Laatste etappe

Alweer de laatste etappe, 

Lieve volgers, het was super gezellig en leuk dat jullie weer met ons mee zijn gegaan. 

23 mrt '22- Dwars door een prachtig natuurgebied rijden we de grens van Portugal naar Spanje over bij Portela do Home en gaan Regio Galicië, de provincie Ourense binnen waar we zo snel mogelijk op een parking bij de hete baden van Bubaxes gaan staan. Het is verrukkelijk om in de buitenlucht in een heet bad te zitten, wij waren niet de enigen! Het dorp Aceredo kwam op 8 januari 1992, compleet onder water te staan toen de Portugese elektriciteitsmaatschappij EDP het stuwmeer vulde met water uit de rivier Limia. De tragedie begon toen in 1968 een overeenkomst werd gesloten tussen de dictators van Spanje, Francisco Franco en Portugal, António de Oliveira Salazar, om de gemeenschappelijke grensrivieren te gebruiken voor het bouwen van de Lindose-dam. De 160 inwoners werden gedwongen te vertrekken protesteren hielp niet de huizen werden onteigend en de mensen zijn halsoverkop vertrokken. Door de droogte zijn de huizen en straten boven water komen te staan en is nu een toeristische attractie geworden. We gaan kilometers maken en nemen de snelweg naar Santo Domingo de Silos, in de Regio Castilla y Leon, deze bestaat uit 9 provincies en is de grootste van Regio van Spanje. Over de hoogvlaktes (800-1200meter) geel-rood van de aarde en groene weilanden kilomaters, saai,  komen door gehuchten, waar we veel onbewoonbare woningen/krotten zien, deze zijn in het landschap verankerd. geleidelijk aan zien we in de provincie Burgos het landschap veranderen in bergen en dalen, bossen en mooie grote steden. In Santo Domingo is een camperplek dichtbij het oude centrum waar we door een oude poort de volgende morgen in lopen. Het historische klooster werd gesticht in de 7e eeuw. We gaan de kerk in als er net een dienst begint. We gaan ook staan met de handen eerbiedig gevouwen, het hek gaat open en de monniken komen de kerk in achter de monnik aan die loopt te zwaaien met een wierookvat. De dienst begint en wordt volledig gezongen in het Gregoriaans, ze schijnen wereld beroemd te zijn met hun gezangen. Ik neem muziek op want foto’s en/of film maken is verboden. We zitten de dienst niet uit en als we buiten komen en een bakkie willen doen voel ik een schok in mijn buik, potverdikkie mijn tasje ligt nog in de kerk! Terug de kerk in, de dienst is nog ik volle gang, ik gris mijn tasje van de bank, alles zit er nog in, en geloof me echt alles wat we zeker niet kwijt mogen raken zit er in! Natuurlijk kun je beter hier je tasje vergeten dan in het voetbalstadion.

25 mrt '22-Hiervandaan is het ongeveer 5 km om naar Sad Hill te gaan. Als we het slechte weggetje inrijden worden we gestopt door een man die er woont, die maant ons terug te gaan ook komt er een auto van de andere kant en die zegt nee niet doen weg is kapot omrijden! Dat doen we en geloof me het is een prachtig ruig gebied waar we door komen, kost ons wel 40km! We voeren Baradillo del Mercado in. Sad Hill is de (fictieve) begraafplaats uit de film, the Good, The Bad and the Ugly, (wie kent hem niet?). Deze begraafplaats werd in 1966 door het Spaanse leger gebouwd er zijn ongeveer 5000 graven met eenvoudige houten kruizen. In 2015-2016 werd de locatie door vrijwilligers gerenoveerd deze kregen een graf toegewezen. Voor een donatie kun je een ‘graf’ kopen. Erg toeristisch is het niet het ligt ongeveer 45 km van Burgos af. We rijden de Bu 825 op, deze weg noemen we omdat door een fantastische gebied komen met prachtige authentieke historische dorpjes.  Het landschap veranderd voortdurend het is ongelooflijk, hier gaan we zeker terug komen! Als we de prov La Rioja inrijden wordt de weg La 113. Deze volgen we tot we op de camperplek Cecinaro staan.

Vroeg 6 uur staan we op wat voor ons echt uniek is. We vertrekken naar Estella-Lizarra. en gaan op zoek naar Parque - Desvelados - Parkea, De kunstenaar Luis Carcia Vidal heeft er meer dan 30 jaar over gedaan om hier op een plek in de natuur een fantasierijke begraafplaats te creëren. Via dit stadje kunnen we er komen maar dan over een heel smal steil weggetje! Dat doen we niet dus rijden we er van de andere kant naar toe. Maar ook daar waren stukken bij die smal, vol gaten en onverhard waren. We zetten de auto neer, een Parkeerplaats is er niet en lopen een paar honderd meter. Het hek staat open en we zien bizarre, enge, surrealistische beelden! Er staan er een stuk of 6, wat zien we eigenlijk, een paar spookachtige figuren, enorme schedels van hout, takken, gaas, gips en verf naast oude gestapelde auto’s. Achteraf gezien hadden we beter de camper beneden op de parkeerplaats kunnen zetten en het smalle weggetje lopend naar boven nemen zagen we toen we via dit weggetje naar beneden reden!

Via de N 135, door het dorpje Valcarios-Luzide verlaten we Spanje en zijn we in Frankrijk waar we op de ons bekende camperplek Saint-Jean-Pied-de-Port gaan staan. De temp is hier een stuk aangenamer dan in Spanje, de mensen lopen buiten in korte broeken en zitten heerlijk in het zonnetje aan een drankje. Wij hebben er ook zin in en lopen het leuke stadje via de historisch poort binnen om op een terrasje een biertje en een wijntje te nuttigen. Schrikken bij het afrekenen € 10.00, wijntje was 3 slokken! Spanje is toch een stuk vriendelijker qua terrasjes.

27 mrt ’22- zondag-In de middag maken we een wandeling naar de citadel, het is hard werken we klimmen zeker honderden treden maar dan heb je ook een fantastisch uitzicht, via een ander pad komen we weer beneden in het stadje het is er erg druk en gezellig. De burcht is gebouwd in de 17e eeuw en staat op de plek waar ooit het huis stond van de koning van Navarra. Het is nu een school. Dit stadje ligt in het departement Pyrénées-Atlantiques en is vooral bekend bij de bedevaarders op weg naar Compostela. Vandaag brengen we een bezoek aan de kapel Notre Dame du Rugby, in het plaatsje Larriviere-Saint-Savin. Het is een eerbetuiging aan de spelers waarvan de meesten verongelukt, gewond of vermist zijn. Er hangen in de kapel 185 shirts. De kapel heeft 4 ovalen glas in lood ramen deze verlichten de kapel. Er is naast de kapel ook nog een gebouw waar een tentoonstelling is van rugby landen en van de spelers. Leuk en mooi om te zien maar wij hebben er totaal geen verstand van. We besluiten wat sneller naar huis te rijden, de laatste week is het weer bizar slecht, nat en koud! In Luxemburg gooien we de tank nog even vol, scheelt toch wat eurotjes en knallen door. 

De blauwe heeft het weer goed gedaan en dat na zoveel kilometers!!!! De reis zit erop. we zijn inmiddels weer terug op honk. Nogmaals hartstikke bedankt voor jullie support. We wensen allen een fijne zomer met mooie momenten voor elk wat wils en blijf gezond!

En hou vol, J/P xxx