SPANJE uit- en PORTUGAL in,

Ha mede reizigers, leuk dat jullie ook met ons meegaan door Portugal waar wij inmiddels al zijn aangekomen. Helaas veel regen, maar daar komt vast binnenkort verandering in, 

13 maart ’15 vrijdag

Het is een korte nacht geweest met veel lawaai, Sevillanas zingende mannen en vrouwen, hinnikende paarden en als we wakker worden dan staan we er tussen. 

Erg leuk om dit te zien en mee te maken, ze borstelen de paarden, vlechten de staarten, kammen en rossen tot ze staan te glimmen. De mannen en vrouwen bestijgen de paarden, of stappen in rijtuigjes, huifkarren enz. steken met het pontje (niet voor auto’s) over naar het natuurgebied Coto Doñana om door dat gebied naar El Rocio rijden.

Dit is een van de belangrijkste natuurgebieden van Zuidwest Europa met zijn duinen en moerassen en omvangrijke wetlands. Er zijn vele diersoorten en is door de Unesco uitgeroepen tot Werelderfgoed. Het is 50.000 ha groot.

Het lukt ons om tussen al die paarden, wagens en trailers, weg te komen. En overal   zien we trailers, paarden enz in dit stadje en er komen er nog steeds meer bij. Wij willen ook naar  El Rocio,  maar moeten tot bijna Sevilla (80km) rijden om daar via Isla Manor het pontje te nemen over de rivier Guadalquivier. 

Doch het is voor ons geen probleem want we komen door het mooie heuvelachtige kalkhoudende gebied waar we de sherry druifranken tegenkomen.

El Rocio ligt aan de rand van dit moerasgebied, een zeer apart bedevaartstadje, de straten bestaan uit zand. 

Zo’n 10% wordt bewoond van de huizen de rest is in bezit van de Hermandades, (broederschappen). Deze maken er  gebruik van tijdens feesten ter ere van Maria. (Het beeld Maria zou in de dertiende eeuw door een schaapherder gevonden zijn in een holle boom, hij nam het beeld mee naar huis maar het beeld keerde terug naar de holle boom, dit gebeurde een paar keer dus besloot hij met nog wat mensen hier dit dorp te stichten).

Uit heel Andalusie komen de pelgrims, te voet, te paard, met de auto, naar dit stadje waar elke broederschap (maar liefst 95),  zijn eigen kapel heeft. De kerk van de maagd is het hele jaar open. We overnachten tegen het moeras aan en worden de

andere ochtend wakker met de geluiden van de vele vogels en kikkers die hier huizen en het uitzicht, een sprookje!

Zaterdagmiddag zien we de honderden paarden met berijders, huifkarren, rijtuigjes en velen anderen binnen stromen. En alle mensen met het vaandel van hun broederschap, gaan de kerk in  en worden gezegend. Dit gaat tot de late uurtjes                                   

door. Het gezang is niet van de lucht en om kwart over 6 wordt het eindelijk stil, maar niet lang want de kerkklokken beginnen vanaf 8 uur te luiden en nodigen de toeristen, die met busladingen vol aankomen, de kerk in. 

De souvenierswinkels zijn open, er wordt  Flamenco-kleding,  paardrij-pakken, petten, stokken, kaarsen, wijn, en alles wat met bedevaart te maken heeft, verkocht. De terrassen zitten barstensvol. Het is erg leuk om hier te wandelen, er zijn een paar mooie pleinen, er staan voor elk huis houten palen om de paarden aan vast te binden. Komisch zoals de mannen, vrouwen en kinderen zittend op hun paard aan de bar (verhoogd), een drankje nuttigen. 

We nemen ook kijkjes bij de broederschappen, de kamers komen uit in een patio en het is er heel gezellig, het valt ons op dat de mensen erg gemoedelijk zijn, nergens geen vervelend gedoe, ze bieden je een drankje en eten aan, echt geweldig dat we dit mee hebben mogen maken.

Pinksteren is de meest feestelijke bedevaart , de Romeria del Rocio, meestal mei/juni. Dit feest trekt jaarlijks meer dan 1 miljoen belangstellenden.

PORTUGAL-ALGARVE

Over de A 483 omhoog naar de A49 waar we ook weer vanaf gaan om nog een stukje langs de kust te rijden via de dorpjes la Antilla en Isla Cristina.

De grens passeren we bij Ayamonte over de brug van Rio Guadiana en komen op een mooie plek in Castro Marim, Portugal.

We zetten onze uurwerken  een uur terug.

wordt vervolgt, xxx J/P