De EN 2 Portugal

17 mei 2023. km stand 377150

We gaan een Roadtrip over de N2 ook wel “Rote 66 Portuguesa” genoemd.  Het is de langste (738km) nationale weg van Portugal!

Het was een van de grootste projecten van de Estado Novo in 1945. Een weg die het Noorden met het Zuiden verbond was met nummer 2 een van de belangrijkste. In de 19e eeuw was er al een Estrada Real die een groot gedeelte van de huidige EN2 volgde. In 1945 was de weg klaar met asfalteren. Deze weg doorkruist 11 van de 18 districten, maar erg succesvol  is die nooit geweest.

In 2021 bestond de weg 75 jaar en werd het groot nieuws, de route heeft een nationale toerisme prijs gewonnen!

Het begint bij Chaves en eindigt bij Faro in het diepe zuiden. Maar omdat wij uit zuid Spanje komen beginnen wij bij Faro.

Hier vinden we idd de Informatie en krijgen we het paspoort incl een stempel. In het pasport zit een QR code, deze kun je scannen en dan zie je waar je de stempels kunt verkrijgen.

Faro is sinds 1756 de hoofdstad van de Algarve en ligt aan de Atlantische Oceaan. We waren hier al eerder een mooie stad die veel te bieden heeft maar wij rijden meteen door naar  São Bra’s de Alportel waar we stoppen voor stempel 2. Een klein dorpje makkelijk te belopen maar weinig te doen.  Een winkelstraat en een kerk. We rijden door naar LouLé ligt 19 km van de N2 af. Dit is een grotere plaats we vinden hier op een P een plekje voor de nacht.

18 mei: Loulé. 8.30 u. Hemelvaartsdag. 

Klaar wakker omdat er wordt geschoten, volop zon we lopen maar meteen naar het centrum ongeveer 5 minuten. Hier wordt het feest van de kolf gevierd. Het is een van de meest traditionele evenementen en de gemeente heeft er een feestdag van gemaakt. De bombeiros (brandweer) hebben allen een bijl in de hand ze doen hiermee wat militairen met het geweer doen! Presenteer de bijl! De burgemeester en nog wat notabelen staan voor een monument een aantal minuten stil te zijn. De vlag wordt gehesen wat niet lukt zit behoorlijk in de knoop, tis een beetje knullig maar wel vermakelijk! We gaan verder het centrum door en lopen langs de resten van het 12e eeuwse kasteel. We zijn op weg naar de watervallen die hier 6 minuten lopen vandaan moeten zijn. Na 10 minuten is het 9 minuten geworden maar uiteindelijk komen we er, is het echt de moeite waard geweest? Pieter gaat nog met gevaar de stenen over om te zien waar het vandaan komt! ZIE FOTO.

Binnen een paar minuten zijn we terug waar we begonnen zijn en maken maar meteen gebruik van het cafeetje, bij de grote overdekte markthallen met het rode dak een prachtig gebouw, voor een koffie en iets om de inwendige mens te bevredigen! Wel bijna 5 km ’s gelopen. Een leuk plaatsje. We hebben al 3 stempels. Verder gaat de rit naar Almodovar voor onze 4e stempel. Een klein plaatsje maar geen parkeerplaats, Pieter gaat even alleen en ik blijf wachten voor het geval we weggestuurd worden! Binnen 10 minuten is hij terug en gaan we verder.

In Castro Verde gaan we op een grote parking bij de Moinho de Vento (molen) staan, de deur staat open en de molenaar wijst dat we even een  kijkje mogen nemen in de molen. Hij staat meel te malen op een kleine steen de wieken van de molen draaien niet! We lopen naar het centrum. En krijgen de stempel bij de Turismo. Daarna gaan we de Basilica real de Nossa Senhora da Conceicao in. Het interieur is bedekt met blauwe tegelpanelen uit de 18e eeuw en een prachtig houten plafond.

Het is eigenlijk een Tempel boven het stadsgedeelte. Beneden nemen we een biertje bij het cafe waar we langs lopen. De cafébaas ziet dat we de snack fout eten en doet ons voor hoe we dat moeten doen. Een stukje kapot bijten en dan de “noot” eruit drukken!

Ik zoek het op, de snack is “Tremoçon”, een niet erg bekende peulvrucht die wordt gebruikt om de grond te verrijken. Het heeft specifieke gezondheidsvoordelen zoals het helpen van de vet- en bloedsuikerspiegel en het helpt mensen met diabetes maar het bevat ook nog essentiële voedingsstoffen voor het goed functioneren van het lichaam, zoals minerale, zouten, vitamines en eiwitten! Het komt van het zaad van de plant Lupinus! Als je het hele verhaal leest wordt je nooit meer ziek zo goed en gezond is het! Pieter kreeg het niet weg dus ik heb mijn best gedaan om de cafebaas te plezieren, en mijzelf want ik hoest al een aantal dagen! Op verschillende plekken in de gemeentes kun je een stempel verkrijgen. De Cafebaas stempelt er 1 bij.

19 mei: Castro Verde. Aljustrel is de volgende stop. blijft lastig zoeken naar een parkeerplek, we zetten hem dubbel en Pieter komt na een paar minuten terug, met stempel.  Een stukje van de N2 af tussen de plaatsen Aljustrel en Ferreira do Alentejo ligt het meer Abufera da Barragem de Roxo, hier blijven we overnachten. De geitenhoeder loopt rond met 15 geiten en als hij langs de camper loopt geven we hem ons oude brood mee.

20 mei: bij het meer Abufera da Barragem de Roxo. Eerst zoeken we een farmacia op, de hoest zit goed vast en ik krijg Bisolvon mee. We rijden door naar Ferreira do Alentejo 30 km heen en ook weer terug. In het plaatsje Alcáser do Sal lopen we door de steegjes op zoek naar een leuk restaurantje als ik ineens een flats op mijn hoofd krijg, mijn haar, bril, gezicht en kleding, zit onder de stront, bedankt vogel! Zo ga ik niet uit eten!

In Viana do Alentejo is het feest ook hier weer lastig de auto neer te zetten maar het lukt. Het is gezellig we lopen naar het kasteel waar we de stempel krijgen. Het kasteel heeft 4 torens. De tegen de muur gelegen moederkerk lopen we even binnen. Het stenen kruis uit de renaissance met twee aangrijpende figuren, een piéta (is in de kunst een afbeelding van de dode Christus en een zogende maagd) , Maria staat midden op het plein.

Er zijn kraampjes met mooi Portugees aardewerk, er is muziek niet onze smaak maar we nemen een Sagres van de tap, € 2,00 ongelooflijk toch? Je betaald sowieso weinig voor de drankjes en eten hier maar dit? Onderweg vinden we een plekje tussen bomen bij een cultureel centrum.

21 mei: Vila Nova da Baronia, Alvito. Een drukte rond 8.00uur er komen auto’s met wielren-fietsen aan en daarna loopt het al snel vol met auto’s en wielrenners. Voor de start zijn wij weg wie weet waar we anders in terecht komen! In Montemor is de turismo niet te vinden terwijl het wel aangegeven staat, bij navraag in een klein boekwinkeltje komt er een stempel van de boekhandel in! De kiosk voor de boekwinkel staat leeg, mss was dat de Turismo? In Mora is het kantoor gesloten en na 13.30 uur halen we de stempel. We hebben het plaatsje goed gezien zijn wel 4 keer rondgereden voor we het hadden gevonden! De stadjes lijken allemaal op elkaar witte huisjes met blauwe en gele randen, ook veel huisjes die slecht onderhouden zijn en onbewoonbaar. Altijd wel een prachtige kerk en of Kasteel te zien. In Coruche is een camperplek, er kunnen wel 100 campers staan, naast de Lidl. We overnachten hier.

22 mei: Coruche. Terug naar Mora en dan door naar Avis. Door de Porta da Vila rijden we het plein op en vinden een plekje voor de Blauwe. Een schilderachtig dorpje op de heuvel met nauwe straatjes.

De voormalige Militaire orde van Avis veroverden de streek in 1211 op de Moren daarom schonk Alfonso II het land aan Fernandes Anes, de toekomstige Orde van Avis met als doel de streek te bevolken en een kasteel te bouwen wat tussen 1214 en 1223 is gebeurd. We beklimmen de Torra da Rainha, 103 treden, over de middeleeuwse kasteelmuur zien we de kleine huisjes en de eindeloze vlaktes. We rijden terug naar de N2 en pauzeren bij een riviertje.

Abrantis is een vestingstadje aan de Taag ook hier bij de Bombeiros een stempel en rijden door naar Vila de Rei, een mooie camperplek.

Inmiddels hebben we 17 stempels.

23 mei: Vila de Rei. Bewolkt 24 gr. We rijden naar het monument, Picoto de Melriça, het geografische midden van Portugal gebouwd in 1802 op de top van de Serra da Melriça een 592 hoge bergketen in deze gemeente. Het uitzicht is over de omgeving is 360gr. Hier krijgen we een diploma. Zo blij zijn ze met ons! Op deze bladzijde in het pasport hebben we 5 stempels.

Door het groene hart rijden we verder naar nog een paar leuke plaatsjes en eindigen in Lousà, camperplek bij Nederlands stel die hier 6 jaar terug is neergestreken. Een mooie plek met een eenvoudige douche en een bio toilet. Een grote Camper staat op ongeveer een meter precies voor de ingang van dit gebouwtje met de stoeltjes ervoor! Echt waar, als ik voor een douche ga zegt de man, ik wilde net gaan, ik was een keertje adrem en zeg, nou ik ben eerst of is dit gebouwtje door u gehuurd? Tja niet te geloven toch?

We bakken buiten het vlees op de plaat dat we bij een klein supermarktje (met slagerij) hebben gekocht. We zijn net klaar met eten of het begint te donderen en het wordt inktzwart! Snel alles binnen gehaald! Een leuk gesprek met de eigenaresse Gerwien die een kijkje komt nemen. We krijgen van haar ook een stempel we zijn de eerste want ze heeft hem nog maar net van de gemeente gehad.

24 mei: Lousà. Ontbijten doen we buiten, altijd zeker anderhalf uur incl lezen van de krant. Daarna van alles en nog wat en rond 12.30 vertrekken we. Voor de stempels is het vrij gemakkelijk om de Bombeiros op te zoeken en dat doen we ook wel maar soms is het ook leuk om een andere stempel te krijgen. Daarom zoeken we in Penacova de Turismo want daar staat een authentieke molen bij. We krijgen een stempel maar niet met een molen, de dame achter de balie zegt gewoon doorrijden en omhoog! Dat doen we km’s lang en uiteindelijk zien we, na een paar keer vragen, boven op de bergkam op ruim 400 m hoogte een behoorlijk aantal oude en in vervallen staat zijnde molens staan! Maar prachtig om van beneden af dat te zien.

Boven bij de molens blijven we overnachten.

25 mei: Fiqueira de Lorväo, bij Penacova. Goed geslapen tot 7.00 uur we worden gewekt door een enorme storm. Meen gelukkig geen last gehad van de oude gehandicapten molens. Rond 9.00u is de storm gaan liggen en rijden we met zon naar beneden. Als Pieter in Tondela wat lang wegblijft maak ik me wel een beetje ongerust, telefoon in de camper we mogen maar een kwartiertje blijven staan! Wat als hij de weg niet terug vindt?  Maar hij had zo’n leuk gesprek met de dame van de Turismo en kreeg zelfs vrijkaartjes voor het museum! Helaas geen plekje te vinden voor de Blauwe dus maar doorgereden.

In Viseu rijden we per ongeluk door het rood, hopelijk zijn we niet gezien, want bij het politiebureau willen we de stempel verkrijgen! Als we het hol van de leeuw binnen rijden en ik bij de ingang de stempel krijg lucht dat enorm op! Komen we goed mee weg! Even verderop blijven we op een Parkeerplek staan. Alle camperplekken staan vol en her en der staan ook behoorlijk wat campers. Naast de parkeerplaats kun je hier vandaan via een wandel/fietspad die via een oude spoorlijn gaat naar Santa Comba fietsen! Na het eten maak ik een wandelingetje, het is rond de 30gr! Een mooi park met een watervalletje, een tramspoor die steil omhoog gaat zoals in Lissabon, helaas geen trammetje gezien.

Pieter is aangestoken door mij hoest en snottert aan 1 stuk door!

26 mei: Viseu. Op naar São Pedro Do Sul. We rijden omhoog worden verwelkomt door Grote borden met rode anjers, ook een tank met een rode anjer en borden waarop de gesneuvelden vermeld staan. Dat zijn er gelukkig niet heel veel want het was een bijna geweldloze revolutie in 1974 en dankt zijn naam aan de anjers die de bevolking in de loop van de geweren van de politiemacht had gedaan.

Castro Daire is niet te doen, we rijden maar vinden geen plekje zelfs niet om even dubbel te staan. Bij de grote supermarkt besluiten we eerst wat te eten om daarna nog een poging te wagen. Ik ren naar de Bombeiros en krijg er 2 in het boekje. Snel terug en weer doorrijden het is nu 12gr. Lamego is een hele oude stad en werd al door de Westgorten in de 7e eeuw tot zetel van het bisdom benoemd. Uit deze periode stamt nog de Sé Kathedraal op 600 meter boven de stad. De kerk een prachtig barok heiligdom toegewijd aan Nossa Senhora dos Remédios. De noodlijdende gelovigen richten hun smeekbeden tot haar en vinden hier verlichting! Het is zo mooi maar helaas ook hier geen parkeerplek te vinden en terwijl Pieter de camper dubbel parkeert maak ik gauw een foto! Het is donker weer en het regent bijna de hele tijd van vanochtend 12 naar 16gr. Een prachtig wijngebied door heuvels en dalen het is vast nog mooier als de zon schijnt!

Als we aan de Doura staan is het 26 gr en zonnig.

27 mei: Peso da Régua, regen regen regen, 12 gr. Men  denkt dat deze plaats zijn oorsprong dankt aan een Romeins huis dat hier stond. Maar echt ontwikkeld werd dit stadje pas  na 1756 toen de Real Companhia Geralda Agricultura das Vinjhas do Alto Douro wel opgericht en hier het eerste erkende afgebakende wijnbouwgebied ter wereld werd gesticht! Dit plaatsje heeft een belangrijke rol gespeeld in de productie en handel van de Portwijn. Tegenover ons zien we Sandeman hoog boven op de berg staan.

We wandelen langs de Douro naar de haven waar de rondvaartboten liggen te wachten op passagiers. De stempel halen we in het Museo do Douro, dit museum geeft een goed beeld van de geschiedenis van de wijnteelt middels de foto’s. Er is van alles te doen, de matjes liggen klaar voor Yoga of zoiets! Er is keiharde muziek en een barretje. Wij flaneren nog even door het stadje en trekken in de middag verder.Als we net onderweg zijn blijft het remlicht branden, is al eerder gebeurd en toen heeft Pieter er een ander schakelaartje  ingezet. Camper bij de Continente geparkeerd en hij aan de slag. Ik ga intussen de boodschappen doen. We vinden een plekje in het plaatsje Pedras. Een wolkbreuk en een hoop gedonder we staan net op het laagste punt in een hoek de stoep is hoog en het water komt met bakken naar beneden en stroomt langs de camper tot aan de tree om binnen te gaan!

Als we net op het punt staan daar weg te rijden, wat nog een gedoe zou zijn in de stromende regen, komt er redding van een gemeente mannetje die de putten schoonmaakt, lagen vol met bladeren en zand!

28 mei: Pedras Salgadas.Hier zijn thermale baden.We lopen het park binnen en krijgen een bekertje bronwater.

Verder wandelen we naar de bezienswaardigheden van de plattegrond, echter alles is gesloten. Helaas de thermen ook!

Dan op naar Chaves voor de laatste stempel die we verkrijgen bij de Bombeiros. Die is gewoon open op 1e pinksterdag.

Het zit erop, we hebben de EN2 gedaan en in het pasport hebben we alle 35 stempels.

We zijn door verschillende landschappen gekomen moesten regelmatig even van de route afwijken om bijzondere plekken te zien, van zandstranden aan het begin van de route tot leuke dorpjes, prachtige bossen, wijde vlaktes en tot slot het fantastische wijngebied. De weg was niet altijd geweldig er zaten behoorlijke stukken slecht wegdek tussen maar ondanks alles was het wel grappig om te rijden. Pieter vond het een prestatie en ik? Blij dat het klaar is, de “verplichting” zoals ik dat zie, niks voor mij. Daarbij komt de verkoudheid, hoesten, niezen en alles wat daarbij hoort het ook niet gezelliger maakten!

We hebben allerlei soorten weer gehad van 8 gr tot 30 gr, zon, regen, hagel en onweersbuien. Overal zijn campings en camperplekken waar je kunt overnachten en waar je water kunt tanken en afvoeren toilet legen enz, dus de gebruikelijke handelingen die je als camperaar moet doen. Eten en drinken kost in verhouding met Nederland bijna niks. Een fantastisch camperland.

De km stand is in Chaves: 378442. Wij hebben dus totaal 1292 km’s gereden.

Allen wederom bedankt voor de leuke reacties die we mochten krijgen via allerlei sociale media. 

Tot de volgende en blijf gezond!