ARRIVERDERCI ITALIË, EUROPAREIS APRIL 2013

5 april 201 -  Wat ons opvalt sinds we uit het Zuiden zijn is de schoonheid, en dan bedoelen we niet alleen de natuur maar geen bergen afval meer geen zwerfhonden en katten. Gewoon schone straten en wegen. In de regen en over slechte wegen rijden we Umbrië binnen waar we een camperplek in Arrone vinden bij een kajakcentrum. Als we uitstappen is het eindelijk droog. N 42.35.11.8 E 012.45.59.8.  Noodgedwongen blijven we hier een paar dagen vanwege mijn rug, maar de zon schijnt en het is hier erg gezellig, er is van alles te doen bij het centrum en zondags komen hele families hier picknicken en BBQ-en. Een buurvrouw komt ons zeggen dat de scouts in haar tuin overnachten en dat we daar misschien wat last van zouden kunnen hebben, althans dat begrijpen wij uit haar rappe Italiaans. Andere Italiaanse kampeerders komen ook een praatje maken helaas geen van allen spreekt Engels.  Op weg naar Assisi komen we door Sploleto, we lopen een uur naar boven maar alles blijkt gesloten de burcht en de Basiliek. Het is 24 gr dus tijd voor een echt Italiaans ijsje.  Het is druk als we in Assisi komen dus besluiten we daar de andere morgen naar toe te gaan. Camperplek in Bastia-Umbra. Daar is markt en gratis kijken naar jongens in 4-wheelsdrives die zich uitsloven voor de dames. Het is leuk druk. Dat we naar Assisi willen heeft een reden, de nieuwe paus heeft de naam van Franciscus van Assisi aangenomen en hij was de held van mijn vader.                                                                                                                                                                                                          8 april - Assisi heeft 16 kerken, maar eerst gaan we naar het kerkje van San Damiano, daar hoort Franciscus een stem die zegt: "Ga, Franciscus, repareer mijn huis, want je ziet dat het op instorten staat". Sindsdien restaureerde hij enkele kerken. We zijn net op tijd (12.00 tot 14.00 gesloten) om in het kerkje en klooster rond te kijken, prachtige schilderingen en fresco's en zeer mooi onderhouden. Dan moeten we een paar kilometer naar boven lopen en gaan verder met de roltrappen naar het centrum van Assisi. Het is er zeer toeristisch maar ondanks dat erg mooi. Na het speciale Assisi gebak te hebben gegeten, een soort van Apfelstrudel maar dan zonder vanillesaus met slagroom, gaan we eerst de benedenkerk bekijken daar staat de tombe van Franciscus. Een doorlopende dienst is in volle gang. Geen foto's en honden worden ook niet toegelaten wat mij tegenvalt want Franciscus sprak met de dieren en staat vaak afgebeeld met duiven, wolf of hond enz. Dan naar de bovenkerk waar schilderingen zijn leven laten zien, Indrukwekkend. Alle kerken bezoeken? Nee maar wel die waar Clara begraven ligt, zij was de eerste vrouwelijk aanhangster die samen met Franciscus het sobere eenvoudige leven leiden. Zij en haar zusters gaan in het klooster wonen van San Damiano. Franciscus, zoon van een rijke koopman, wordt 1181 geboren in Assisi. Hij voert als ridder verschillende oorlogen tot een droom hem duidelijk maakt dat dit niet is wat hij wil, hij verkoopt zijn paard en goederen doet afstand van zijn erfenis en gaat zijn leven wijden aan de zieken, zwakkeren en onderdrukten van de maatschappij. In 1208 past hij zijn kleding aan en gaat leven als een apostel in armoede, hij verzameld steeds meer mensen om zich heen en zo ontstaat het begin van de broederschap. Hij sterft in 1226 en wordt heilig verklaard.   16 juli 1228 - Hierna begint men aan de bouw van de Basiliek "San Francesco" in mei 1230 wordt zijn lichaam hier gebracht en bijgezet. Op weg naar San Marino komen we door Urbino wat volgens Unesco het niveau heeft van Florence maar dan kleiner. Voor ons een reden om hier een kijkje te gaan nemen. Urbino is groot geworden door Federico da Montefeltro en bekend om zijn grote neus.                                                                                              Tussen 1444 en 1482 creëerde hij de ideale stad. Zijn hertogelijke paleis is kolossaal maar in harmonie met het klein stadje. De stadsmuur is schitterend ontworpen door Leonardo da Vinci. tegen de stadsmuur leunt een intrigerend bouwwerk, ziet eruit als een toren, bekend als La Rampa (de helling), hierin bevindt zich een wenteltrap voor paarden die zo onderaan het paleis de stad in werden gebracht. Zo hoefden ze de steile straatjes niet door. Deze wordt nu gebruikt als snelle wandel doorgang naar boven of beneden. Het is er zo steil dat het wegdek hier en daar met opstaande randjes van baksteen verwerkt zijn. Het is een van de oudste universiteitssteden van de wereld wat duidelijk te zien is aan het straatbeeld. Veel studenten eten en drinken al dan niet zittend op muurtjes of terrasjes, heel gezellig. Federico liet zich omringen door de beste kunstenaars en architecten van die tijd en zo werd Urbino een parel van de renaissance. Over hem gaat nog een verhaal, hij miste zijn rechteroog na een gevecht (hij was soldaat geweest), van de bovenkant van zijn neus liet hij een stukje weghalen zo kon hij beter zien wat van links kwam.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      10 april 2013 -  Rijden we de Republiek San Marino in, dit is de oudste nog bestaande staat en constitutionele republiek van de wereld: de voortzetting van de kloostergemeenschap werd op 3 september 301 gesticht door de monnik en steenhouwer Marinus van Arbe.  Het is een enclave, iets groter dan 61 km², omringd door Italië en wordt gedomineerd door de Apennijnen met een ruig landschap. Het inwoners aantal is ruim 32000. Het hoogste punt van het land, Monte Titano, ligt op 749 m boven de zeespiegel. Er zijn geen grote wateroppervlakten. Het klimaat is mediterraan, met warme zomers en zachte winters. De grondwet van San Marino, vastgelegd in 1600, is 's werelds oudste grondwet die nog steeds van kracht is. De nationale economie steunt vooral op financiën, industrie, diensten en toerisme. Het is een van de rijkste landen van de wereld in termen van het BBP (per hoofd van de bevolking), San Marino wordt beschouwd als een zeer stabiele economie met een van de laagste werkloosheidscijfers van Europa, geen nationale staatsschuld en een overschot op de begroting. Hoewel officieel geen euroland heeft San Marino toestemming om de euro als nationale munteenheid te voeren, dit op grond van afspraken met de Europese Unie. We hebben een prachtige plek, P 13 voor campers met faciliteiten, vlakbij de kabelbaan die je naar boven brengt en met uitzicht op het dal, hier overnachten we en de andere morgen gaan we naar een parkeerplaats beneden en nemen de lift naar boven. In het oude gedeelte is het alleen maar souvenirs, parfums, wapens, dranken en restaurantjes met terrasjes, het is belastingvrij, diesel is 10 ct goedkoper in vergelijking met Italië. Ook hier is het zeer steil met een mooi kasteel. Busladingen worden hier gedropt het is gezellig druk. Ze zijn wel slim, in tegenstelling tot Italië, de winkels blijven ook tussen de middag gewoon open.  Als we 2 uur hebben gelopen vinden wij het wel genoeg en gaan de auto ophalen om de middag lekker te genieten op de mooie plek P13 boven lekker in de zon en van de zonsondergang.  Rimini is maar 15 km van San Marino vandaan, wij zijn er nooit geweest daarom gaan wij daar ook een kijkje nemen. Rimini is de hoofdstad van de provincie Rimini (RM) en ligt aan de Riviera Romagnola. De boog van Augustus is door keizer Augustus opgericht (27 v Chr). Het heeft een oud kasteel en een groot plein met gezellige terrassen, in de smalle straatjes mooie mondaine winkels. Het prachtige brede lange zandstrand en de vele strandtenten doen vermoeden dat het hier in het hoogseizoen erg druk bezocht wordt, het schijnt nog steeds een belangrijke badplaats voor jongerenreizen te zijn vanwege het goede uitgaansleven in de stad. Als we naar de auto teruglopen komen we in de haven terecht waar net vissersboten binnen komen en dat is altijd leuk om even te blijven kijken.                                                                                                                                 12 april 2013 -  We rijden richting Bologna door een vlak land afgewisseld door moderne industrie en fruitteelt naar Modena waar we bij een Camping market de lege campinggas tank ruilen tegen een volle (€19), want dit is in heel Italië moeilijk te verkrijgen. Dan gaan we verder naar Maranello waar de Ferrari fabriek gevestigd is. Er staan een aantal test Ferrari 's en Lamborghini's waar gretig gebruik van wordt gemaakt door jongeren die hier met bussen gekomen zijn. Het is mooi om te zien dat vooral de jongens zich vergapen aan deze snelle auto's. Als we de volgende morgen door veel geronk wakker worden zien we de Ferrari 's en Lamborghini's voorbij rijden.  Het is zaterdag 13 april - En zeer zonnig. Via Piacenza en Pavia komen we in Tromello een leuk klein dorpje waar een plaatselijke wielerwedstrijd aan de gang is we zijn nog net op tijd om te zien wie de winnaar is. De mannen moeten zich op straat omkleden en gaan dan weer huiswaarts. Geen feest niets. Het is heerlijk rustig op de weg de volgende morgen, nog zo'n 150 km naar Aosta. We rijden al een paar dagen door de Po-vlakten hebben de rivier de Po al een paar keer gekruist, de rivier begint bij de Franse grens en wordt gevoed door talrijke rivieren die in de Alpen ontstaan en mond uit in de Adriatische zee. De Po-vlakte is zeer vruchtbaar er wordt veel rijst verbouwd. Het is een dichtbevolkt gebied en maakt deel uit van het welvarende Noorden. Politiek is er zelfs een partij, Lega Noord, die dat gebied los wil maken van de rest van Italië. Doch de meeste Italianen zijn daar op tegen. Wanneer we onderweg een stop maken langs het meer lago Vi Verone om te lunchen, zien we ook hier weer hele gezinnen die BBQ-en, het is zondag, we worden aangesproken door een aardige Italiaan die aan Xanti een lekker botje geeft en ons uitnodigt om een glaasje wijn mee te drinken. Weer merken we de gastvrijheid van dit volk. Als we op de SS 228 rijden zien we de besneeuwde toppen van de Alpen op ons afkomen, verblindend mooi. Half 6 lopen we Aosta binnen, een typisch Italiaans plaatsje met zijn nauwe straatjes, het is gezellig druk we komen bij de Romeinse opgravingen met een amfitheater en stadsmuren met poorten, (midden in het stadje) eigenlijk mag Xanti niet mee maar de bewaker knijpt een oogje dicht als ik haar draag. De taal die we horen kunnen we niet goed thuis brengen, Frans-Italiaas? Maar heeft een Slavische klank! Blijkt Arpitaans te zijn. De stad ligt op 583 mtr hoogte en heeft zo'n 36.000 inwoners. Geografisch ligt Aosta midden tussen de hoogste bergen van Europa, zoals de Mont Blanc, de Matterhorn, de Monte Rosa en de Gran Paradiso. De volgende morgen gaan we nog even het stadje in om Genepi te kopen, een sterke drank die alleen in Aosta wordt gebrouwen (van kruiden uit de bergen) en verkocht, Tim die hier een aantal jaren terug een bergtocht over de Gran Paradiso heeft gelopen samen met zijn oom Jan, mijn broer, vroeg of wij dat mee wilde nemen voor hem, om half 11 in de morgen staan we met een glas in onze handen te proeven en het moet gezegd, heerlijk! We willen eigenlijk over de colle d Piccolo s. Bernardo maar die is nog gesloten we moeten door de Mont Blanc tunnel, € 54,70, maar voor we de tunnel in rijden zien we dat we al op Frans grondgebied zijn, dus arrivederci Italië en bonjour Frankrijk. Na 10 minuten zien we weer zon en bergen vol sneeuw aan de Franse kant. Lac d' Annecy zien we wel zitten om een paar dagen te blijven het weer is zo fijn dus die kant op, maar de colle de la Colombiere is gesloten en dat is pas na 16 km duidelijk! We rijden die 16 km weer terug om richting Albert Ville te gaan en rijden het hele meer rond voor we een plek vinden in Talloires.                    

15 april 2013 - Stoeltjes en tafel buiten, fles en hapjes op tafel en dan het onvermijdelijke bericht dat onze vriend                                                                            

Broer Abma  van de solo club vanmorgen in zijn slaap is overleden. Wij zullen hem missen, zijn spitsvondigheid, humor, interesse, betrokkenheid, een geweldig mens. Velen die onze reisbloq lezen kennen hem. Pieter heeft veel met hem gereisd en denkt vaak terug aan de mooie en humorvolle momenten. Broer was een kamperaar/reiziger in hart en ziel, de manier waarop hij tot op hoge leeftijd reisde met zijn camper zal voor ons altijd een voorbeeld zijn. Hij is aan zijn laatste reis begonnen. Wij hebben Broer beloofd als het zover was te proosten op hem, dus bij deze vaarwel lieve vriend.. P/J