van 15 t/m 20 april 2019

15 april 2019 - Morro Bay - Californië - Strand RV Park                                                                                                                                                   Aan de Pacifische kust liggen een aantal mooie rustige baaien zoals de Morro Bay die vooral bekend is vanwege de Morro Rock een 188 meter hoge vulkanische rots. De Portugese kapitein en ontdekkingsreiziger Juan Rodriquez Cabrillo noemde de rots in de 16e eeuw El Moro,  omdat het op het hoofd van een Moor leek. We staan dicht bij het strand dus toch maar even met de pootjes de stille Oceaan inlopen, koud dat het is! Gelukkig geen haai te bekennen je weet maar nooit. We draaien de Highway One op, een hele bekende kustweg die van San Diego naar San Francisco gaat. Hier genieten we van de spectaculaire uitzichten, als we een koffie stop maken liggen de zeeleeuwen te genieten in de zon, je zou bijna denken dat het stenen zijn, ze vallen totaal niet op. Er is een uitzichtpunt waar er honderden liggen maar die staat zo vol met auto’s en campers dat wij er met 2 van die “kleintjes” niet  meer bij kunnen. De beroemde Bixby Creek Bridge is een boogbrug en heeft een overspanning van zo’n 98 meter en is één van de hoogste bruggen ter wereld met een ononderbroken overspanning, dit is de meest gefotografeerde brug langs de stille oceaan. Ook wij doen mee en maken foto’s.  Als we in Carmel, de plaats waar Doris Day woont en een leuke artistieke toeristische plaats is, een plek zoeken voor de nacht is er niets te vinden en wijken we uit naar Salinas.

16 april 2019 - Salinas - Californië - Koa RV park                                                                                                                                                 Maandag,  het is een  RV park dicht langs de snelweg, niemand meer aanwezig, maar in het bord met vakken zien we formuleren waar op staat welke plekken we kunnen kiezen.  De nacht brengt weinig rust, veel herrie van de weg. We rekenen binnen af en rijden voor de laatste overnachting een kleine 60 miles de  Hyw 101 North op. San Jose is een RV park waar voornamelijk vaste bewoners wonen. Maar we kunnen langs de weg in het park staan met water en elektriciteit, er was geen full hookup maar wel een tuintje  met gras en fruitbomen. We maken er gretig gebruik van want we hebben de hele middag voor onszelf om gewoon lekker te chillen.

17 april 2019 - San Jose - Californië - RV park Garden City                                                                                                                                              Vroeg op want we moeten de water-zwart en grijs-tanken allemaal legen.  Schoonmaken en inpakken, dan richting het aflever-adres van de Camper.  Benzine af tanken doen we vlakbij de plaats San Leandro en dan rijden we het terrein van Roadbear op. Nu afscheid nemen van ons vakantieverblijf van de afgelopen 3 weken. We hebben geen pech gehad alles functioneerde prima, de camper wordt meteen nagekeken en goed bevonden.  We hebben 3799 miles, ongeveer 6100 km  gereden dus 799 meer dan de 3000 die bij het contract waren inbegrepen, incl de tax komt dat op een extra bedrag van  $ 425,74.  Drinken koffie en kletsen wat met iedereen die ook op dezelfde voorwaarden de camper gehuurd hebben, horen de sterke verhalen aan, en nemen een Uber taxi naar ons hotel.

Het Whitcomb hotel blijkt een historisch hotel te zijn uit 1916 en staat in de top 10 hotels van San Francisco (SFO) en ligt aan Market street, wat een belangrijke verkeersweg is  die loopt van noordoost naar het zuidwesten midden door het centrum van San Francisco. Voor ons heel gunstig en dichtbij de vele bezienswaardigheden, de tram stopt voor de deur. Het ziet er erg chique uit, er ligt nog net geen rode loper uit maar wel kroonluchters aan de plafonds, een grote hal en lange gang, veel spiegels, maar ontzettend gedateerd. En genoeg restaurants in de buurt voor een ontbijtje of avondmaaltijd.                                                                                                                           We gaan meteen met de tram mee en stappen over in de Cable Car, dit is de laatst met de hand bediende tram en een must-do. De heuvels hier in SFO zijn zo steil dat een gewone tram dat niet kan, dus het is niet echt voor de toeristen bedacht maar een noodzaak. Voor 1873 trokken paarden de tram. Het gewicht was soms zo zwaar dat er ongelukken gebeurden waardoor er paarden omkwamen. Andrew Smith Hallidie was eigenaar van een bedrijf dat kabeldraad maakte voor het trekken van karren in de mijnen. Hij bedacht toen dat het ook voor de trams kon. Meerdere steden hebben het overgenomen maar in de 19e eeuw schakelden zij over naar de elektrische variant. Er zijn nog 3 bestaande lijnen die nu een toeristisch doel hebben, voor 7 dollar per rit mag je mee, en echt het is een een belevenis. Een hilarisch moment als ik voorin ga zitten en Pieter achter blijft terwijl ik hem roep. De machinist (een vrolijke man) zegt, are you her husbend is that your wife? Why dont you listen to her, you must always listen to your wife! Ik gooi er natuurlijk een schepje bovenop door mee te doen en te zeggen dat hij nooit maar dan ook nooit naar mij wil luisteren!!! Enfin hij gaat nog zo’n tijdje door en Pieter komt ook naar voren en zo hangen we buiten de tram! Super gaaf moment was dit om nooit te vergeten......                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     We lopen langs de pieren en bij pier 39 liggen de zeeleeuwen heerlijk te zonnen.                                                                                             Zoals iedereen hier in Amerika doet eten we buiten de deur, er is een leuke gezellige tent aan de overkant van het hotel waar we  lekker eten en een prima biertje/wijntje erbij drinken.

18 april 2019 - San Francisco Donderdag                                                                                                                                                                     Vandaag staat de hop-on hop-off bus op ons programma, maar na 3 bussen voorbij te zien gaan die overvol waren hebben we de Uber taxi genomen om ons over de Golden Gate Bridge te brengen naar Sausalito een schilderachtig, welvarend en artistiek stadje dat ligt aan de San Francisco Bay Area en de eerste plaats is als we de Brug over zijn. Hier wonen zo te zien geen armoedzaaiers. Met de ferry gaan we terug, zien de Golden Gate Bridge en varen langs Alcatraz en meren aan bij Pier 1. Drinken een Ipa, die zijn erg goed hier, en besluiten terug over de Marketstreet naar ons hotel te wandelen. Het valt gewoon op dat er hier erg veel gefietst wordt op allerlei soorten fietsen, alles mag blijkbaar van elektrische steppen, 3 wielers, skeelers, brommers met of zonder helm.  Wat ook op valt is dat er zo verschrikkelijk veel daklozen hier rond hangen, zitten, lopen. Van jong tot oud. Zo hebben we het in Chicago niet gezien, als ik google zie ik dat SFO verreweg de meeste daklozen heeft en de hoofdstad van de daklozen wordt genoemd. In de avond brengen we nog een bezoek aan de Chinezen wijk waar eigenlijk niets te doen is maar waar we wel lekker gaan eten!

19 april 2019 - San Francisco                                                                                                                                                                                              Checken rond 12 uur uit, en nemen een Uber naar de luchthaven.  We vertrekken op tijd met KLM Boeing 777, om 16,35u,  en komen de 20e om 11.55u aan in Amsterdam. In het vliegtuig zit je zo opgesloten dat er nauwelijks geslapen kan worden, althans wij niet. We moeten een tijdsverschil van 9 uur overbruggen. Fijn dat we worden opgehaald door mijn zoon, geen gesjouw met de zware koffers/tassen in de trein.                                                                                                                                                                                                We nemen afscheid van onze vrienden, het is een prima gezellige reis geweest zo met zijn vieren elk met een eigen camper. Iedereen hartstikke bedankt voor de reacties, appjes, mailtjes enz. elke keer weer ontzettend spannend om te zien en te lezen. Super leuk dat jullie weer met ons mee zijn gegaan en mochten er nog vragen zijn of iets willen weten  over de manier waarop we dit allemaal hebben gedaan dan weten jullie ons te vinden.

xxx J/P

Nog een kleine samenvatting: Amerika is het land van de onbegrensde mogelijkheden, alles is mogelijk, alles is groot, enorme trucks, pick-ups, trailers met soms 1 of 2 aanhangwagens erachter. De verkeersborden, alsof het voor slechtzienden is gemaakt. De hamburgers, de borden met eten, de koffie en er wordt altijd bijgeschonken,

Van Chicago tot na Denver langs de Hwy 70, veel dood gereden dieren gezien, worden niet weggehaald.

Het heel relaxed rijden is, eigenlijk weinig tot geen asociaal gedrag gezien.  Ze laten je er altijd tussen, bij de gelijkwaardige kruisingen gaat het gewoon simpelweg om de beurt.

De benzine niet heel erg duur is maar als de camper 1 op 4 rijdt dat een aardige aanslag op de portemonnaie  is.

De dranken met alc, behoorlijk aan de prijs zijn, bier van $2.50 tot $12.00 per glas, wijn $9.00 tot $15,00 per glas, en in Utah bijna niet te koop, een klein brood koop je voor rond de $ 4,50.

Campings varieerden van $ 40,00 tot $ 75,00 per nacht, wel bijna altijd full hook-up. (camper heeft aansluiting op water, electra, en riolering)

Nooit eerder hebben we zoveel verschillende gevarieerden landschappen gezien.

Vriendelijke mensen die heel bereidwillig zijn om je te helpen.

Dat er heel veel daklozen zijn, en mensen die buiten de boot vallen.

We door 8 staten gereden zijn, t.w. Indiana-Illinois-Missouri-Kansas-Colorado-Utah-Nevada-Californië, waarvan Utah de meeste nationale parken heeft.

De wegen over het algemeen niet heel best zijn.