2023 na een lange winter in Nederland weer onroute!

Lieve familie, vrienden en volgers,

Het is nu 12 april 2023 en ik ben druk met voorbereidingen, kleding klaar leggen, bed verschonen, lijstjes maken enz. want we gaan weer met de camper op stap. Eindelijk is het weer zover na alle toestanden die we hebben meegemaakt wordt het tijd.

Het begon vorig jaar in juni ik werd geopereerd aan mijn rechteroog, staar dus een nieuwe lens en glasvocht weghalen, na 6 weken mijn linkeroog het zelfde ook dat is prima gegaan met dank aan de oogspecialist in het Elkerliekziekenhuis in Helmond. Na de laatste operatie dachten we een reisje langs de Duitse grens te maken, wel in de buurt van Helmond voor het geval het fout zou gaan dan moesten we accuut terug komen!

Pieter had een neef die woonachtig was in Amsterdam waar hij regelmatig kwam en contact mee had.  Pieter probeerde hem al een paar keer telefonisch te bereiken maar kreeg geen gehoor. We besluiten naar Amsterdam te rijden. Ondanks dat we met de camper niet de milieuzone in mochten rijden toch gedaan. Na een paar keer aangebeld en geklopt te hebben werd er niet open gedaan.  De politie gebeld die met 5 minuten aan kwam rijden. Zij besloten het slot open te breken door een speciaal team van 3 man sterk te laten komen!  Na een kwartier was de boel open en gingen de politiemensen als eerste naar binnen. Een paar minuten mocht Pieter ook komen, ik wilde niet, zijn neef leefde nog, lag op de grond, zeker een dag of 4 a 5 maar was sterk vermagerd en uitgedroogd.  De ambulance werd gebeld maar meneer wilde niet mee. Na wat telefoontjes van de arts is besloten dat hij niet thuis kon blijven. 

De neef heeft nog een week of 8 geleefd waarna hij is overleden op 3 sept in een hospice. Een uitvaartverzekering had hij niet maar de familie heeft hem een mooi laatste afscheid gegeven. Hij had geen vrouw of kinderen ook geen broers en zussen. Een testament ontbrak, Pieter en zijn zus zijn dus erfgenamen van vaders kant, van moeders kant moet nog uitgezocht worden. Ze hebben een notaris gevonden maar tot nu toe horen ze weinig van die kant!

Of dat nog niet genoeg was kreeg Pieter klachten gauw moe, geen conditie, pijn bij zijn hart!  Bij controle bleek dat hij een vernauwing in de kransslagader had. 14 december is hij gedotterd en is er een stent geplaatst in het OLV ziekenhuis te Amsterdam.                                                 2 januari “23 moest ik zonodig vallen wat een gebroken vinger tot gevolg had dus ook ik was gehandicapt! In maart kreeg Pieter groenlicht van de Cardioloog, in September mag hij terug komen. Dus besluiten we dat een reisje moet kunnen. 

15 april ’23. km stand: 373382. We vertrekken vanaf onze camperplek in Siebengewald waar we worden uitgezwaaid door zoon en schoondochter.  Het is miezerig weer en koud tot aan Koblenz waar we op een camperplek gaan staan op 1 1/2 km van de Altstadt. We lopen de brug over de Moezel op en komen meteen de oude stad binnen. Het is de vierde grote stad van Rijnland-Palts en ligt op het grootste deel van de linker Rijnoever. Een leuk pleintje met veel lege terrassen, door smalle straatjes een trapje op en lopen achter een groepje toeristen aan de Liebfrauenkirche binnen. Deze kerk bepaalt het hoogste punt en is onder Romaanse architectuur gebouwd dateert uit de 5e eeuw en heeft 2 torens.

Terug richting de Moezel lopen we langs de kade naar de spitse landtong Deutsches Eck daar waar de Moezel in de Rijn verdwijnt. Toch wel de bekendste plek in Koblenz.

Hier bevindt zich een groot monument van 37 meter hoog- 14 meter daarvan alleen al voor het ruiterstandbeeld dat keizer Wilhelm de 1e voorstelt met een godin van de overwinning.  Dit is een replica van zijn in 1945 verwoeste ruiterstandbeeld en is in 1993 in ere hersteld.

We lopen langs de kabelbaan een rondje en gaan naar de camper waar we een borrel vatten!

Een leuk detail, Valéry Giscard d’Estaing, ooit President van de Franse republiek (1974-1981) is hier geboren!

We rijden verder naar een mooie camperplek aan de Rijn maar nog wel in Koblenz.

In Filsen de grootste bocht in de Rijn staat de langste bank. Het is een prachtig klein dorpje met maar 700 inwoners het ligt tegenover Boppart en is bereikbaar per veerboot.

Op 24 juni 2001 zijn een aantal mannelijke inwoners hier met 2 boomstammen van 20 meter lang samengebonden de Rijn overgestoken van Filsen naar Boppard voor het goede doel “mensenrechtenorganisatie voor vrouwen en kinderen”, te steunen.

Onderweg maken we een uitstapje naar de Loreley,  dit is een 132 meter hoge rots langs de Rijn tussen Koblenz en Wiesbaden bij Sankt Goarshausen, op dit punt maakt de Rijn een scherpe bocht en ontstaat er een stevige gevaarlijke stroming. Hier hadden de waternimfen hun koninkrijk met hun paleizen in het water.

De legende verteld:

De rivier werd steeds drukker met bevaren van vrachtboten en grote schepen en langs de oevers werd het steeds drukker! Daarom verlieten de nimfen droevig deze plek alleen 1 nimf bleef achter zij kon geen afscheid nemen van deze idyllische plek. Vaak zat zij boven op de rots haar gouden haren te kammen in het maanlicht en zong met een betoverende stem mooie melodieën die iedereen die het hoorden  beheksten. Menig schipper kon de drang niet weerstaan naar de maagd op te kijken waardoor hert schip stuurloos werd.

En zo gebeurde dat boot en schipper gegrepen werden door de verraderlijke maalstroom en zonken in de diepten.

Een jonge ridder, zoon van graaf Palatinus, besloot de steile rots te beklimmen want wilde de nimf van dichtbij bekijken.

Met een kleine boot en slechts met 1 schildknaap voer hij de Rijn af tot de rots waar hij werd betoverd door haar stem. Hij vergat alles en de machtige rivier smeet het bootje tegen de rotsen waar het zonk samen met de jonge ridder. De schildknaap overleefde het wel en bracht de graaf het droevige nieuws. Deze wilde de maagd gevangen nemen om haar van de hoge rotsen te gooien in de rivier. Maar zij gooide haar parelketting in de Rijn en zong:

Vader die in het water huist,  red mij van die mannen, zij zijn niet pluis!

Stuur de witte paarden naar mij nader,  opdat ik rijden mag op de wind en water!

2 Reuzen golven rezen op uit de rivier als enorme paarden en klommen tot bovenaan de rots en namen de Nimf met zich mee in het water waar zij voor eeuwig verdween.

Op dit punt zijn er daadwerkelijk veel schepen vergaan.

We rijden door het prachtige Taurusgebergte met smalle kronkel weggetjes en leuke pittoreske dorpjes weer richting de rivier de Rijn waar we een plekje vinden op een camperplek in het dorpje Oestrich-Winkel.

dag 3, maken we een uitstapje naar Rudensheim bekend van wijnbouw en wijnhandel en natuurlijk van de echte Duitse wijnbrand Asbach die we kennen en vergelijkbaar is met de Franse cognac! Het rare is dat deze weinbrand van Franse druiven wordt gemaakt!

Het bekendste steegje is de Drosselgasse waar we steil omhoog lopen. Leuke souvenierswinkeltjes, terrasje en hotelletjes.

Ook hier is het erg rustig en koud. Na een uurtje hebben we het wel gezien en gaan een koffiebar in voor koffie met appelgebak.

De snelweg brengt ons naar Bad Herrenalb waar een camperplek is.

We lopen naar het centrum waar we de ruïne van het voormalige Cisterciënzerklooster gaan bekijken. Op de kloostermuur groeit een statige pijnboom deze is ongeveer 200 jaar geleden op deze muur geplaatst. Zonder contact met de grond vraag je je af hoe kan deze boom gedijen?

We wandelen door een prachtig aangelegd park met leuke beelden en veel bijzondere bomen ri de camper. Wat een leuke plek is dit.

dag 4, vandaag gaan we een wandeling maken tenminste dat is het voornemen. Dus rijden we over de Schwartswalderhochstrasse naar Sasbachwalden want daar is een mooie wandeling naar de watervallen. Onderweg worden we in een klein plaatsje waar we doorheen komen geflitst! Je mag er 30 km maar we reden ietsjes harder.

We zetten de camper bij het zwembad op de parking en volgen de bordjes wat al meteen fout gaat, pad is bezet ze zijn een huis aan het bouwen er staat van alles op het pad en we breken bijna ons nek over een berg plastic zeil!

Begint goed en na een steil stuk omhoog gelopen te zijn zien we dat we verkeerd zijn gegaan.  Een stukje terug vinden we de route en vol goede moed starten we opnieuw om de Gaïshöll Wasserfälle te zien.

We merken onze leeftijd, knieën, rug, heupen, ademnood, het werkt allemaal niet meer zo goed als vroeger.

Het is een prachtig gebied, we zien nu ook dat er een Parking is! Maar oké nu hebben we onze stappen weer gemaakt.

De waterval is wel aardig maar niet te vergelijken natuurlijk met de watervallen in Noorwegen.

Naar beneden is ook nog een dingetje maar we komen zonder problemen terug in de camper en rijden verder naar de Mummelsee, een prachtige route.

Deze ligt in de gemeente Seebach op een hoogte van 1,036 meter boven NH. Het is niet heel groot 3,7 hectare met een omtrek van 800 meter de diepte is max 17 meter. Het is toeristisch. Daarna zoeken we een camperplek op en vinden die in Oppenau.

20 april, eindelijk staan we met zon op, en wandelen nog even door het plaatsje wat best wel leuk is. Helaas begint het na 12.00 uur te regenen en later in de middag natte sneeuw! De Titisee ligt er verlaten bij!

Vrijdag = dag 6, we rijden al vroeg naar Kirchzarten, het plaatsje en de camping dragen dezelfde naam. Hier is het VW-bus - Team Baden treffen 2023.

We zijn een bezienswaardigheid niet vanwege de camper maar omdat we uit Nederland komen. We betalen € 40,00 voor 2 nachten maar dan sta je ook wel dicht bij elkaar. We krijgen een plastic tasje met 2 pennen, snoepjes een bon voor koffie met cake en een programma. Als we staan maken we een rondje.

Morgen begint het maar tegen de avond is het al aardig vol met busjes oude en nieuwe de meesten opgeleukt met allerhande spullen om maar indruk te maken!

Daar worden dus veel foto’s van genomen bv van een oud brandweerbusje of een ambulance.

Tot laat in de avond staan wij in de geluidsbarrière van een jonge knul die alle bassen open heeft staan!  Maar ook dat hoort bij zo’n feest!

Gelukkig schijnt de zon weer als we opstaan en het is zowaar warm, korte broeken en t-shirts gaan aan het ziet er vrolijk en zomers uit.

We lopen rond en kijken wat er te koop is, valt allemaal een beetje tegen. Er is een deel bestemd voor de gezinnen. Onvoorstelbaar wat die mee kunnen nemen in vaak een heel oud busje met weinig ruimte. Ik zie boven de voorstoelen een hangbedje voor een baby daaronder voor de kleine van een jaar of 3. En dan hebben ze ook nog een bak bij zich voor vuur te maken in de avond waarop dan de BBQ wordt gedaan! Vaak staan er zo’n 5 a 6 busjes bij elkaar die hebben afgesproken en doen gezamenlijk de inkopen en eten met elkaar. Het is er gewoon erg gezellig.

In de middag komt een vriend van Pieter met zijn vrouw, die  heeft ook heel lang een VW-Exclusive gehad maar heeft nu een Toyota pick-up 4x4 met opzet unit maar mocht ook gewoon op dit terrein bij de VW’s Campers staan!  De club had Julia met haar oom’s uitgenodigd om te zingen en muziek te maken dat begon om 19.00 uur. Er was genoeg te eten en te drinken maar niet te geloven rond 23,00 uur was het volkomen stil! Heel anders dan de avond daarvoor!  Na een rustige nacht, heerlijk ontbeten in de zon, spullen opgeruimd sanitair geleegd water bijgevuld dus alles wat je altijd moet doen als camperaar, afscheid genomen en naar Müllheim gereden waar we in de middag PSV-Ajax volgen wat een afgang was.

En dan is het maandag 24 april, dag 9. We hebben deze week 850 km’s gereden! Vroeg op, we lopen nog even de super in voor een paar boodschapjes. Kwart voor 9 rijden we. De zon komt regelmatig door maar onderweg hebben we ook buien regen en hagel! Het is nog niet echt lekker weer.

Overnachten doen we in Verdun sur le Doubs  dit is een dorpje in het Franse departement Saōne et Loira met maar een kleine 1200 inwoners. Wij staan aan het kanaal en gaan het plaatsje verkennen, smalle straatjes een kerk die open is dus even een kijkje nemen, deze is eenvoudig maar mooi. We kopen bij de plaatselijke bakker een stokbrood lekker makkelijk. De schuifdeur staat open en de mensen die langs lopen groeten ons hartelijk. Lijkt dat ze het wel leuk vinden dan wij daar zijn.

Dinsdag, 25 april, een dag van de vele rotondes en bijna aanrijdingen! Die Fransen rijden echt als een gek, niet allemaal gelukkig maar toch! Uiteindelijk staan we ook wel weer op een fantastische plek dicht bij het historische gedeelte van La Sauvagnat. Een heel klein riviertje stroomt langs ons camperplekje. Dit plaatsje heeft 146 inwoners en ligt in de provincie Clermont-Ferrand.

Het oeroude kerkje is open dus we lopen naar binnen het is eenvoudig maar mooi. We steken een kaarsje aan ter nagedachtenis aan onze overledenen, vandaag de zus van mijn zwager………rip.

Naast de camper zitten we tot 16.30 uur in de zon te genieten van een glaasje en een hapje.

26 april, heerlijk rustig plekje. We vertrekken kw voor 10, het is bewolkt en rijden meteen de A75 op. Een tolvrije snelweg die lekker op schiet er is weinig verkeer. We gaan de brug bij Milou over daar moeten we wel voor betalen € 15,00.  Bij Beziers gaan we eraf om uiteindelijk in Roquefort-des-Corbiëres een plekje te vinden wat niet makkelijk was omdat we ons steeds bijna vastreden in de smalle weggetjes en straatjes. Maar uiteindelijk vinden we een mooie plek bij een muur waarachter ijzer en hout ligt van de gemeente, en naast een Gites!

27 april, Koningsdag, voor ons geen feest. Elke ochtend bij het ontbijt lezen we de digitale krant. Deze ochtend niet dus, de uitgevers krijgen ze niet bij de klanten omdat er geen mensen zijn die ze weg kunnen/willen brengen daarom hebben ze unaniem besloten geen krant te maken! Digitaal had toch wel gekund?

Om negen uur, bewolkt maar niet koud, zijn we klaar en vertrekken we. Vandaag gaan we de Pyreneeën over via de Coll de d’Ares deze is 1513 m hoog en op dat punt passeren wij de grens van Frankrijk naar Spanje.

We vinden in Ripoll een plekje voor de nacht vlakbij het station en het stadje. We maken een wandeling en strijken op een terrasje neer voor een drankje met tapas.

De volgende morgen is het mistig we zitten vrij hoog en de bewolking is laag maar na een uur trekt het op doch het blijft bewolkt met veel wind. We lopen nog even de Lidl binnen voor een paar boodschapjes die we na het afrekenen vergeten mee te nemen. Gelukkig komen ze ons achterna!

Over  een mooie weg de C17 rijden we door aardig wat tunnels ri Lleida, onderweg wordt het de C25 voor Lleida gaan we ri Tortosa. We rijden een paar maal de Ebro over deze volgen we tot aan Lleida.

In Miravet is een P voor publiek, een behoorlijk stuk veld met wat boompjes, hier zetten we de Blauwe in de schaduw en gaan wij het centrum opzoeken. Een heel leuk plaatsje aan de Ebro met een Kasteel op de berg die we halverwege gelopen te hebben besluiten niet verder te gaan. Er is niet veel te doen ook de plaza major is verlaten.

Bij de camper zetten we de stoeltjes en het tafeltje buiten het is 24 gr heerlijk.

29 april Miravet 24 gr. Deze plek krijgt een ster ook al is er geen service.

Over de C12 een mooie weg rijden we naar Tortosa hier volgen we de borden A7 die ons dus tot in Altea brengt waar dochter in het appartement stralend op ons wacht.

Nu vakantie vieren zon-zee-zwembad-wandelen en natuurlijk altijd wel een klusje te doen dat heb je als het eigendom is!

We zijn hier nu anderhalve week en willen komend weekend verder te trekken. Gaan jullie dan ook weer met ons mee?

2741  kilometers gereden.

hou vol  J/P