Laatste etappe Spanje

Muros 8 augustus 2021km stand: 346706 23 gr.

La Coruña in Galisië is een grote stad aan zee ongeveer 120km te rijden en ligt op een schiereiland, dat is de bestemming voor vandaag. De camper zetten we in de haven op een camperplek. De stad is ommuurd we gaan door een poort naar binnen we lopen de oude stad in. Op de Plaza Maria Pita, het centrum van gezelligheid, speelt een band keihard het is afgezet en met een Corona-test mag je binnen de cirkel en op een stoel gaan zitten. Het is niet druk waar het wel druk is dat zijn de eetgelegenheden rondom de afzetting onder de arcades op dit plein. De gezellige smalle eetstraatjes zijn nog niet echt druk maar het is pas 19.00 uur. De Romaanse Santa Iglesia de Santiago en de Iglesia de Santa Maria lopen we voorbij. De zeepromenade van La Marina is prachtig met een hele rij 19e eeuwse gebouwen de gevels van wel 4-5 verdiepingen hoog bestaan uit glazen erkers en zijn ontworpen als bescherming tegen de harde wind, zo kreeg La Coruña de bijnaam “Ciudad Cristal” Glazen Stad. Er is markt een kermisattractie voor de kids en gezellig druk. Dag later fietsen we over de boulevard naar de oudste nog functionerende vuurtoren van de wereld de “Torre de Hércules”. Deze is in de 2e eeuw na Christus door de Romeinen gebouwd en na eeuwenlange verwaarlozing onder Carlos III weer in ere hersteld.     De stranden zijn prachtig en goed bevolkt, het is heerlijk strandweer rond de 25gr. Tijd voor een bakkie, we strijken neer op een terrasje, het duurt nogal lang voor er iemand komt dus ik ga met mondkapje op naar binnen, ook om te kijken wat we erbij kunnen bestellen, maar ik wordt gemaand naar buiten te gaan. Enfin na een minuut of wat komt ze naar buiten en snauwt ons toe maskerino! Niemand zit er met een masker op! We staan op en fietsen weg, bij de haven waar we staan proberen we het nog eens, nee geen tapa’s of pinchos, we nemen een koffie en fietsen de andere kant van de haven op en gelukkig hebben we succes bij een leuk terrasje en genieten van een biertje en Pinchos, bij de meeste barretjes is er maar 1 soort, maar  hier kunnen we kiezen!

Het is tijd om door te gaan en we vertrekken om 16.00 uur en nemen de A6 naar Lugo, hiervandaan rijden we binnendoor naar de Cp Grandas de Salime een oeroud stadje op een hoogte van meer dan 1000 meter. Inmiddels zijn we in het Prinsdom Asturië in het Noord Westen van Spanje. Het enige deel dat niet door de Moren bezet is geweest. Het was de eerste Christelijke staat op het Iberisch schiereiland na de Islamitische invasie van Hispania. Om die reden krijgt de Spaanse troonopvolger automatisch de titel ”Prins van Asturië’. De weg, AS-14, naar Trubia is zo ongelooflijk mooi, onderweg komen we veel camino lopers tegen, de borden met pijlen laten zien hoe ze moeten gaan en dat is door en over bergpassen, toch zien we ze ook op de smalle 2 baansweg waar wij rijden, lopen dat kan dan even niet anders. Onderweg zien we een bord waarop staat dat dit de Camino Primitievo is! Dat is van Oviedo naar Santiago de Compastello een loodzware tocht van 17 dagen die je kunt boeken incl. overnachtingen en ontbijt. Het is niet anders dan stijgen en dalen! als je de 20 km op een dag haalt is dat al een ongelooflijke krachttoer! Petje af voor deze kanjers! Trubia is een vrij grote stad, er is niet veel moois aan maar we komen voor de Via Verdes Senda del Oso. Dus hoppa de fietsen eraf. De eerste kilometers is het zoeken we volgen de Rio Trubia want we hebben gezien dat het spoor langs deze rivier loopt. Toch duurt het nog even voordat we hem te pakken hebben. We komen door bosrijk gebied, kloven, tunnels, langs en door piepkleine dorpjes. Proaza  is het gebied waar beren in de natuur leven. Een hoog hek moet het pad beschermen je zal ze maar tegen komen terwijl je aan de wandel of fietsen ben! Er is ook een opvang voor deze dieren maar helaas we zien er geen. Het is vanaf dit punt ontzettend druk, hele families zitten op de fiets ook de kleintjes hartstikke leuk maar de weg is zo bizar slecht met gaten, grote keien, modder enz, er is al bijna niet te fietsen en dan staan ze met zijn allen op het smalle spoor te kletsen of te overleggen, en wij maar vriendelijk roepen, hola buenos dias! Het is ongeveer 60 km heen en terug, de laatste km’s doen we niet meer maar toch nog zo’n 50 gereden! De weg krijgt een dikke onvoldoende maar de natuur maakt alles goed, wat is het hier fantastisch mooi! Typisch voor Asturië is dat de Hórreo’s (Mais en Graanschuren) er hier net iets anders uitzien dan in Galisië, niet zo smal maar meer vierkant en veel groter! Onderweg zagen we een mooi plekje voor de nacht langs de Rio Trubia, we laden de fietsen op en rijden erheen, heerlijk rustig wat een plek!

We rijden de provincie Leon binnen en om 14.45 komen we op de N 621 in de Picos de Europa. In Nov 2012 waren we hier ook met onze Europareis nu volgen we de weg vanaf de andere kant en komen op een hoogte van 1600 mtr. We dalen tot een hoogte van 319 meter en zijn dan in Potes. De arcades met souvenir winkeltjes herkennen we meteen, alleen is deze periode veel drukker met toeristen dan 9 jaar terug!Toen werden we gewekt door blaffende straathonden, we gaven de roedel te eten. Verbazingwekkend, maar heel blij, dat in 9 jaar tijd er geen straathond meer te zien is!  We staan op een grote officiële parkeerplaats dichtbij supermarket Lupo!  Een mooie grote winkel en we doen de boodschappen!

Vrijdag de 13e: Ik hou mijn mond, we hebben nog een heel stuk gevaarlijke weg te gaan en dat op een dag als vandaag? Dus de N 621 weer op. Vanaf het begin dat we erop kwamen tot we er afgaan is het fantastisch de uitzichten de rotsen, hoge bergen, diepe kloven, valleien, riviertjes, bossen, maar ook ontzettend opletten het is vaak zo smal dat je moet stoppen voor tegenliggers, motoren, fietsers, wandelaars en koeien! Maar we zijn er nog niet want er zijn nog een paar bergjes te bedwingen! De Collado Joz  658mtr, Pico del Castron? en de Puerto de Palombera 1260mtr. In LaFuente stoppen we bij een kerkje er is nog een ouderwetse wasplaats maar verder niets te doen. Gelukkig zonder problemen In La Poblacion een autocaravanes plek aan de “del Embalse del Ebro” aangekomen. De rivier De Ebro is na de Taag en de Duero de grootste rivier en stroomt door heel Spanje, en heeft een lengte van 925km. Wetenschappelijk gezien ontspringt de Ebro in de Picos de Europa, maar volgens de legende zou het in het Cantabrisch gebergte van Noord Spanje moeten zijn! Het maakt ons niet uit wij gaan na het eten lekker in de Ebro zwemmen wat op zich ook niet ongevaarlijk is want we moeten over een hek en door grote keien het water in! Van de rivieren die in de Middellandse zee uitmonden wordt zij in lengte alleen overtroffen door de Nijl.  Na 2 dagen waarbij we de was, de camper en onszelf een grote beurt hebben gegeven vervolgen we de N 323 kilometers lang en gaan er bij Haro af dit is het gebied van de Rioja wijn. In de 1e eeuw werd er al wijn verbouwd, de mannen persten de druiven in stenen troggen, de Romeinen verbeterden de kwaliteit doordat ze nieuwere technieken gebruikten. De wijn werd alleen aan de hoven van koningen, geestelijken en militaire leiders gedronken. Maar in de 16e eeuw kwam daar verandering in en werd het naar omliggende landen geëxporteerd. In de 19e eeuw brak de roem echt uit. De vaten werden verbeterd gisting op vat en rijpen op eikenhout. Dit wordt nog steeds door de kleine bodega’s gedaan. Haro ligt in het noordwesten en veel wijnhuizen zijn hier gevestigd. Rond 1860 kwam er een spoorwegverbinding gereed die de plaats verbond met de havenstad Bilbao. Veel Franse wijnhandelaren trokken naar deze streek om wijn te kopen. Deze verbinding maakte de export van de wijn gemakkelijk. Ieder jaar, op 29 juni, wordt in de plaats een wijnfeest georganiseerd, La Batalla de Vino de Haro.

Elciego of Eltziego is een plaatsje in de provincie Álava - Baskenland en ligt nog in de Comarca Rioja. Hier is een camperplek en we lopen naar het restaurant voor een menu. Het is rond 16.00 uur dus etenstijd in Spanje. Helaas zit het niet mee, alles is gereserveerd dan maar aan de rioja wijn. We lopen het stadje verder omhoog bij de Info halen we een plattegrond en in piepklein winkeltje doen we wat inkopen. Ze hebben er echt alles van eten tot speelgoed tot kleding echt ongelooflijk! De parochiekerk, San Andres Eliza, torent overal bovenuit een bijzonder grote imposante kerk met 2 torens en prachtig mooi van binnen en dat voor een dorpje van ongeveer 1000 inwoners. Maar het kleine kerkje op het plein de, Ermita de Nuestra de la Plaza, is in al zijn eenvoud prachtig. In 1761 lag deze “Maagd van de Plaza” in puin, men bracht het beeld van de patroonheilige naar de San Andres en men begon een nieuwe tempel gewijd aan de heilige Maria te bouwen deze werd voltooit in het jaar 1765. Er zijn veel bodega’s en wat opvalt er is een heel bijzonder futuristisch  hotel, Marques de Riscal, die door de wereld beroemde toparchitect Frank Gehry is ontworpen, nooit van gehoord, maar apart is het zeker! Vanaf €300,00 kun je er overnachten! Ons laatste stadje in Spanje waar we overnachten is Jaca in de provincie Aragon aan de voet van de Pyraneeën, een mooi plekje in de beneden stad, dat betekend dat we 159 hoge treden moeten doen om boven in de oude stad te komen. Door de smalle straatjes, lopen we naar de burcht Ciudadela, het is gebouwd van 1595 tot 1690. Er staat een lange rij te wachten om binnen te komen. We zijn al heel vaak in de citadel geweest we gaan maar wat drinken! Maar wederom lukt het niet waar je mag zitten is bezet, het is ontzettend druk! Gelukkig hebben we genoeg in de Blauwe.

17 aug ’21 dinsdag, Jaca. temp 17gr, we vertrekken 11.00 u maar gaan eerst bij de Carrefour inkopen doen en tanken, dus voor we op weg zijn is het ruim een uur later! We rijden naar Canfranc, tip van Tim, hier ligt een stations gebouw van 240 meter lang, heeft 365 ramen en 156 deuren. Er is bijna 24 jaar gedaan om de gehele spoorlijn aan te leggen, het station was pas 10 jaar later voltooid.

We gaan even terug in de geschiedenis naar het jaar 1904. Frankrijk en Spanje zien mogelijkheden om beide landen via de Pyreneeën met elkaar te verbinden. Hier in Canfranc zou de overstap moeten plaats vinden omdat de rails in Spanje een andere breedte had dan in Frankrijk. Met dacht heel veel passagiers incl. bagage en goederen te vervoeren vandaar het enorme gebouw. Helaas volgde er in 1929 een grote depressie en in 1931 een grote brand en als druppel brak in 1936 de Spaanse burgeroorlog uit! De tunnel door de Pyreneeën werd dichtgemetseld door de Spanjaarden om de invasie van de Fransen tegen te gaan. Maar tijdens de 2e wereldoorlog werd deze weer geopend  om belangrijke figuren en Joden uit Frankrijk te brengen naar het Engelse Consulaat. Later werd het station gebruikt om goud-en kunstwerken maar ook grondstoffen, voor het maken van wapens die de Duitsers nodig hadden, te vervoeren. Aan het einde zijn veel Nazi’s via deze route gevlucht ri Zuid-Amerika. Na een tragisch ongeluk in 1970  werd de lijn gesloten. Een goederen trein die richting Spanje reed moest remmen voor een brug, de remmen weigerden en de trein stortte met brug en al de afgrond in. Gelukkig vielen er geen doden! Ik vraag me af hoe heeft de machinist en de stoker zich kunnen redden? Momenteel wordt het gerestaureerd en het zou 2025 af moeten zijn om passagiers en goederen van Zaragosa weer naar Frankrijk te vervoeren! Het is inmiddels 13.30 uur, we zien nog vrije plaatsen in een cafe en willen hier iets eten, helaas completo! Toch wel jammer dat we zo vaak teleurgesteld worden, het zal best wel met de Corona te maken hebben, maar als we ergens aankomen kunnen we natuurlijk niet reserveren, dat moet dagen van te voren, en vaak konden we ook niet eens een drankje bestellen! Ik heb begrepen dat het momenteel bijna overal zo is omdat er maar beperkt tafels en stoelen in gebruik genomen mogen worden. Maar Spanje is een fantastisch mooi land we hebben wederom genoten van onze trip en komen heus wel weer terug!

Adios Spain!

Door de tunnel van 6 kilometer rijden we zo Frankrijk in. Hallo iedereen, bedankt weer voor de leuke reacties, wij zijn blij met jullie als medereizigers want in deze tijd is het voor velen toch lastiger om weg te gaan.

We willen graag een paar vragen beantwoorden:

-Ja we maken van elke vakantie een fotoboek incl tekst, altijd fijn als het reizen over is dan kunnen we nog nagenieten!

-Het is idd het mooiste dat er is gewoon op deze manier vrij te reizen!

-We hopen zeker op deze manier door te gaan en de verhalen een beetje luchtig te houden.

-Nee ik ga zeker niet voor een tijdschrift of id schrijven, we doen het voor ons zelf voor later!

-Ik heb een foutje gemaakt de “Horrio’s” moet zijn “Horreo’s! Goed gelezen zus!

-Nee geen mosselen gegeten, ik hou er niet van en Pieter durfde het niet aan.

-De regen was idd wat veel in Belgie, maar in Spanje heerlijk weer gehad!

-Wij vinden het erg leuk als anderen iets aan onze verhalen hebben, wij lezen ook reizen en doen er ons voordeel mee!

Tot de volgende J/P,