ALTEA - OVERWINTEREN DEC T/M FEBR 2014

31 december 2013

Noche Vieja! Oudejaarsavond vieren wij als gezin al jaren in Altea. Tot 23.30 uur blijven de meeste Spanjaarden thuis en gaan daarna het dorpsplein of de Plaza Mayor op.Bij ons is dat boven op de berg bij het kerkje, er is een grote vrachtauto waar je een verrassingspakket krijgt met, een puntmutsje, fluitje, brilletje, serpentines enz, een beetje carnavalsspul. Ook krijg je een glas Cava. Er is een podium met een band die na het vuurwerk nog uren blijft spelen. Bij elke klokslag moet je een druif naar binnen werken wat dus nooit lukt. Er wordt tot diep in de nacht gedanst het is een groot feest. 2 zwervers bedienden zich goed van de cava, wij nemen ook altijd een aantal flessen champagne mee en Jacq bediende ze vorstelijk, ik denk dat ze heerlijk laveloos het nieuwe jaar in zijn gegaan.                                                                                                                                                                                 Nieuwjaarsdag is een dag van bankhangen en of strandje pakken, maar niet voor Tim en Pieter, die gaan de "Sierra de Bernia", een bergketen tussen Altea en Calpe, "bedwingen". Dat is een pittige wandeling met aardige hoogteverschillen. De maanden die we hier zijn brengen we niet alleen door met terrasjes en buitenshuis eten maar ook met onder andere, fietsen en 2 x per week wandelen onder begeleiding. Zo zien we veel van de omgeving en blijven we in beweging. Er lopen redelijk veel mensen mee, van rond de 50 tot en met 85 jaar. Die ouwetjes lopen mij eruit. Het overwinteren doet de mensen goed, ze hebben plezier gaan veel uit eten en zijn actief! Een paar wandelingen zal ik hieronder beschrijven. Maar de foto's zeggen meer! We maken een tocht naar Finestrat en Jan (mijn broer) die een weekje over is moet mee. Het is 20 januari en prachtig weer. Het is een wandeling van gemiddeld niveau die loopt vanaf de steile wanden van de Puig Campana langs de bergketen Castellet. We vertrekken bij El font Moli in Finestrat. Het eerste stuk loopt over een geasfalteerde weg maar we gaan al gauw een heel steil smal paadje op naar boven. Onderweg komen we bij een grot in de berg die waarschijnlijk nog wel eens gebruikt wordt want er staan kaarsjes en er ligt een kleed. Op de terugweg gaan we het stadje Finestrat nog in om daarna nog even af te zakken voor een biertje c.q. wijntje met uiteraard tapas.

----------------------Monte Olta is een massief aan de andere kant van Calpe, aan de westkant van de N332, bovenop ligt een parkeerterrein, met een picknickplaats. Hier zetten we de auto neer. Er wordt ook gekampeerd, je ziet er regelmatig mensen met rugzakken. Het Olta-rondje ongeveer 10 km zorgt voor veel afwisseling, zowel in verharding als in hoogte, met overal een geweldig uitzicht, we kijken op de Peñón de Ifach neer, fantastisch, het wandelen is makkelijk, afgezien van wat stijgende stukken. Voor de kanjers onder ons is er nog een weg naar de top wat behoorlijk zwaar is. Daar vandaan heb je bij helder weer zicht op Ibiza, en dat heldere weer hadden we. Een topdag dus.

-----------------------Ter hoogte van Villa Joyosa verlaten wij de 332 en rijden met onze oude VW polo via een prachtige, bochtige weg langs het stuwmeer Amadorio, door het dorp Orcheta. Na Sella nog een kleine 5 km te gaan maken een bocht naar rechts en draaien een smalle asfaltweg in. Over een zeer slechte weg vol gaten bereiken de Barranco de Tagarina en rijden nog een aantal km's door de kloof. De natuur is hier ongerept. We zien de kale zuidhelling van de Sierra de Aitana en aan de andere kant de met bomen begroeide noordhelling van de Sierra de Sella. Op de terrassen staan amandelbomen die hier net beginnen te bloeien. Ook de gele brem is volop aanwezig en het ruikt er heerlijk naar rozemarijn en tijm. Van bovenaf zien we het Amadorio-stuwmeer waar we eerder langsgereden zijn. Hier zitten veel karpers in. We zien de skyline van Benidorm met op de voorgrond de Puig Campana, wat opvalt is het enorme gat. De legende verteld dat de enorme reus Roldan een stuk uit de Campana schopte om zijn vrouw (Benidorm) meer zonlicht te verschaffen zodat zij niet zou sterven. Het stuk rots stortte net voor de kustlijn van Benidorm in zee, het kleine eiland L'llla past qua afmeting precies in het gat. We gaan tot aan de duiventoren, Jose , is degene die de wandelingen begeleid, verteld het verhaal, heel lang terug werd de post door postduiven bezorgd, boven aan de top is een gebouwtje dat zou het postkantoor zijn met ernaast de hoge duiventoren. Tegen de tijd dat de toren en het huisje klaar waren was er al telegrafie, met als gevolg dat het er nooit meer van is gekomen om de duiven te gebruiken.

----------------------

7 februari 2012 - Het is vrijdag en 18gr, zonnig.

We nemen de camper en halen Cees, Ellen en Ricky op voor een tocht door de Jalon vallei. Deze heeft een lengte van ruim dertig km en wordt omgeven door heuvels en bergen tot wel een hoogte van 1400 mtr. Vanaf Benissa rijden we door de wijngaarden, die in handen zijn van de coöperatie en die is weer eigendom van de kleine wijnboeren, en amandelplantages die zorgen voor een prachtige kleurenpracht van wit tot donker roze. In de Bodega wordt nog even geproefd van de diverse wijnen. Over de smalle bergweg, die omgeven is van citrusvruchten, sinaasappels, mandarijnen en citroenen, rijden we naar Col de Rates waar we van het formidabele uitzicht genieten. Het restaurant wat van een Duitser is, heeft het erg druk, veel wielrenners die hier trainen komen net als wij genieten van het eten. Voor ons een heerlijke goulash soep en als toetje apfelstrudel met vanillesaus, ijs en slagroom.

De ruim 2 maanden zijn omgevlogen, het appartement is weer spic en span de nieuwe gasten komen 17 febr aan en dan is het tijd voor ons om te vertrekken.

Lieve mensen, jullie horen weer van ons, J/P