AFSCHEID SICILIE, EUROPAREIS MAART 2013

18-03-2013 - Na dagen van veel wind (storm) en regen komt eindelijk de zon weer eens te voorschijn, heerlijk en meteen warm. Halverwege op de ss 115 kunnen we niet verder een omleiding door de bergen (de zoveelste) 30 km extra als we eindelijk bij ons via- punt aankomen, het strand van Eraclea Minoa waar we lunchen, ons  kremlinnetje dacht dat ze een Duitse herder aankon die te dicht bij kwam, ze lag meteen jankend onder hem, gelukkig loopt het met veel gegrom goed af. Het is een mooi plekje en we twijfelen  om hier te overnachten. Maar besluiten toch verder richting Alessandria te gaan, het is een abominabele weg, verzakkingen, een rivier van modder en gras naar beneden gerold zodat de weg bijna onberijdbaar is. Er is veel regen gevallen de laatste tijd bomen zouden de grond vast hebben gehouden maar heel veel bos zien we niet. Maar na San Stefano op de sp 24 komen we door Monte Camarata een prachtig natuur- en bosgebied waar ook veel wandelroutes zijn en picknickplaatsen. Uiteindelijk belanden we in Sugera voor de overnachting op een camperplek (staat met bordjes aangegeven) tegenover een school. We ontvangen hier W-iFi. Als er in de ochtend een Piaggio aankomt met verse groenten en fruit voor de school, hier krijgen de kinderen 's-middags een warme maaltijd, doen we ook onze inkopen .Ons plan is om naar Piazza Armerina (87 km) te gaan, we volgen de sp 20 en wat blijkt? De weg is verdwenen we moeten een andere route nemen en na 13 km zijn we weer even ver, nog 87 km te gaan! Het stadje ligt hoog op de top van het  Erei-gebergte die 1 van de mooiste bezienswaardigheden heeft, Villa Romana del Casale. We rijden naar de parkeerplaats en lopen omhoog via veel toeristische standjes, verkoop van allerlei prullaria, naar de ticketbalie, geen honden, dan maar niet het is veel te warm om Xanti in de camper achter te laten. Een verkoper houdt ons aan en maakt duidelijk dat hij wel op Xanti wil passen, lief, we laten haar achter en kopen een ticket, ik heb mazzel mag gratis maar Pieter moet € 10,00 betalen. Als je in Italië naar musea 's gaat toon je paspoort het kan zomaar tientallen euro's schelen. De villa werd in de 3de-4de eeuw v. Chr. gebouwd en herbergt de grootste en best bewaarde verzameling Romeinse mozaïeken van de wereld. De bouw van de villa duurde ruim 50 jaar.  Al vanaf de triomfboog aan de ingang, wordt je overweldigd door de enorme rijkdom. Luxe verblijven, marmer, een zuilengalerij, thermische baden, terras-tuinen met vijvers en fonteinen en schitterende mozaïeken.Het is ongelooflijk wat ze vroeger konden en wat de archeologen met veel geduld bloot kunnen leggen, en het is nog lang niet klaar. We halen Xanti op er staat een asbakje met water voor haar, we krijgen brood met olie en kleine bekertjes wijn, het is tenslotte een zakenman en uiteraard kopen we een lekker likeurtje van de streek. Dan gaan we door naar Aidone 15 km verderop en komen in een processie  terecht van de heilige S. Giuseppe.  (In sommige dorpen op Sicilië wordt aandacht besteed aan San Giuseppe. Op 19 maart wordt er namelijk een banket gehouden waar arme mensen worden uitgenodigd. Een priester zegent de spijzen, en de armen worden bediend door de heer des huizes). Muziek voorop het hele stadje incl de burgemeester loopt er achteraan en wij ook natuurlijk. De pastoor bid en iedereen prevelt mee, indrukwekkend. De jongens die het beeld dragen moeten om de 50 mtr uitrusten en wisselen, het is zo te zien erg zwaar maar ja, niets is vlak hier en er zijn pittige hoogtes bij die je ook weer naar beneden moet gaan. Na afloop is er vuurwerk. We vinden een mooie plek met uitzicht op de besneeuwde Etna voor de overnachting. Als we de volgende morgen nog het stadje ingaan zien we dat er wel 20 kerken zijn. We slenteren nog een beetje rond en vertrekken rond half 12, zonnig en  20gr, we gaan  naar de kust. Ook nu weer een paar omleidingen, wat niet alleen 30 km meer is maar ook vaak door zeer smalle, bochtige, steile weggetjes en dorpjes gaat. We komen door Mirabella, Catagirone, Mazzarrone vanaf hier wordt de weg een stuk prettiger en vlakker en hoe dichter we naar de kust toe  komen hoe meer kassen we zien, dit gebied staat bekend om zijn heerlijke volle tomaten. Als we in Marina di Modica aankomen vinden we meteen een plek waar meerdere campers staan, we zetten de stoeltjes buiten en drinken op deze wederom mooie dag.   

23 maart 2013 -  zonnig en 22 gr. We hebben heerlijk een paar dagen aan het strand doorgebracht, gefietst, gelezen, wat corvee gedaan een beetje gekletst met de buren, Duitsers en Oostenrijkers. Geen netwerk ook niet voor de telefoon die komt maar heel af en toe door. Na alles weer gevuld en opgeruimd te hebben vertrekken we rond half 11 naar Pozzallo, we gaan Annette (van de solo's) gedag zeggen die hebben we gisteren onverwachts ontmoet tijdens onze fietstocht toen we boodschappen gingen doen bij de Cash en Carry. Omdat we langs de zee terug wilden fietsen kwamen we bij haar uit er stonden nog een aantal campers, een prima plek. We drinken koffie en kletsen gezellig en om 12.00 uur gaan we toch echt verder met onze route. Eerst naar Portepalo di cap Pàssero, het uiterste puntje van Sicilië, dan begint nu onze terugtocht. Vanaf Cuijk 16 november toen we met onze Europareis begonnen hebben we 10542 km gereden. Er staat een prachtig gebouw lijkend op een kasteel helemaal in vervallen staat, we lopen naar binnen er zijn prachtige zuilen een mooie binnentuin, zwembad met uniek uitzicht op zee, zalen en kamers de hal heeft een majestueuze trap naar boven, antieke tegels op de vloer, we vragen ons af, wat is er mee gebeurd? Zo zie je door heel Italië en Sicilië onafgebouwde huizen, flatgebouwen, fabrieken, en wat uit de dorpjes trekt vervalt tot  ruïnes soms hele dorpen. De laatste dagen drinken we een heerlijke rode wijn uit de streek Avola, daar komen we door als we richting Siracusa gaan. Onderweg rijden we eerst nog naar Fonte Caine, hier maken we een fikse wandeling langs het riviertje de Caine en de papyrus planten,  de enige plek in Europa waar ze groeien. We volgen ons miepje (gps) die stuurt ons echt een padje in waar we niet verder kunnen, hier heb je een 4-wheel voor nodig. Keren gaat niet dus achteruit. Siracusa gaan we door maar bezoeken we niet. We rijden verder door een bijna buitenaards landschap via Belvedere en Florida naar het plaatsje Sortina, vanaf hier volgen we de bordjes Pantalica, dit ligt aan het einde van de weg, keren is een groot probleem want er is geen parkeerplaats en je staat dus gewoon langs de weg.   Pantalica Anapo Valley is een natuurreservaat, Anapo is de naam van de rivier, deze is van Griekse oorsprong en betekent "onzichtbaar". De rivier ontstond op het grondgebied van Palazzo en meandert van de steile en smalle wanden de vallei in die werd uitgehold en de vorm kreeg van een canyon. De kloven staan bekend als de necropolis van Pantalica, een van de grootste in het Middelandsche Zee gebied met zijn bijenkorf van duizenden graven en tombes verspreid langs en in de rotsen die dateren uit de 12e eeuw voor Christus, ook zijn er overblijfselen van een koninklijk paleis.  Vandaag de dag is het grootste deel van de Anapo Valley, met inbegrip van de oppervlakte van de necropolis, een beschermd natuurreservaat van meer dan 3000 hectaren groot. De vegetatie is prachtig, in het soms beboste dal zien we onder andere Platanen, Wilgen en Eikenbomen en dan die bloemenweelde!, wilde orchideeën, margrietjes, distels, de namen kennen wij allemaal niet maar de kleurencombinatie is prachtig. We hebben geluk het is 19 gr en bewolkt ideaal weer voor een wandeling. We lopen ruim 3 uur van boven naar beneden de kloof in, steken de rivier over op blote voeten, en klimmen weer omhoog, en zo nog een paar keer, soms over versleten treden dan weer over ezels paadjes een pittige adembenemende tocht waar we, dom genoeg, onvoorbereid ingingen, geen overlevingspakketje bij ons alleen voor Xanti. Blij zijn we als we eindelijk de camper zien, Xanti de dappere heeft ook alles gelopen en geklommen wat echt heel knap is. We eten wat als de portier van het park om koffie vraagt, we doen al aan een voedselprogramma voor de beesten waarom niet voor mensen? Een paar cakejes erbij en de man is zielsgelukkig. Het wordt tijd voor de Etna, onderweg stoppen we even om de mails op te halen als er weer een mannetje aan de deur staat, deze vraagt om een euro, de man is oud, tandeloos, dat zie je hier erg veel, en ziet er zielig uit dus vooruit maar. Dan weer verder en als we een plekje zoeken voor de nacht komen we op bekend terrein, (Bianca Villa) we zien het pleintje en weten meteen, hier zijn we al eerder geweest om te lunchen. Na het eten (21.30u)  als we doggy uitlaten zien we een menigte  mensen met fakkels in beweging onze kant op komen, we lopen mee de heuvel op (Olijf-berg?) en zijn getuige van de kruisiging van Jezus en de 2 boeven. Het wordt zo mooi gespeeld en prachtige muziek begeleidt het spel, we zien om ons heen huilende mensen heel indrukwekkend allemaal, rond 23.00 uur is het  afgelopen.                                24 mrt 2013. Half 11 vertrekken we richting Etna, het weer is bewolkt maar 19 gr dus we hebben goede moed om helemaal naar boven te gaan. Nu willen we de Etna van de Noordkant gaan bekijken dus we rijden bij  Linguaglossa omhoog en zien echt bizarre beelden voor onze ogen verschijnen. Dikke lagen roet en kale bomen, we kunnen zien waar de stroom lava heeft toegeslagen, stil wordt je hier.  En hoe hoger we komen hoe kouder en er valt regen dat wordt sneeuw en daarna hagel, hoeveel pech kun je hebben? Behalve een paar souvenirwinkeltjes, is er niets open, de kabelbaan werkt niet en ook de 4-wheeldrives staan moedeloos te wachten op beter weer. Het is jammer maar hier is niets aan te doen. We gaan verder, onderweg zien we op de flanken van de Etna wijnbouw, hier komt een goede wijn vandaan de akkers zijn zeer vruchtbaar. We gaan naar Gola d' Alcantara met zijn  botanische tuin. Dit ligt in de Alcantara Vallei. De botanische tuin is niet geweldig veel onkruid, ook mooi natuurlijk, maar er is weinig bloei hier. De kloof is 25 mtr hoog en 2 tot 5 meter breed. Het bijzondere is dat hij gevormd is door basaltlavasteen van zo'n 300.000 jaar oud. De rivier Alcantara stroomt door deze 6 km lange kloof en is op sommige punten zeer diep, ook zitten hier grotten in. Uiteindelijk gaan we ook nog helemaal  234 treden naar beneden om het riviertje van dichtbij te aanschouwen maar moeten dat aantal ook weer naar boven klimmen, en dan hebben we het nog niet over al die andere trapjes die we al hebben gehad in dit park! Het wordt tijd dat we een overnachting gaan zoeken en dat vinden we in  Giardini-Naxos bij Parking Lagani,  voor € 10,00 per nacht incl en Wi-Fi. Dit is een populaire toeristenplaats ook voor de Siciliaan, we fietsen/wandelen de km's lange boulevard af en terug door de hoofdstraat, als afsluiting van ons verblijf hier op Sicilië eten we in een klein restaurantje een heerlijke steak (P) vis (J) op zijn Siciliaans.

Morgen gaan we naar Messina en nemen de boot terug naar het vasteland, Italië.  Bedankt dat jullie er weer bij waren groetjes J/P