CINQUE TERRE, PISA, FIRENZE, SIENA, EUR.REIS FEBR 2013

16 februari 2013 -  Als we onderweg zijn zien we dat er een wielerronde gaande is, we zetten de camper aan de kant en genieten van dat moment, zoeffffffffff en voorbij zijn ze. Soms heb je een dag dat het allemaal tegenzit, vandaag is het zo"n dag. We vertrekken van Zoagli, 33 mtr boven de zeespiegel op weg naar de Cinque Terre, 5 dorpjes die tegen de rotsen aangeplakt lijken te zijn. Ze zijn moeilijk te bereiken. De dorpjes zijn auto vrij. Het is een toeristische attractie die wij niet willen missen, er zijn prachtige eeuwenoude wandelpaden die de dorpjes met elkaar verbind.  Het eerste dorpje waar wij naar toe willen is Vernassa. In Levanto stuiten wij op een bord, dat ze met de weg bezig zijn, maar geen wegomlegging dus wij laten het aan Miep over die ons de bergen instuurt. Rustig rijden we de zeer smalle weggetjes, ternauwernood tegemoetkomend verkeer ontwijkend, over de Passo del Brasso waar we in de sneeuw terecht komen. Maar nu borden "strada gelata". We maken een stop en spelen met Xanti in de Sneeuw. Weer terug naar Levanto en een andere weg zoeken. Er zijn niet veel wegen die naar de dorpjes leiden. We tikken La Spezia in en dan kunnen we Riomaggiore inrijden, de parkeerplaats is zo schuin dat we daar niet kunnen overnachten. Het lijkt of de in pasteltinten geschilderde huizen op elkaar gestapeld zijn, er is een haven, een duikschool en een zeekano-verhuur. We keren en besluiten naar onze eerste bestemming te gaan dus Vernazza.  Dan zien we een mooie parkeerplek aan de rand van het boerengehucht Volastra, dit is samen met Groppo het centrum van de wijngaarden van de Cinque Terre. Het is inmiddels vijf uur, en we besluiten hier te overnachten. We wandelen door de nauwe straatjes, zien dat dit plaatsje ook op de wandelroute ligt die we morgen willen lopen. Het kerkje staat open en we gaan binnen een kijkje nemen. Als we aan een wijntje cq whisky zitten stopt er een auto met blauw zwaailicht, de carabinieri, naast ons. Sorry maar je mag hier niet blijven, is voor de plaatselijke bevolking, kunnen we begrijpen, er staan 2 auto's. We gaan in het donker de steile berg af en komen tot Vernazza waar ook weer een bord verboden in te gaan staat alleen voor de mensen die er wonen.  17 februari.  Het is druk verkeer als we wakker worden, er gaan veel auto's en kleine vrachtautootjes in en uit het plaatsje. We lopen ongeveer een kilometer heel onhandig vanwege al het verkeer het is zeer smal. Maar dan komen we ook wel op een heel leuk pleintje met een kerkje en wat barretjes aan een kleine haven. Auto's kunnen hier nauwelijks komen alleen de hele kleine Piaggio's, ik vindt ze zo leuk, echt iets voor (malle) pietje. We nemen een Cappuccino en een stuk cake, wat erg droog is maar wel mooi geserveerd. Ooit was dit een welvarend dorpje, nu ziet alles er vervallen en verwaarloosd uit, doch er wordt hard gewerkt aan de wegen en de huizen staan in de steigers, dus het zal wel goed komen. Als enige van de vijf dorpjes ligt Corneglia niet aan zee maar 80 meter boven het water op de rots. Dit is ook geen vissersdorpje maar een landbouwgemeenschap. Olijven, druiven en citroenen worden gekweekt op de trapsgewijs vormgegeven landerijen, dit stijgt tot wel honderden meters boven het dorpje. De doorgaande weg naar Manarola is afgesloten, omrijden dus. Manarolo heeft een kleine haven, maar de kade ligt 10 mtr boven het water, hierdoor moeten de vissers hun bootjes vanuit het water met een takel omhoog hijsen om ze tegen stormen te beschermen. We zien toevallig dat een bootje opgetakeld wordt. We eten hier een specialiteit volgens de verkoper, bladerdeeg met spinazie en een heel ei erin. Lekker. We hebben 4 van de 5 dorpjes bezocht, de wegen ernaartoe waren bloedstollend, de Italianen rijden als gekken, halen in als het niet kan, snijden je af. Er wordt nooit aangegeven als je niet verder kunt pas aan het eind en dan is het vaak lastig om te keren. Het is misschien toch handiger om als je deze dorpjes wil gaan bekijken (zeker met een grote camper) naar Levanto te rijden en daar de parkeerplaats te nemen (16 euro) en met de trein de dorpjes te bezoeken.  La Spezia is een grote stad met een marinehaven, we moeten er door om naar Carara te gaan. De cq 400 groeven van Carara zijn de belangrijkste en de oudste nog werkende marmergroeven ter wereld. De Romeinen wonnen al marmer. Ze leveren een goede kwaliteit van verschillende kleuren, wit, zwart, geel en groenachtig geaderd. Het is uitstekend geschikt om te beeldhouwen., David (Michel Angelo) is een van de bekendste beeldhouwwerken van marmer uit deze streek. Er zijn 2 scholen in Carara 1 om te leren hoe je marmer moet winnen en 1 voor de artistieke vormgeving. De marmer groeven liggen soms wel op een hoogte van 1000 mtr.  We bezoeken nog een bedrijfje en zien de mannen bezig, helemaal wit van het slijpen en houwen, het lijkt ons een zeer ongezond beroep maar de beelden zijn prachtig. Helaas mogen we geen foto's maken. 

19 februari 2013 -  In Pisa vinden we een mooie camperplek, 10 min fietsen naar het centrum. Er staan overal bordjes langs de kant van de weg, maar toch beter even in de gps te tikken: via di Pratale 15,00 icl electr. Iedereen kent het gezegde "zo scheef als de toren van Pisa" maar hoe scheef de Campanilla is zie je pas als je aan de rand van de Piazza dei Miracoli (Domplein) staat. De naam Plein der Wonderen is niet overdreven, zelden zie je een Dom, Battistero (doopkapel) en de Toren zo mooi bij elkaar. In 1173 werd begonnen aan de bouw van de Toren, toen deze begon te verzakken werd de bouw stilgelegd bij de derde verdieping. Er werd honderd jaar overlegd. In 1275 ging men verder met de bouw en probeerde met bouwcorrecties de boel weer recht te krijgen. Dit mislukte hij werd alleen maar schever. In 1370 was de bouw gereed. Maar het bleef een zorgenkindje met een crisis in de 90er jaren van de vorige eeuw, 5 cm uit het lood. Momenteel is er geen gevaar meer voor verdere verzakking en is hij weer opengesteld voor bezoekers.  Maar Pisa is meer dan alleen maar het plein der Mirakelen, we fietsen naar de rivier de  Arno die door de stad meanderd, en komen zo in het oude centrum terecht met zijn leuke smalle straatjes en mooie winkeltjes. s-Avonds gaan we nog even terug want we hebben een heel leuk restaurantje gezien en gaan daar heerlijk Italiaans eten, en als toetje, Vinsanto met Tozzetti Mandorie. Het is bewolkt (20-2-13) als we op onze kamperplek in Florence (de grootste stad van Toscane) aankomen: Via di Scandicci 241. (privèweg) € 20,00 incl electr. Ongeveer 4 km fietsen we naar het Domplein, het religieuze middelpunt met het Baptisterium, de Dom Santa Croce is grootste Franciscaanse kerk van heel Italië, en de vrij staande Campanilla. In Santa Croce bevinden zich grafmonumenten van talrijke beroemde Italianen, ichel Angelo, Macchiavelli en Rosini. Maar ook rijken die aan de bouw meebetaalden kochten zich een plek voor later. Een van de mooiste pleinen is Piazza della Signoria, waar een kopie van David de wacht houdt voor het Palazzo Vecchio, hier bevindt zich ook de Loggia deï Lanzi, een bogenhal, we zien prachtige beeldhouwwerken  zoals de Sabijnse Maagdenroof, Perseus met het hoofd van Medusa, Hercules en nog veel meer. op dit plein werd Savonarola, de opstandige monnik, die tegen luxe en verkwisting predikte, in 1498 op de bandstapel verbrand. De middeleeuwse brug Pont Vechio over de Arno is bijzonder fraai door de schilderachtige huizen die erop staan. Op de brug zijn sinds de 13e eeuw winkeltjes gevestigd. Op bevel van Groothertog Ferdinando I mogen sinds 1593 alleen juweliers gebruik maken van de winkels op de brug. Een prachtige stad die barst van de paleizen, pleinen, markten, beelden, bruggen en nog zoveel meer. Ga je met de fiets dan raden we je aan om goed op te letten want je verdwaalt zomaar. 22-02-13. In Siena vinden we een parkeerplaats voor € 1,00 per uur. We scharrelen in de regen 4 uur door de nauwe straatjes met prachtige uitzichten en gaan naar het mooie mozzelvormige Piazza del Campa, een van de mooiste middeleeuwse pleinen, omringd door mooie paleizen. 2x per jaar, juli en augustus, vindt hier de Palio (paardenrennen) plaats, dit is een wedstrijd tussen 17 stadswijken al sinds de middeleeuwen en zeer belangrijk voor de bewoners. Het is een heerlijke stad met lekkere geuren waar je nog voor een redelijke prijs kunt eten. We rijden door het mooie Toscaanse landschap maar kunnen niet echt genieten van de Chianti-wijngaarden, de pijn- en de olijfbomen. We blijven een paar dagen op een  camperplek in Borghetto aan het lago Tracimo staan ook al regent het en is het koud, even gewoon lekker lezen, en in de camper houden we het wel  warm. 24 februari, hoera, Pieter 64 jaar. Een kuuroord is Saturnia, hier is een bron met geneeskrachtige, zwavelhoudend water 37.5 gr.  We doen onze badkleding aan en mogen net als de plaatselijke bevolking gratis van dit bad genieten, af en toe komt de zon door, heerlijk. We eten iets en dan rijden we door barre weersomstandigheden, sneeuw, hagel, veel wind, naar het schiereiland Isla Giglio, en blijven in port Ercole overnachten. Het is een voormalig vissersdorp en zeer geliefd bij de rijken en super rijken.  Maandag = marktdag, dus voor we verder gaan even verse groenten fruit inkopen. Hagelstenen teisteren ons als we uit Port Ercole vertrekken.Op naar Rome!!!!! 

het gaat wel snel he? Tot ons volgende blog, groetjes J/P