PORTUGAL EUROPAREIS DEC 2012

Santiago, het is 4 gr en het regent als we verder gaan naar, zoals ze vroeger dachten, het einde van de wereld, Cabo de Finisterre, het meest westelijke puntje. We bereiken de vuurtoren via een smal weggetje en een oud douanegebouw waar de pelgrims kunnen overnachten.Het blijkt dat veel pelgrims nog eens zo'n 80 km lopen om hier hun schoenen te verbranden bij een kruis. We staan op de laatste rotsen van de kaap, het randje van de wereld. Het uitzicht hier hoog boven de Atlantische Oceaan is formidabel. Rijdend langs de kust komen we in Carnota, hier staat, op 42 pootjes, de grootste Horeo (graanschuur)  van Galicië. Dit is een echt middeleeuws dorpje met een oud kerkje, eigenlijk is heel Galicië een openluchtmuseum. We vervolgen onze weg langs de kust met zijn prachtige uitzichten en strijken uiteindelijk voor een overnachting neer bij het haventje van Outes. We worden wakker van mannen in visserspakken die luidruchtig praten met elkaar, een half uur later staan ze allemaal in kleine motorbootjes (wel 100) waar lange flexibele stokken in liggen, en varen tientallen meters de baai in waar ze, naar wat wij denken, mosselen gaan vangen. Wachten doen we niet tot ze terug komen we gaan verder de bergen in en komen in een dichte mist en regen terecht op een weg vol gaten. Avontuurlijk kun je dit wel noemen. Half 2 rijden we over de rivier Minho Portugal binnen en we gaan meteen 1 uur terug in de tijd. Door een zeer smalle poort komen we op een mooie plek, `Valenca de Minho` ligt hoog op een heuvel, het is een grensstadje met een oude wijk tussen dubbel ommuurde forten. Hier komen veel Spaanse toeristen  om  te winkelen. Je kijkt uit over de rivier naar Galicië. We slenteren een beetje rond en gaan dan weer door het nauwe poortje de N 13 op en rijden verder langs de kust, er is politiecontrole en ook wij worden naar de kant gesommeerd. Hij bekijkt Pieter zijn rijbewijs alsof het iets bovenaards is en vraagt waar de NL voor staat, na het nummer genoteerd te hebben zwaaien ze ons vriendelijk gedag. We vinden het hier minder mooi.Overnachten doen we in Esposende aan de monding van de Cãvado. Een leuk plaatsje met een grappig Theatertje en een kleine visafslag (Docapesca). Het is donderdag de 29e en als we naar buiten kijken zien we de zon, we blijven op de N 13 maar wijken soms af om een dorpje te bekijken en zo rijden we  Apùlia in, een zeer oud dorpje, hier worden algen geplukt wat mest is voor de akkers. Er staan nog een aantal oude windmolens. De tijd heeft hier echt stil gestaan. Verder over de N 13 gaan we door Porto heen naar Vila Nova de Gaia waar we de Camping Salgueiros vinden op 100 mtr van de Atlantische Oceaan. Vrijdag de fietsen eraf om over een prachtig fietspad langs de Atlantische Oceaan en de Douro naar Porto te fietsen. Maar eerst willen we de thuisbasis van de Port verkennen. Vila Nova de Gaia. In de smalle straatjes zijn meer dan  50 Porthuizen (er zijn hier geen kelders) waar de port gemengd wordt en rijpt. Sandeman, Ferreira, Càlem, Borges om er een paar te noemen. Bij de markt, vissershaven, hangen de vrouwen de was op, zij komen met wasmanden vol op hun hoofd naar het washok en gebruiken blokken zeep het ruikt er heerlijk. Ook worden hier de prachtige houten Port- schepen gemaakt, puur handwerk. Het is adembenemend als we naar de andere kant van de Douro kijken, PORTO. We gaan over de Ponte de Don Luis 1, naar de wijk Ribeira een weerwar van kleine smalle kronkelige straatjes. Veel gevels dragen kleurige tegeltjes. Het is een arbeiderswijk, overal hangt wasgoed, het is er gezellig met veel restaurantjes en straatverkoop. Je kunt mee voor een rondje met een oud trammetje. 1 december  XANTI JARIG!  We gaan  weer naar Porto en nemen de lift naar boven, wat een uitzicht op de Porthuizen. Het is een stralende dag strakblauwe hemel we beginnen bij de kerk Santa Clara, gesloten, dan de Kathedraal ook gesloten, slenterend gaan we wat trappen op en af  de arme wijk in.  Er wordt van alles verhandeld, de winkeltjes zijn zo klein dat als er 2 klanten in staan het vol is en je ziet niet van de buitenkant dat het winkeltjes, kapsalons etc zijn, hetzelfde geldt voor de piepkleine restaurantjes en barretjes. Hier komt geen vakantieganger. We eten in zo'n klein restaurantje een Fransesinha, een absolute topper volgens de insiders! Het is een soort van fastfood 2 witte boterhammen daar tussen ham, kaas,  worstjes en varkensvlees, overgoten met kaas en een ondefinieerbare roze rode saus een beetje pikant, rondom frites, we spoelen het weg met bier.  Echt lekker?  Niet voor herhaling vatbaar. Gisteren vis viel ook tegen, we lezen dat de Portugese keuken niet echt bijzonder is. Maar dat zal wel met je smaak te maken hebben. Dan doen we het toch, we gaan het bovenste dek van de  Pont Don Luis 1 brug op. Je moet geen hoogtevrees hebben maar het zicht op Porto en Vila Nova de Gaia is fantastisch.  Als we teruglopen is de Kathedraal open en neemt Pieter een kijkje, Xanti is niet gewenst dus ik blijf buiten wachten. Zo bijzonder als de boeken het beschrijven is het niet, de hoogtepunten worden waarschijnlijk in het museum ernaast getoond. Santa Clara daarentegen die nu ook open is, is dat wel, om de beurt gaan we naar binnen, een prachtig kerkje met uitbundig verguld houdsnijwerk. Aan de buitenkant zou je dat niet zeggen. Het São Bentostation werd in 1916 voltooid. Binnen is het bedekt met azulejos (beschilderd aardewerk, wandtegel) met voorstellingen van oude vervoermiddelen, landelijke feesten en historische taferelen. We hebben niet alles kunnen zien in de 2 dagen dat we hier waren maar we hebben een aardige indruk gekregen van deze betoverende stad. Helaas mogen nergens, net als in Spanje, honden binnen dus een Portproeverij in een Porthuis ging niet door, wel in een klein cafeetje buiten. Obrigada, (dank je wel) als een vrouw het zegt en Obrigado wanneer een man het zegt, Porto! Deze camping krijgt een hoog cijfer, zeer veilig en goedkoop, € 21,00 voor 3 nachten + elect. Volgens camperboek zou het gesloten moeten zijn, niet dus. Tijd om door te gaan via de kust, we komen mooie plaatjes tegen en overnachten in het vissersplaatsje aan het strand van Bico waar we de zon onder zien gaan in de Ria  d' Aveiro. Een perfecte camperplek jammer dat het zo koud is hier 8 gr. 3 december. In de vroege ochtend horen we de smalle fel gekleurde bootjes uitvaren.