Griekenland en Albanië

Hoi medereizigers,

Bedankt voor de leuke reacties, het is niet anders maar we zijn nu met de terugreis bezig. Jammer maar we hebben nog een paar weken en die zullen we ook benutten.

De navi gaat weer aan en we volgen de A2 en slaan af bij de stad Xanthi, natuurlijk moet onze Xanti eraan geloven en ze gaat op de foto. Er komen een paar jongens voorbij en die vinden dit maar vreemd! We slaan links een straat, we worden meteen met de neus op de feiten gedrukt, armoe, pure armoe, een moeder die de container induikt om te kijken of er nog iets eetbaars inzit, ook kinderen zien we dit doen. In en in triest.  De snelweg weer op en we stoppen voorbij Kabala op een mooie plek boven een baai. We gaan de volgende morgen eerst bij de Lidl boodschappen doen, lekker wijn (Pino Grigio) en bier halen. Eigenlijk doen we het liefste in de kleine markets, langs de weg of de markt, boodschappen. Even zo'n grote supermarkt in en betalen met euro's, ook wel weer lekker. Als je onderweg bent zie je altijd wel een plaatje waarvan je denkt! Die moet in het reisverslag.  In Vergina rijden we een parkeerplaats op waar we kunnen overnachten, we zijn mooi op tijd om de tombes te bezoeken waarvoor we gekomen zijn. We lopen naar de ingang en betalen € 4,00 pp. 65+korting. Wij bezoeken hier de graftombe van Filippus de II, (359-336). In die tijd begroef men hun dierbare met al zijn kostbaarheden zodat ze in het hiernamaals aanzien zouden hebben. Vaak werd dit leeggeroofd door grafrovers maar in 1977 vond men deze verzegelde grafheuvel met alle kostbaarheden. Deze grafheuvel is nu een museum, het is er aangenaam van temperatuur en alles is verlicht zodat we goed kunnen zien wat het is, overal staat in het Engels een beschrijving bij. De stoffelijke resten bevinden zich in een gouden kistje, hij lustte graag een beker wijn, ook deze zien wij terug achter de vitrines samen met de schenkkan, bestek, wapens, textiel en de resten van zijn met goud versierde bed. Een gouden kistje met het gebeente van zijn geliefde staat tegenover over hem. Op de trouwdag van zijn dochter is hij vermoord. Zijn beroemde zoon Alexander de Grote heeft zijn vader deze rijke begrafenis gegeven. Ook zien wij de ingangen van de 4 Tombes en is er speelgoed, sieraden en nog veel meer te zien uit die tijd o.a. harnas, helm, laarzen, een kroon en diadeem. In de andere graven lagen zonder twijfel personen die behoorden tot de koninklijke familie. Helaas mochten wij geen foto's maken. We tikken Klambaka in, dat voert ons over weg 15, deze gaat door de bergen, letterlijk, want ik weet niet hoeveel tunnels we hebben gehad maar het waren er heel veel, maar daar betalen we dan ook voor € 2,40. Bij de stad Kabala, aan het begin van de Thessalische vlakte, verheffen zich bizar gevormde steile rotsen tot wel 300 m hoog. De meteora-rotsen, ontstaan door erosie van wilde bergstromen, was een toevluchtsoord voor de Asteken (kluizenaars) deze betrokken hier omstreeks 950 de rotsholen. Vanaf 1340, stichtte de monnik Kyr Nilos het eerste klooster op een van de toppen. Tot de 16e eeuw ontstonden, op de omliggende rotsen, telkens nieuwe kloosters. 6 zijn er nog bewoond van de 24. Van over de hele wereld komen er mensen om te mediteren en te bidden. Als we instappen om weg te gaan stopt er een scooter voor ons, zijn mama is de beste kokkin, hotel Arsenis, parkeerplaats, staat in Acsi, gratis, alleen eten moeten we daar betalen. Nederlanders the best! Oke we gaan mee. Ach, het was niet bijzonder het eten     (€ 10,00) de plaats was verder wel goed maar zonder voorzieningen, maar geen hondengeblaf of hanen gekraai een heerlijke rustige plek. De buren, Duitsers die hij ook had weten te strikken, hadden daar een andere mening over.                                                We gaan over de A2 tot Paramythia, hier gaan we verder naar Parga waar we een schitterende plek vinden aan het strand, lekker zwemmen en zonnen.

15-10-2014 - Dag Griekenland,

Bij het plaatsje Sagiade gaan we de grens over, het duurt ongeveer een kwartier, we mogen door, en zetten de klokjes een uurtje terug.  Terug in de Balkan, en rijden meteen naar boven een berg op de eerste plaats in Albanië is Konispol, de mannen zitten verveeld op de grond, kinderen spelen op het plein, de jongetjes roepen hello, de meisjes zijn ingetogener. Er wordt gezwaaid, we gaan dezelfde weg terug naar beneden om de weg naar Mursi te gaan volgen. Als we afslaan en naar beneden rijden rent er een jongetje met ons mee roepend om geld.   De weg zit vol met gaten, we wanen ons even in de Baltic. Als we bij het pontje aankomen, een voorhistorisch geval, betalen we € 7,00 om de 500 m te overbruggen om naar de overkant te komen. Maar eerst overleggen we of we hier zullen blijven bij het: Venecian Triangel Castel, er zijn veel mannen bezig de muur te restaureren. Het besluit is genomen we gaan over met het pontje naar de stad Sarandië, Pieter stapt uit om geld te tappen we denken aan de eerste keer dat we vreemd geld gingen halen uit de muur dus gaan we voor 15.000,00. Een heleboel papier voor, wij denken, € 110,00.  Het lijkt ons geen goed plan hier te blijven dus rijden we richting  Vlore. Als we beneden ons de zee zien slaan we linksaf en duiken omlaag, het duurt even maar dan staan we ook op een mooie plek, moederziel alleen, denken we, tafeltje, stoeltje, biertje, wijntje, nootjes, genieten is dit, tegenover ons het eiland Corfu.  Potverdikkeme  2 honden op afstand bekijken ons, waar komen die nou weer vandaan? Ondanks dat wij altijd de zwervers te eten geven en nu ook weer vindt Xanti dit geen goed plan en denkt zij ze weg te grommen, fout dus, de blonde pakt haar meteen in haar nek. Xanti af naar binnen en de 2 zwervers vinden een plekje onder onze luifel. want het is inmiddels gaan regenen. Ineens 2 zwaar bepakte ezels die een ezels pad opgaan vlak achter de camper, met begeleiders. Wonderlijk hoe steil die omhoog kunnen lopen. Als het wat frisser wordt gaan we naar binnen en eten Griekse salade, Turkse Köfte en gebakken aardappels. Voor we gaan ontbijten rijden we naar boven, je weet maar nooit, de weg kan zomaar weggeslagen zijn door zoveel regen, valt dus mee. Ergens onderweg ontbijten we, de schapen, geiten, koeien en varkens komen langs met hun hoeders.   In Lukovië zien we een onderaardse haven, We rijden op de SH8, een onvergetelijk goede en mooie weg en stijgen tot boven de 1050 m hoogte, helaas blijft het regenen waardoor het uitzicht niet optimaal is. Het word tijd om boodschappen te doen dus stoppen we in het plaatsje Radhine bij een kleine market. Bij binnenkomst zit de madam uit een jus pan te eten waar ze gewoon mee doorgaat. Wij pakken wat we nodig hebben, groenten, fruit, vlees, beleg een flesje Albanese rode wijn. Alles wordt op een papier geschreven en opgeteld, geen kassa, er ligt een hele stapel van deze papiertjes voor haar, in alle landen waar we geweest zijn hebben we dit nog niet meegemaakt, ze is de vrolijkheid zelve, we drukken handen en gaan, voor bijna 1500 lek (€ 10,00) hebben we alles. De stad Vlore is groot met veel schreeuwerige reclame- borden en allemaal in het Amerikaans, de weg is zeer slecht dit trekt ons beslist niet dus rijden door naar Fier. In de 1e eeuw v Chr werd er de Via Egantia aangelegd om dit rijk met Macedonië te verbinden. Aan deze weg lag de kolonie Apollonia, deze werd gesticht 588 v Chr met kolonisten uit Korinthe en genoemd naar de Griekse god Apollon. Het ligt op een heuvel en groeide uit tot een flinke stad. De weg van toen is volgens ons niet veel veranderd, grote gaten en bulten de regen doet er geen goed aan, de Blauwe krijgt het voor zijn klungels. Aangekomen gaan we als eerste het museum in en vragen wat we moeten betalen de man in het museum zegt 100 lek pp, ik geef duizend en krijg 500 lek terug de andere 500 doet hij in een pot?! Ach het goede doel.....We bekijken alles, in het museum hier ligt en staat uitgestald wat ze hebben gevonden, eigenlijk wat je overal ziet daarna gaan we de opgravingen bekijken. Het theater de toegangspoort van de Acropolis, de Triomfpoort, het kerkje is bijzonder mooi met fresco's, indrukwekkend. Fijn dat we hier mogen overnachten de portier is behulpzaam om ons een vrij recht plekje te bezorgen. Rond 22.00 uur staan er 2 mannen aan onze deur, de nachtwakers zitten om een praatje verlegen en gaan meteen zitten 1 binnen en 1 buiten op een krukje, Nederlands bier? Nee alleen maar Duits, ook goed. Pet ruilen? Een van de mannen vraagt een plastic tasje en komt later terug bomvol met mandarijnen, 500 let, Pieter doet nog moeite om te ruilen met nog een biertje, nee dus, we geven hem het geld en de andere pakt graag het biertje aan. Ach ook voor het goede doel zullen we maar denken. De volgende morgen gaan we eerst een flinke wandeling maken door het park. Dan volgen we de borden Tirana, hier aangekomen en de drukte de chaos en de viezigheid van de stad gezien te hebben bekruipt mij het gevoel, weg wezen! We zagen al veel Mercedes-sen rijden, maar hier in de stad alleen maar lijkt het wel! Ouwe meuk, zegt Pieter. Toch, als we op de camperplek,(campercontact) bij hotel Baron staan, 5 km van het centrum, besluiten we, morgen gaan we op de fiets de stad verkennen. Tirana is de hoofdstad van Albanië. Het grenst aan de landen Griekenland, Kosovo, Macedonië en Montenegro. De naam Albanië betekend "Het land van de witte bergen" en heeft maar 3,6 miljoen inwoners, qua grootte vergelijkbaar met België. Albanië is in 1912 onafhankelijk geworden doordat ze zich had losgemaakt van het Ottomaanse rijk. Het land had meteen grote problemen, de in stamverband levende religieuze groepen en een derde deel van de Albanezen bevolking leeft buiten de getrokken grenzen. Na wat gedoe met koningen waaronder Viktor Emanuell de derde die in de 2e wereldoorlog door Mussolini, nadat hij Albanië had veroverd, op de troon werd gezet. Na de capitulatie van het Italiaanse leger in 1943 moet hij weg en komt de communistische partizanenleider Enver Hoxha aan de macht. Deze Hoxha had in Parijs gestudeerd en was daar in aanraking gekomen met het communisme. Tijdens de Italiaanse bezetting van Albanië heeft Hoxha een groep communisten en partizanen om zich heen verzameld. Op 11 jan 1946 roept hij de volksrepubliek Albanië uit. Zijn grote voorbeeld Joseph Stalin imiteert hij dan ook door zijn tegenstanders naar strafkampen te sturen of te executeren. Toen het met Rusland bekoelde zocht hij zijn heil bij het China van Mao, ook dat liep verkeerd af en Albanië werd op zichzelf teruggeworpen. De dictator begon aan een waar schrikbewind. Albanië werd omgetoverd tot een militair terrein en bouwde voor elke 4 inwoners een bunker, 750,000 stuks, breide zijn geheime dienst (sigurimi) uit en er was over elke Albanees een rapport, ook sloot hij dit land af voor de buitenwereld, niemand eruit of erin. In 1985 overleed de dictator Hoxha. In de vloedgolf van revoluties die sinds 1989 over Oost Europa kwam viel ook het Albanese regime en is het heden ten dagen een democratie. Albanië heeft 40 jaar stilgestaan maar daar wordt hard aan gewerkt doch er is nog een hele lange weg te gaan.

De fiets eraf en wij erop incl Xanti 5 km naar beneden. We rijden meteen het grote Skanderbegplein op wat het middelpunt van Tirana is. Dit plein heeft zijn naam te danken aan de held van Albanië, in de 15e eeuw verdedigde hij jarenlang Albanië tegen de aanvallende Turken. Rond dit plein zien we het nationale historisch museum, de Opera, de nationale bank en 1 van de oudste gebouwen van dit stadje de Et"mem Bey-Moskee. Toen de Ottomaanse edelman Sulejman   Pasja in 1614 Tirana stichtte bouwde hij meteen de moskee, Het bijzondere is dat deze is blijven staan terwijl alles verwoest werd en de hoekige minaret.is bijzonder. In 1988 heeft de dochter van de overleden dictator de piramide ontworpen deze heeft korte tijd dienst gedaan als mausoleum zodat de bewoners van Albanië Hoxha konden bezoeken. Later is het een museum geworden ter eren van hem. Na de val in 1992 werd het gebouw een tentoonstellingsruimte. Een foeilelijk en vervallen gebouw waar ze nog geen bestemming voor hebben gevonden, het is nu een speelobject voor de jeugd. De Biloku, voorheen het afgesloten hoofdkwartier van het Politburo en het huis van de dictator, is veranderd in een uitgaanswijk met restaurants, barretjes en sjieken winkels. We lopen door het goedkoopste straatje, het is erg smal met veel kleine winkeltjes en stalletjes. We komen al fietsend op het moeder Teresaplein, wie kent haar niet? Moeder Teresa is van Albanese afkomst geboren in Skopje, nu Macedonië. Heel opvallend is de moderne maar indrukwekkende Orthodoxe kerk, niet alleen de buitenkant is bijzonder maar ook van binnen met de grote kroonluchters en de beschilderingen.

In het gezellige eetstraatje zakken we neer, biertjeeeeeeeeeeeeee.

Soms kijk je wel eens in de straatjes achter de brede straten.......hopelijk vinden jullie het nog steeds leuk!

groetjes van ons