April 2017, weer terug in Nederland

Dag lieve familie, vrienden en allen die ons volgen,

We krijgen nogal veel vragen waarom er geen blog is verschenen, helaas heeft mijn laptop (Apple MacbookAir) het wederom begeven, voor de derde keer en weer een zwart beeldscherm, inmiddels heb ik het nog steeds via de garantie gerepareerd gekregen maar er moet toch echt iets goed fout zijn in de hardware,balen dus.
Maar we zullen in het kort even melding maken van de afgelopen maanden.

22-12-2016. Koud en somber weer en regen als we vertrekken van Rocamadour. Hier hebben we overnacht bij het kasteel samen met veel katten en honden die natuurlijk bij ons in de buurt blijven want hier is de eetclub! 2 jaar terug was het hier zo'n gezellige plaats met kerst-muziek, winkeltjes open en veel volk nu was er totaal niets te doen.

24-12-2016. Door de midipiraneeën rijden we naar de plek waar we de kerst door willen brengen, Limoux.  Bekend terrein als we binnen rijden en de camper op de plek zetten, ook nog dezelfde campers staan er, we komen dus bekenden tegen deze wonen in de camper. Het is gezellig op het pleintje met een schaats-baantje, kermis, gezellige drukke terrasjes, muzikanten er wordt gedanst.  Een vrouw komt mij halen we dansen er lustig op los,  Om 19.30 uur breekt er een vuurwerk los waar Xanti zo bang van is dat we maar naar de camper gaan ze is niet meer te houden, vanuit eten gaan komt niets meer. Gelukkig hebben we kaasfondue bij ons en is het hartstikke gezellig met de kerst-verlichting aan en een heerlijke rode wijn. Dan nog een cognac-whiskey erachteraan, een beetje aangeschoten klimmen we het bed in.

26-12-2016, Rialp. Pieter helpt een vrouw die haar camper niet gestart krijgt, ze heeft hier 3 dagen gestaan op de camperplek in Rialp. Ze blij en wij ook het is zo koud dat we zo snel mogelijk in Spanje willen zijn.

In Salzanella vallen we in een festiviteit van 3 koningen? We begrijpen hier niets van dat is toch 6 januari? Alle kinderen van het dorpje verzamelen op het pleintje waar de DRIE hen vol stoppen met zakken snoep.

28-12-2016. We zijn in Altea aangekomen en gaan hier bij het kerkje oud en nieuwjaar vieren samen met de kinderen, familie en vrienden.

Wij wensen Iedereen een heel gelukkig, reislustig, mooi maar vooral een gezond 2017 toe.

23-2- 2017 Altea. We vertrekken om 10.30 uur, 17gr en zetten muziek op van Paolo Nutini, ons vervolg van de reis is begonnen met als thema, opgeheven spoorlijnen waar fietspaden voor gekomen zijn.
Ook in Spanje zijn er een aantal en een paar willen we gaan volgen. 2 jaar terug hebben we 2 routes gefietst en dat was zo leuk, daarom nu de laatste weken maar eens uitzoeken waar ze zijn en welke we kunnen doen.
    
25-2-2017 Station Tijola - Via Verde del Almanzora. Overnacht hebben we bij het oude stationnetje die niet meer in gebruik is, geen camperplek maar wel heel rustig. Hier starten we onze eerste fietsroute over een gravelweg bij een temperatuur van 12 gr, best wel koud maar de zon schijnt al. Er staat een forse wind die we tegen hebben en we rijden richting NW wat bijna volledig falsplat is. Na 5 km gaan de jassen uit. Het is een vrij dor landschap met hier en daar olijfbomen, landbouw en uitgesleten lage bergen, niet bijzonder mooi. We maken een stop in Saron waar het leuke stationnetje een restaurant is, helaas gesloten maar gelukkig nemen we zelf altijd voldoende proviand mee. Als we na 23 km bij het eindpunt zijn is daar niets te beleven geen restaurant of bar dus rechtsomkeer dezelfde route terug. Nu gaan we vanzelf en lijken we op stille brommertjes, 26km per uur halen we met gemak zonder iets te hoeven doen.

We fietsen meteen het dorp in om even lekker een cana te pakken met een mini paella. Toch 46km gefietst en op naar de volgende.

27-2- 2017 Orgiva,. Hier waren we ook eerder het is een leuk dorp die erg veel oude hippies huisvest, we staan op een parkeerplaats en internetten bij een Marokkaans restaurant waar we muntthee drinken, alcohol wordt hier niet geschonken. De volgende morgen rijden we weg en vinden na een paar uurtjes een mooie plek, Maro/Nerja tussen de hippies.

1-3-2017.  Op weg naar Olvera zien we 28 km voorbij Ronda een mooie plek aan het water, afslag El Castor, picknickplaats, het is lunchtijd. Deze plek is te mooi om er niet te blijven overnachten, we zetten de stoeltjes buiten lezen wat als er een mevrouw ons gedag komt zeggen, ze is Belgische en woont in de buurt. Een jaar terug heeft ze alles achter zich gelaten, (klein)kinderen, huis en vrienden en is bij haar geliefde gaan wonen. Het bevalt haar wel alleen de hitte in september was ondraaglijk, 50gr. Dan komt er ook nog een oude bus aantuffen met 4 jonge kerels erin die zich meteen gaan wassen in het zeer koude water. Prachtig om te zien hoe ze alles buiten ophangen aan een hek, bier, stokbroden en muziek! Een tof stel.

2-3-2017 Olvera - Via Verde de la Sierra. Om 12.00 uur zitten we op de fiets om van deze kant de route te volgen die we 2 jaar terug van de andere kant, Puerto Serrano, 26 km hebben gefietst. Een prachtig gebied met vale gieren, springgeiten/bokken en veel tunnels, we fietsen tot het station Coripe waar we ons laven aan een alcoholvrij biertje en tapas, we hebben er 21 km opzitten en gaan terug, het weer, 22gr, in een prachtige omgeving, topdag dus. Ook in Olvera is van het station een restaurant gemaakt en hier gebruiken we een alcoholisch drankje samen met een paar Duitse (solo) Camperaars die bij ons komen zitten.

Als we de volgende morgen ontbijten zien we dat de douches open zijn, we sprinten er meteen naar toe, als Pieter eruit komt staat de vrouw van de receptie hem op te wachten en zegt dat we (€2,50 pp) af moeten rekenen, is niet goedkoop maar het was wel lekker! De camperplek is gesloten maar we kunnen wel het vuil water en de toiletten legen. Als we weggaan blijkt pas wat een bloedstollende helling we moeten nemen om boven te komen, niets van gemerkt toen we naar beneden gingen om de plek te bereiken, een Hymer met Ned. kenteken is in de greppel terecht gekomen, maar wij komen veilig boven. Via El Rocio, was 2 jaar terug super leuk nu valt het allemaal tegen. Er is een ringweg rond het dorpje gekomen waardoor de sfeer toch veranderd is.

5-3-2017 zondag - Valverde del Camino.. Het weer is zo slecht dat we een dagje blijven hangen in de hoop op beter weer.
We willen fietsen over, wederom een spoorlijn waar nu een fietspad gecreëerd is. Als we onderweg een stop maken om de was te doen op een mooie plek, dan zien we een hazewindhond, zeer mager en doodsbang. We geven haar eten en drinken, we denken meteen aan de reclame van"redt de hazewindhonden van Spanje". Na uren heb ik haar zover dat ze een armlengte van me af blijft staan! Als we weggaan dan laten we nog wat eten achter. Er staan 4 campers op de camperplek. We lopen het centrum in, het valt allemaal wat tegen dus gaan we terug om te zoeken waar het fietspad begint van de "Via Verde de Molinos del aqua". Dat blijkt aan de andere kant van het dorp te zijn.

6 maart maandag, de Nederlandse stellen die bij ons staan zijn ontzettend leuk en hebben dezelfde ideëen over camperen als wij dus de klik is er meteen en daarom duurt het nog een hele tijd voor we wegkomen.

We besluiten ergens halverwege de fietstocht te beginnen in het plaatsje Boaz. De fietsen eraf en karre maar. In Triqueros staat niets meer aangegeven dus zoeken en vragen we naar de Via Verde, niemand begrijpt ons dus we gaan op ons gevoel af, na een tijdje komen we toch weer het fietspad tegen. We eindigen in San Juan del Puerto waar we op een heel leuk pleintje een drankje nuttigen. Dan moeten we weer terug, en ook nu weer verdwalen we in Triqueros.  Gelukkig zien we een fietser en die fietst ons voor naar de route, het was al half 6 in de middag. Als we op de plek waar de camper staat aankomen zien we de fietser op een bankje zitten die wijst naar de blauwe we zijn opgelucht om beide te zien. 38 km hebben we getrapt over een slechte route vol gaten en plassen.

     

11 maart zaterdag
Inmiddels zijn we in Monto Gordo, Portugal, beland waar we op een leuke plek staan dichtbij het strand. We zijn ook een uur terug in de tijd gegaan. We fietsen door het bos naar de boulevard, het is wel erg toeristisch en we horen eigenlijk alleen maar Nederlands en Duits praten.
Over een slechte weg, de N125, rijden we ri Faro om wat Solo vrienden te gaan bezoeken die overwinteren in Paderna-Centieira vlakbij Abufeira op de gezellige, gemoedelijke niet te grote camperplaats, Camperfriends, zie campercontact.  We blijven 2 nachten staan en doen lekker de dingen die we altijd doen als we ergens wat langer blijven.

13 maart Praia do Amado, hier stonden we 2 jaar terug ook maar wel met beter weer, het is 14 gr maar de wind maakt het erg koud. Je hebt hier een mooi uitzicht over zee. Er komt een vrachtwagentje aan die eten en drinken verkoopt, uiteraard doen wij daar aan mee zoals we altijd aan de deur kopen van de plaatselijke bevolking. Cider, aardbeien, sinaasappels enz

16 maart vrijdag, We staan in Tomar, deze stad werd gesticht in 1157 door Gualdim Pais, de eerste grootmeester van de orde der tempeliers in Portugal. We lopen naar het 12de eeuwse kasteel-klooster, is ongeveer een kwartier naar boven lopen vanuit het centrum. We mogen wel rond het kasteel lopen en de tuinen bekijken met Xanti maar niet erin. Het klooster van Christus is nog vol herinneringen aan deze monnik-ridders. Het stadje heeft kruisen in de bestratingen. De tempeliers zijn in alle maten te koop. Het is gezellig op het Praca da Republica waar de Gotische kerk Sao Joao Baptista een 15e-eeuwse kerk domineert. Een leuke winkelstraat leidt daarnaar toe. Maar de camperplek is super en op loopafstand van het centrum. Het is een parkje met toilet en douche en je kunt het vuilwater kwijt. Helaas was er geen warm water en elektriciteit, maar we hoefden ook niets te betalen (normaal €6,00) terwijl er wel bewaking was.
   
18 maart zondag, Santa Comba Dao. Fietsdag. Ook hier is een opgeheven spoorlijn wat een fietspad is geworden, deze is 50 km lang en eindigt in Viseu. We overnachten op de parkeerplaats voor het kleine station die nog in gebruik is. Over een stukje perron naar beneden een grindpad op en vandaar kom je aan het begin van de fietsroute. Het is een prachtige tocht met een paar vervallen stations maar de omgeving is adembenemend. We rijden zeker 10 km lang langs de rio Dao die bezaaid met enorme keien fotogeniek is. Deze weg moet prachtig geweest zijn als we een paar weken eerder hier waren geweest toen stond de Mimosa in volle bloei, we zien het voor ons zonnestralen door de gele bloemen, een gouden pad! Er cirkelen roofvogels boven ons. We gaan tot Tondela en keren om voor de terugtocht van ook weer 20km. Bij de camper aangekomen staat het oude mannetje die in de buurt woont, hij heeft goed op de camper gelet, wij lachen en zwaaien, een praatje maken lukt niet echt. We gaan nog voor een overnachting naar Viseu om van daaruit te zien waar de fietsroute eindigt of begint natuurlijk afhankelijk van waaruit je start. De fietsroute start vlakbij de camperplek (zie campercontact) met voorzieningen vlakbij het centrum en met leuke eetgelegenheden en een mooi modern winkelcentrum in de buurt. Wel jammer dat de info bij dit fietspad niet optimaal is.
 
21 maart, lente. De zon doet krampachtige pogingen om door te komen het is 9gr. Als je naar het Noorden gaat dan weet je dat je het vaak niet droog kunt houden. Maar dat het gaat sneeuwen? we verlaten Portugal en rijden Spanje in met sneeuw 3 gr. het is 22 maart. We rijden door de Picos de Europa, er wordt flink gestrooid het is koud maar o wat is het hier prachtig.
In Potes overnachten we net als een paar jaar terug op het plein. Toen werden we wakker gehouden door een roedel zwerfhonden en nu? Geen zwerfhond te bekennen!

Zaterdag 25 maart, de sneeuw is regen geworden en het stormt, we vinden een plekje aan de haven in Getaria, eigenlijk mogen we hier niet staan maar met ons zijn er nog een paar campers, we lopen de trappen op naar de smalle straatjes, we zijn aan de Golf van Biskaje in Baskenland. De tapas hier is verrukkelijk en bestaat uit kleine verse broodjes met heerlijk divers beleg, hele families incl. de kids komen eten en drinken en ondanks het koud is staan de bartafels buiten er wordt muziek gemaakt, ook buiten en het is rond 21.00 uur heel druk! Een topplaats.

Zondag 27 maart, zomertijd, de klok gaat 1 uur vooruit. We rijden Frankrijk in. 17 gr het gaat vooruit!
     
Hier stoppen wij met het blog, we rijden langs de Atlantische Oceaankust, naar het Noorden tot in Normandië (altijd indrukwekkend de invasiestranden de musea's en begraafplaatsen) en van daaruit trekken we door naar midden Frankrijk en België, Nederland in en zien wel wanneer we daar aankomen.
Het was weer een fantastische trip met mooie camperplekken die, als je van de kust weg bent in het binnenland van Spanje, Portugal maar ook in Frankrijk veel tegenkomt.
   
We bedanken jullie allemaal voor je ondersteuning via email, telefoon, twitter, whatsapp, Fb enz. We zijn lang weggeweest en hebben weer veel gezien en meegemaakt. Het was leuk.

Misschien tot de volgende reis,