Turkije

Hallo medereizigers, fijn dat jullie er weer bij zijn en met ons meereizen.

De was draait, de fietsen gaan er weer af, de zee lonkt dus we hebben het nog druk vandaag ;-). Turkije is 21x zo groot als Nederland en 3% ligt in Europa.

De eerste stad die we aandoen is Kirklareli hier gaan we geld pinnen en in een klein winkeltje wat boodschappen halen. Over de 020 rijden we door en in Kapakli vinden we een overnachtingsplek. We staan langs een vrij drukke weg maar we hebben goed geslapen. We worden wakker om kwart voor 6 van de Iman die vanuit de luidsprekers zijn boodschap zingt!. Als we een km of 30 van Istanboel zijn begint de drukte, rijen dik, een gekkenhuis is het, langzaam rijdend maar van alle kanten ingehaald door motors en auto's komen we uiteindelijk op de plaats van bestemming. Het valt niet mee zonder miepje, tot nu toe heeft ze ons goed geholpen maar Turkije kent ze niet en zijn wij op de kaart aangewezen. De camperplek is aan de Kennedy Caddesi op een mixparking. N 41.00150-E28.07743 voor degene die wel met een navi hier kunnen komen. Het beste is Jenikapi te volgen, ongeveer 1 km voorbij de haven is een parkeerplaats rechts onder de radartoren. Het is op loopafstand van de bezienswaardigheden w.o de blauwe Moskee. Op deze parking is dag en nacht bewaking. Istanboel, een stad die verdeeld is over 2 continenten en met meer dan 17 miljoen inwoners een gigantische stad die door de Bosporus wordt verdeeld door een Europees en een Aziatische gedeelte. Vinden wij Amsterdam een drukke stad het is een gehucht vergeleken bij deze stad. We lopen naar de Blauwe moskee en mogen naar binnen, zonder Xanti, de toeristen moeten aan de achterkant waar een enorme rij staat. Pieter is hier eerder geweest dus ik ga even kijken. Deze moskee werd gebouwd in opdracht van Sultan Ahmet en heeft als enige in Istanboel 6 minaretten. Het dankt zijn naam aan de decoratie van blauwe en groene tegels in de zijgalerijen. Aan de overkant zien we de Haghia Sofia die in 532 gebouwd werd in opdracht van keizer Justianus door 2 architecten, deze zouden geschiedenis schrijven door de koepelbouw. Dit is de grootste kerk van de christelijke wereld. Na de verovering van Constantinopel werd deze kerk een moskee en sinds 1934 is het een museum. Dan wandelen we naar het Hippodroom in de tijd van Constantijn de Grote was dit de grote renbaan waar paarden vierspannen tegen elkaar raceten. Er staat een Egyptische Obelisk uit de 16e eeuw v. chr. Het Topkapi ligt op de kop van het schiereiland. Toen Mehmet in 1453 de stad veroverde liet hij als eerste een Sultan Paleis bouwen op de plek waar nu de Universiteit is. Maar in 1459 besloot hij een nieuw paleis te bouwen, hij liet de Acropolis Heuvel eerst ommuren waarbij hij de antieke stadsmuren langs de zee van Marmara en de Gouden Hoorn gebruikte. Sinds 1924 is het Topkapi een museum. We wandelen door de Bazar met zijn kruiden, kleden en andere snuisterijen. Xanti is hier een echt topmodel, kinderen, jongelui en volwassenen, ze willen allemaal met haar op de foto. Wij zijn dan ook de enige die met een hondje aan de lijn over straat lopen en zijn daardoor een bezienswaardigheid. Het is een handicapje ons hondje maar dankzij haar hebben we ontzettend veel contact met de bevolking. Ze lokken ons de boot in voor een tochtje over de Bosporus maar als we in willen stappen mag het niet vanwege Xanti, ik gebaar dat ik haar zal dragen en dan is het goed. Ik loop langs een vrouw die ziet Xanti en begint te schreeuwen, ze loopt van de boot af, ze wil niet met de hond op de boot! Uiteindelijk krijgen ze haar toch weer naar binnen en varen we weg. In de verte zien we de Selimiye kazerne, deze diende tijdens de Krimoorlog als ziekenhuis en is bekend als de plaats waar Florence Nightingale 's-avonds met een lamp de ronde langs de gewonden deed.Anderhalf uur duurt de tocht en het is prachtig om de skyline met al die minaretten te zien. Als we 's-avonds moe en met een volle maag de camper inrollen kunnen we zeggen toch een behoorlijk deel van de stad gezien te hebben.

We nemen de Fatih Sultan Mehmet brug, dat is de 2e hangbrug die in 1988 gebouwd is en overspant het smalste stuk van de Bosporus, deze brug is 700 meter lang. Voor we deze stad uit zijn! Duurt echt uren en dan reken ik de buitenwijken mee, maar we vinden de 020 en steken van de Marmara zee over naar de Zwarte zee en eindigen in een alleraardigst plaatsje genaamd Kefken. Hier gaan we op het strand overnachten maar voor het zover is komen er eerst nog 4 jonge dames, 2 dochters van de man die ons naar deze plaats heeft begeleidt, een praatje maken en met de fluit voor ons te spelen en ik moet met ze dansen. De volgende morgen nemen we een duik in de zee. Aan het haventje zien we bedrijvigheid, visverkoop een boot die te water gelaten wordt en kleine bootjes die in en uitvaren, we maken vaak praatjes met mannen die jaren in Duitsland hebben gewerkt en nu met Rente zijn! Als ik de volgende morgen om 08.00 uur Xanti uit ga laten krijg ik 2 vissen (Bonita's, een soort makreel qua smaak) in mijn handen gedrukt, ik wil het niet aannemen want ik weet niet hoe deze schoon te maken. Maar dat heeft geen zin, ik kom er niet onderuit en zo zit ik om half negen in de morgen vissen schoon te maken. En natuurlijk hebben we deze avond heerlijke gebakken vis zo uit de zee.

En dan gaan we de kustweg verder volgen tot en met Sinop! We blijven de kust en dus de 020 volgen en moeten door Zonguldak, een grote stad waar we met moeite doorkomen, alles rijdt door elkaar er zit totaal geen systeem in. Dit gebied is het centrum van de steenkolenwinning in Turkije. Het is lelijk, zeer vervuild alles ziet zwart en het gaat door tot en met Kilimli, de straten worden doorlopend gesproeid. De weg is zeer druk, zeer steil en zeer bochtig. We blijven een beetje achter een auto hangen totdat deze stopt en de man naar ons toekomt en vraagt waar wij moeten zijn in het Duits, hij is met vakantie hier in zijn huis, blijkt dus dat we verkeerd zijn gereden, hij rijdt ons voor en helpt ons zo weer de goede weg op.Het leuke is dat als we een stad of dorp in rijden staat er op de  plaatsnaamborden altijd het aantal inwoners bij. Bijvoorbeeld, Bartin: 63000, Amasra: 6800 enz. Dit getal komt voort uit de volkstelling die 1x per 10 jaar gehouden werd. De Turken werden die dag onder huisarrest geplaatst, groepjes ambtenaren werden de straat opgestuurd om zo het volk te tellen. De resultaten van deze volkstellingen zijn dus nog steeds te zien, ook al is de laatste telling in 2000 geweest. De kustweg 010 is van slecht tot goed te berijden, het ligt hoog in de bergen en de uitzichten zijn weergaloos. In Fylios zetten we Xanti op de foto bij het beeld van Ata Turk, we zien de koeien in de straten lopen, je komt trouwens van alles tegen op de weg, honden, katten, schapen, paarden, ezels maar wat echt bijzonder te noemen is, een schildpad. We hebben al een stoffel doodgereden gezien dus ik stap uit om het beestje redden en de andere kant op te sturen.                                                         Waar we ook staan met de camper, we hebben met iedereen hele gesprekken, ook al is het in het Turks, ze komen zelfs hun konijntje en katje laten zien!

Waarom heet de Zwarte zee zoals die heet? Het heeft in de loop der tijd al verschillende benamingen gehad, bv gastvriendelijke zee, Russische zee, donker blauwe zee maar waarschijnlijk is dat de Turken het Noorden beschouwen als zwart want zij noemen het Kara Deniz, Zwarte zee. De middellandse zee noemen ze Ak Deniz, de witte zee. De grootste diepte van de zwarte zee is 2244m en meet ongeveer 950 km van west naar oost en 500 km van noord naar zuid. het is nog even spannend geweest voor de visstand, waarschijnlijk is er een inktvis uit de Atlantische oceaan terecht gekomen in deze zee die alle larven en plankton op waardoor de vissenpopulatie dramatisch daalde. Maar de natuur deed zijn werk en begin 2002 waren er juichende berichten in de Turkse kranten dat de prijs van de Bonita (vis) nog nooit zo laag was geweest. Er is een andere inktvissoort in de zee gekomen met andere eetgewoontes. Het klimaat is buitengewoon lekker in deze tijd van het jaar, dagelijks rond de 25gr en 's-nachts koelt het af naar 15-18 gr. In Sinop- Hamsilos vinden we een plekje voor de nacht op Marti Kamping, vanaf Sinop richting Hamsilos volgen. We worden hartelijk welkom geheten als eerste Nederlandse gasten dit jaar.

Het is een super gezellige familiecamping met een klein restaurantje waar je gezellig kunt eten en internetten.

Zo we hebben gelukkig weer een stukje kunnen plaatsen, we hopen dat jullie er iets aan hebben en anders toch leuk om te weten waar wij uithangen toch?

groetjes P/J