Andalucia,

Lieve familie, vrienden, volgers, we zijn weer onderweg, de corona gaat eigenlijk wel goed maar nu zijn er weer andere grotere zorgen.  Die mede onze reizen beperken, maar dat is bijzaak. De Russische invasie die begon februari 2022, tegen Oekraïne! We denken aan allen die het moeilijk hebben en hun leven gevaar loopt.

27 febr 22 - 14gr. Het appartement is schoon we kunnen gaan.We hebben een mooie tijd gehad met de wandelingen de etentje’s de barretjes het genieten met familie en vrienden.  Andalucia is een van de 17 autonome regio’s van Spanje de hoofdstad is Sevilla. Acht provincies telt deze regio t.w. Sevilla, Granada, Jaén, Cadiz, Malaga, Huelva, Almería, Cordoba, en is bekend om zijn mooie witte dorpjes en kastelen. In de groene valleien is het een paradijs voor de vogelaars, er zijn wel 100 soorten! Over de snelweg tot voorbij Hornos, provincie Jaén, gaan we het binnenland in. De eerste overnachting is midden in het natuurgebied Rio Segura bij het 20 km lange stuwmeer, de Embalse del Tranco. Vanaf hier zien we alleen nog maar Olijf bomen, zo ver en zo hoog je kunt kijken. De olijf is de vrucht van de Olijfboom deze wordt gegeten en uit de pit en het vruchtvlees wordt olijfolie gewonnen. Spanje is de grootste producent van Olijfolie en verantwoordelijk voor bijna de helft van de wereldproductie. Na Spanje komen Griekenland en Italië. Cazorla een bergdorpje met een  gemoedelijke sfeer. Hier begint het natuurgebied de Sierra de Cazorla in de Noordelijkste hoek van de provincie Jaén, het is bijna 20km breed en 79km lang. Je ziet er dus veel wandelaars met Nordic-walking-stokken. We lopen het stadje in, het is er gezellig druk. Maar als we iets willen gebruiken is alles al bezet of gereserveerd!

Op de Camperplek is het vreselijk druk met grote en kleine campers, ze rijden af en aan om te legen en te vullen, er is geen klein plekje meer over! Wij staan prima.

28 febr '22 - Nationale feestdag in Andalusia dit heeft te maken met de verjaardag van het referendum van 28 febr 1980. Toen werd Andalusië als autonome regio erkend door Spanje.  Natuurlijk is er in alle dorpjes feest! Dat zien we als we Castallon binnen rijden. De zon schijnt de kinderen zijn vrij. Als we naar boven lopen zien we de burgemeester de bevolking toe spreken, een drumband speelt het volkslied, we lopen verder op het plein is het feest er wordt een grote paella gemaakt, de kinderen spelen en de ouders bevolken de terrassen. We vinden een plek in het kleine dorpje Banos de la Encina met slechts 2500 inwoners. Een groot kasteel torent boven het dorp uit, Pieter probeert het met de auto te bereiken maar de straatjes zijn zo nauw dat we er maar van afzien en beneden een plekje vinden. De volgende morgen gaat hij alleen naar boven om het op 1 na oudste kasteel van Europa te bezoeken. ”Castillio de Burgalimar” gebouwd in de 10e eeuw door de toenmalige Moorse heersers. en droeg het de naam “Bury al-Hamma” wat vrij vertaald “het kasteel van de baden” betekent.  Het heeft 14 torens en staat op de plek waar de route liep naar het kalifaat van Cordoba. In 1212 kwam het in handen van de Christenen. Piet loopt ook nog even naar de Molino de viento del Santo Cristo die ook een bezienswaardigheid is en onderweg komt hij nog een oude olijfpers tegen! Over de groene routes bereiken we na anderhalf uur en 48 km’s de Sierra de Andujar.  In dit mediterraans berglandschap met bossen en velden waar wolven, Lynxen en roofvogels leven, vinden we een prachtige plek voor de overnachting maar eerst gaan we van de zon genieten door de luie stoelen buiten te zetten en de hele middag niets te doen. De volgende morgen gaan we samen naar de Dam. Een mevrouw komt naar ons toe en raad ons aan naar boven te lopen want dat uitzicht is fantastisch, begrijpen we, want ze spreekt uitsluitend Spaans, wel zegt ze dat ze professora is in het Duits, Frans en Arabisch! Enfin we lopen toch maar even naar boven en zien dat het water bij de dam heel hoog tot aan de rand staat. De nachten zijn behoorlijk koud 2 gr, terwijl we overdag toch rond de 20gr hebben.

3 mrt. '22 -Vandaag rijden naar het Sanuario Virgin de la Cabeza en klimmen via de kruisweg , waarom is dat altijd zo zwaar, naar boven. Zal we met  boetedoening te maken hebben. De pastor eindigt net zijn oproep en sluit het hek “ voor het beeld van de heilige Maria” waar je bloemen neer kan leggen, 2 vrouwen met een bos hebben het nakijken en leggen de boeketten voor het hekwerk neer. Aan de zijkant lopen we onder een boog door en zien daar allerlei spullen zoals bruidsjurken, babykleertjes, armbanden, kentekenplaten, ringen enz en briefjes/foto’s die in de muren steken! Onderaan de kruisweg gaan we het cafe in om koffie met een bocadillo te nuttigen, het is er druk maar die genieten meer van bier en wijn!

We hebben een staartje van de Gota Frya over ons heen gehad vannacht! Maar nu is het droog alhoewel bewolkt. We zijn in Úbeda op de camperplek. We lopen door de nauwe straatjes en bezoeken de Plaza de Torres de arena is onder constructie, bezoeken de kerk en het historische hospital de Santiago een voormalig ziekenhuis, het is een mooi gebouw het heeft een toren met blauwe top. Binnen is er een bibliotheek en een expositieruimte. Mij valt op dat er oude gordijnen voor de ramen hangen! Ook lopen we de Iglesia de San Pablo uit de 17e eeuw binnen, het is goed onderhouden de buitengevel is versierd in renaissancestijl.Rond de Plaza de Andalusia speelt zich het dagelijkse leven af. Op het plein staat het beeld van generaal Saro een uit Úbeda afkomstige veldheer die in 1936 met Franco uit Marokko was overgestoken om tegen de republikeinen te vechten. Hij staat op een fascistische beeldengroep van vastberaden soldaten die zich onder de vleugels van een oorlogsnimf bevinden. Het vreemde aan het beeld is dat het is doorboort met kogels, in zijn kop zitten 2 grote gaten.Volgens de lezing van Rik van Zaal, een Spanje kenner, heeft de beeldhouder die er absoluut niet ingemaakt. Deze moeten er op 20 november 1975 ingeschoten zijn de dag waarop werd bekend dat Franco dood was. De dag waarop ook de mensen feestend de straat opgingen en de Guardia Civil wijselijk binnen bleef. Het idee is dan ook volgens hem een verzetsmonument.

Daarna gaan we verder om in La Malaha (provincie Malaga) te overnachten. We gaan op zoek naar de warmwaterbronnen (Pozas Termales) die hier in de buurt moeten zijn. Er is geen bewegwijzering dus het is lastig ze te vinden maar door meerdere keren te vragen komen we er uiteindelijk. Het ligt  midden tussen de olijfbomen. Helaas staat er een hek omheen en ziet het er verwaarloosd uit! Dus een warm bad kunnen we vergeten! Dan maar verder naar Alhama de Granada (provincie Granada) een oude Moorse vesting, het riviertje Al-hamma ligt in een diep ravijn, het stadje ligt er hoog boven. Vanaf de camperplek, een groot plein, van september tot mei beschikbaar, lopen we naar de Iglesia del Carmen om vandaar de indrukwekkende kloof Tajo in te dalen. Ondergronds is een onderaardse gangenstelsel die afgesloten is maar gebruikt werd in tijden van nood als vluchtroute en voor watertoevoer. Na een aantal km’s lopen met een hoogteverschil van 85 meter, besluiten we op het gezellige plein in het centrum, waar ook een kleine kermis is, met een verdiend drankje en tapas bij te komen van deze barre tocht. Een leuk detail is dat de uithangborden in de oude stijl zijn uitgevoerd. El Caminito del Rey (Koningspaadje), is een wandelpad dat loopt van Alora in Málaga naar Campillos door de El Chorro-kloof. 3 km lang, 1m  breed en 100m boven de rivier El Chorro tegen de rotswanden.  In 1901 ontstond de behoefte om via een pad spullen tussen de Chorro-watervallen en Gaitanejo-watervallen te transporteren voor de bouw van de hydraulische centrales aan beide kanten van de watervallen. Na 4 jaar werd het pas geopend. Het pad raakte in verval in de 20e eeuw waardoor er ongelukken ontstonden en werd het gesloten. Maar de avonturiers wisten het pad nog te vinden en er vielen een aantal doden. In 2014 zijn de restauratie werken gestart en werd er een nieuw pad aangelegd, geraamde kosten 7 miljoen euro. Voor de restauratie werden Helicopters en alpinisten aan het werk gezet. In 2015 is het heropend. We overnachten 2 dagen op de bodem van Ambalse del Guabalfebe. in de buurt van het plaatsje Chorro. Af en toe is het flink billen knijpen bij het naar beneden of omhoog gaan over vreselijk slechte weggetjes met diepe afgronden en door kleine plaatsjes waar je nauwelijks overzicht hebt.

8 mrt,- Internationale vrouwendag. Door mist en regen komen tot 1000m hoogte om naar het plaatsje Castellar de la Frontera, (provincie Cadiz) te gaan.Castillio de la Frontera is een historisch monument eigenlijk een citadel. Om boven te komen moeten we lopen over spekgladde  kasseitjes door de regen het valt flink tegen maar wij gaan dapper stijl omhoog. De oorspronkelijke bewoners hebben onderaan de heuvel een nieuw dorp gebouwd waar ook een camperplek is. De kleine woninkjes, binnen de muren, kwamen leeg te staan en werden krotten. De verwaarloosde huisjes werden herontdekt door “kunstenaars, hippies en eenzamen” en het zijn nu beeldschone gerenoveerde huisjes met planten en bloemen, er is wat horeca, een hotel en een paar leuke winkeltjes met allerlei toeristische spulletjes. We krijgen een sticker om voor deze plek reclame te maken van de aardige mevrouw van zo’n klein shopje. Echt uitzonderlijk kunnen we het niet noemen maar het is wel leuk om te bezoeken.

Tot de volgende en hou vol J/p