Trømsø oude versie

4 maart 2020 - Cuijk, Nederland

22-2-2020 Almere.

06.00 wordt ik wakker een uur voor de wekker. Besloten is om toch nog eerder op de luchthaven te zijn ivm de drukte, het is tenslotte carnavalsvakantie. Als wij de trein uitkomen en appen naar Tim en Miran blijken zij er ook al te zijn, ook een half uur eerder dan afgesproken. We komen vlot door de douane en kunnen gaan winkelen of wijnen? Eerst maar een koffie. Daarna broodje en wijn, en nog een wijn en nog een. We moeten wel want er is een behoorlijke vertraging. Inplaats van 14.42u vertrek wordt het 16.35u. Nu maar hopen dat het vliegtuig naar Trømsø op ons wacht.

Het is behoorlijk onstuimig weer, maar het ranke vliegtuig (CRJ900 max 90 personen) gaat snel de lucht in. De boeking bij KLM is een overboeking bij SAS geworden. Als de daling is ingezet horen we dat het vliegtuig op ons wacht we moeten naar gate B8. Er was ons al gezegd dat ze liever een vliegtuig laten wachten dan 20  personen een hotel en eten aan te moeten bieden. We moeten echt wel doorlopen maar 18.10 vertrekken we in een SAS 737-800, max 181 pers. Het nadeel is dat we geen plek meer hebben voor onze spullen met als gevolg dat ik in mijn hoekje bij het raam behoorlijk klem zit. Het is maar 2u en 8 min, maaltijden worden er niet geserveerd maar een biertje en een zakje chips is wel ff heel lekker. We nemen een taxi naar het appartement wat mooi gelegen is in de sneeuw op een berg met uitzicht op de lift Fjellheisen die er al dagen uit ligt vanwege de wind.  Kent-Ove, eigenaar van het appartement, wacht ons op laat het appartement zien en neemt ons mee naar de winkel KIWI om de eerste aankopen te doen want morgen is het zondag en dan zijn de winkels gesloten. Dat alcoholische dranken niet goedkoop zijn wisten we al maar dat het na 18.00 uur niet meer te verkrijgen is? Er is een gordijn voor gehangen.

23-02-2020 Trømsø.

Al vroeg lopen we naar beneden richting centrum het is behoorlijk glad dus kopen we bij de VVV spikes voor onder onze schoenen. Dat scheelt glibberen. Denk niet dat de beschaving hier opgehouden is zo’n 400 km boven de poolcirkel. Het stadje telt ongeveer 75000 inwoners, het centrum is goed te belopen er zijn wat kledingzaken open maar de cafés zijn gesloten dus kans op een biertje c.q. wijntje is er niet dan maar een koffie want daar kunnen we wel voor terecht. We bezoeken een Zee-aquarium waar we zien welke dieren er in het pool-water voorkomen, de zeehonden worden gevoerd en we kijken naar een film over het ontstaan van het Noorderlicht allemaal leuk en aardig maar het aparte gebouw in de vorm van dominostenen is interessanter. We slenteren langs het water en aan de overkant zien we de  (IJszee)Ishaqs-kathedraal. Het is gezellig druk. Trømsø wordt ook wel de stad van Amundsen genoemd, overal komen we zijn naam en beelden tegen. Hij is de grootste poolreiziger uit de geschiedenis. Het Polaria Museum is gevestigd in een oud pakhuis, we krijgen ouderenkorting, het is fascinerend, met uitleg over dit Arctic gebied, het geeft ons een beeld van het harde leven hier, o.a. de wrede manier van walvis- zeehonden en IJsberen jacht, maar gelukkig weten we intussen dat dit nu grotendeels verboden is, er zijn veel opgezette dieren. In de middag nemen we een taxi terug naar het appartement omdat de weg omhoog behoorlijk zwaar is voor, met name ik, om het lopend te doen.

24-02-2020

Hieperdepiep hoera vandaag is Pieter jarig en dat vieren wij met een heerlijke Noorse cake. We melden ons al vroeg in het hotel waar we worden verwacht voor een Husky-safari. Het sneeuwt behoorlijk het is 45 minuten rijden naar de farm. De wegen zijn niet schoon maar de bussen hebben gelukkig goede banden met spikes. Als we na een klein uurtje aankomen in Ramfjordboth is het een herrie van enthousiaste honden, die roepen wij willen met jullie mee. Maar eerst volgt er een uitleg van hoe we op de slede moeten staan, remmen, mee moeten werken als het voor de honden te zwaar wordt enz. Als de instructrice vraagt om vrijwilligers om het voor te doen dan staan Tim en Miran paraat, ze doen het prima. We krijgen een winddicht pak en handschoenen ook kunnen we waterdichte laarzen aantrekken. Als we bij de honden komen en in hun hemelsblauwe ogen kijken dan smelt ons hart. Pieter en Tim zijn de voermannen. Soms in hoog tempo en dan weer moeten ze meewerken, rennen en steppen, wat behoorlijk zwaar is.  Tien kilometer lang is de tocht die wij maken, Miranda en ik hebben de taak om de lijnen strak gespannen te houden en indien nodig de handrem, lees anker, in de sneeuw te gooien in geval van nood wat ook niet onbelangrijk is. Maar wat een kracht en blijheid hebben deze prachtige dieren. Het zijn Alaska-Malamute honden een mix van diverse hondenrassen die behoren tot de poolhonden de Husky’s. Ze zijn erg sterk en in hun element als ze hard kunnen werken in lage temperaturen. Het sneeuwt maar dat mag de pret niet drukken we genieten met volle teugen. Het is min 1 gr., niet echt koud. Bij terugkomst krijgen we complimenten omdat het een echte maandagochtend tocht was, heeft te maken met de moeilijkheidsgraad. Omdat er heel veel verse sneeuw is gevallen was het voor de honden lastiger en zwaarder trekken. We hebben er maar 1 persoon af zien vallen verder hebben de Musherâ’s, (voermannen) zoals Tim en Pieter het geweldig gedaan.

25-02-2020

Het 3-verdieping tellende overdekte winkelcentrum ligt tegenover de haven en de Hurtigruten-terminal, er zijn modewinkels, een boekhandel, apotheker en drankwinkel hier kunnen we wijn en bier kopen, op de bovenste etage is het restaurant waar we iets eten en drinken bij een prachtig uitzicht.                                                                                                                                                                   We lopen nog de brug op maar door de sneeuw is het uitzicht zo slecht dat we besluiten Tim en Miran op te gaan zoeken die in het café van de bierbrouwerij Macks Brewery  (Macks lbryggeri) zitten.  Daarna met de taxi naar boven de berg op. Gisteren duurde het wachten op een taxi zo lang dat we besloten om lopend te gaan, was voor geen van ons een succes.

26-02-2020

Het sneeuwt als we lopend/glibberend  vertrekken met een rugzak op de rug naar het  Radison Blu hotel waar we om 15.00 uur worden opgehaald. Veel te vroeg zijn we er maar dat lossen we op door in de bar ernaast  een biertje te happen. Precies 15 uur vertrekken we in een VW busje met een alleraardigste begeleider (gids), Gudman genaamd. We zijn de enige deelnemers. Na 1 uur worden we afgezet in Vikran midden tussen de fjorden waar we een Arctic Dome (Iglo) hebben geboekt het blijkt een tent met een doorzichtig dak en uitzicht op het water te zijn, wel heerlijk rustig en stil is het hier.  Het vrouwtje Tove die het exploiteert serveert om 18.00 uur de soep met zelf gemaakt brood en kruidenboter, de kruiden komen uit eigen tuin. Het is een leuk vrouwtje van 60 jaar. Na de soep gaan we naar onze tent waar we vervolgens door diep sneeuw naar de vuurplaats proberen te komen wat met vallen en opstaan lukt. Whisky- wijn en foto-toestellen mee. We houden intussen de app Aurora Borealis goed in de gaten. En ja hoor we zien een grijze streep met het blote oog maar als de camera het registreert is het groen, kijk dan kijk hoe mooi het danst en het wordt steeds helderder, fantastisch, weergaloos, super geen woorden! Hier kwamen we voor. Dronken van vreugde en de drank gaan we het bed in, de Arctic Dome is eigenlijk te klein voor 4 bedden en het slapen gaat ook niet echt lekker.

27-02-2020

Na het ontbijt worden we om 11.00u opgehaald door onze gids die ons meeneemt naar een gebied voor een sneeuwschoen wandeling.  Dit is een slimme Scandinavische uitvinding die lijken op tennisrackets maar zorgen ervoor dat je niet te diep wegzakt in de sneeuw. De zon schijnt en we lopen rustig in anderhalf uur naar boven. Onderwijl steeds even stoppen om van de uitzichten foto's te maken. De gids verteld regelmatig iets over dit gebied. Boven aangekomen haalt de gids uit zijn rugtas chocomelk, en/of koffie en thee, en een lokale lekkernij. Helaas stond daar schimmel op, de datum was oké hij had het gisteren gekocht. Erg sneu maar heel lief heeft hij zijn lunch met ons gedeeld. Naar beneden ging een stuk makkelijker. De gids was zo aardig om ons vlakbij het appartement af te zetten. Een paar onvergetelijke mooie dagen waren het.

28-02-2020

De kabelbaan Fjelheijsen is open en we nemen een taxi over de brug naar de kabelbaan om in de rij te gaan staan om de lift naar boven te nemen. Boven is het steenkoud een stevige wind zorgt ervoor dat de vingers afsterven zodra de handschoenen uitgaan om foto’s te maken. Het uitzicht is adembenemend. In het restaurant nuttigen we een traditionele wafel die we besmeren met jam en crème, heerlijk en meteen een hele middagmaaltijd. 

De (IJszee) Ishaqs-kathedraal, die we al eerder van ver hadden gezien is eigenlijk geen kathedraal maar een kerk we lopen er vanaf de kabelbaan in een kwartiertje naartoe. Het is een betonnen gebouw van 35 meter hoog, aan de buitenkant bekleed met aluminium en heeft aan 2 kanten een glazen gevel. In 1972 is er een gebrandschilderd raam aan toegevoegd. Het staat symbool voor de ijsbergen het poollicht en de poolnachten.

Tim en Miran nemen een taxi naar het centrum doen wat boodschappen en belanden vervolgens in het café van de bierbrouwerij Mack, die we begin deze week hebben ontdekt en waar we regelmatig te vinden zijn. Wij lopen de brug over langs het water waar we de Hurtigruten-Spitsbergen aan zien leggen. Daarna zoeken we de jongelui op het is een leuke kroeg waar ze zo’n 50 soorten bier tappen die je in 3 verschillende afmetingen kan bestellen, 25cl, 33cl en 50cl. Ook kun je hier een rondleiding doen. We houden een taxi aan die ons naar het appartement brengt. De pizza’s gaan de oven in onze bagage stoppen we in de tassen. Ingecheckt voor de vluchten van morgen is ook al gebeurd en de taxi haalt ons morgen half 10 op. De laatste avond is restjes opmaken.

29-02-2020 Zaterdag

Met sneeuw staan we op en na het ontbijt is het wachten op de taxi, er blijkt een communicatie stoornis te zijn want er komen tegelijkertijd 2 taxi’s aan. Tim lost het op ze willen beide geld hebben. Met sneeuw rijden we naar de luchthaven. Deze is gelegen in Langnes, een deelgemeente van de Noorse stad Trømsø, aan de westzijde van het eiland Trømsøya. Er is een probleem er is overgeboekt en ze zoeken 4 vrijwilligers die de vlucht willen verzetten naar morgen, ze bieden €250,00 p.p. plus overnachting en eten aan. Er meld zich een vrouw met 2 jongens. Nu zoeken ze nog 1 persoon. Niemand die zich vrijwillig aanmeld dus kijken ze op de lijst en kiezen een willekeurig persoon en dat is Tim. Die moet naar de balie komen maar geeft aan dat we met meerdere zijn dus niet kan. Uiteindelijk vinden ze toch nog iemand en kunnen we eindelijk boarden.

Inmiddels is het Widerøe propeller vliegtuigje klaar voor vertrek, maar eerst moet er nog gecontroleerd worden of er ijs op de vleugels is en wordt het schoon gespoten. Het is een DASH-8 Q400, slechts 78 zitplaatsen. Met sneeuw vertrekken we eindelijk naar Bergen. Er staat een stevige storm en dat merken we bij het landen. Hier stappen we over op een Boeing 737-900 max 188 pers. van KLM. Ook weer later dan gepland. De vlucht duurt anderhalf uur. Al met al een dagje onderweg.

We kijken terug op een leuke, sportieve, gezellige maar dure vakantieweek. Toch hadden we dit zeker nooit willen missen.

14 Reacties

  1. Ellen:
    4 maart 2020
    Hebben jullie toch maar weer meegemaakt 👍💪
  2. Will:
    4 maart 2020
    Heb weer van jullie verslag genoten, leuke en mooie week hebben jullie gehad om op terug te kijken. Op naar de lente en de zomer! Groetjes en liefs uit Roosendaal, John & Will
  3. Joop:
    4 maart 2020
    Op naar Rusland en daarna Zweden🤔🤔
  4. Elly Smulders:
    4 maart 2020
    Wat een bijzondere reis zeg! We hebben genoten van jullie reisverslag.
    Liefs, Ton en Elly
    Xxx
  5. Maarten:
    4 maart 2020
    Mooi verhaal weer zus, met genoegen gelezen.
    Blijf genieten en reizen zo lang als het kan !!
    Dikke knuffel, Maarten
  6. Jo Daems:
    4 maart 2020
    Gelukkige verjaardag! maak er een schitterend jaar van!! Wat een mooie reis opnieuw! Wij gingen altijd naar 't Zuiden (en af en toe naar de andere kant van de wereld... Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika) maar binnenkort trekken we ook eens naar het Noorden, al wordt het slechts naar Noorwegen. Wellicht volgt later jullie voorbeeld, helemaal Noordwaarts... Wel liever met ons campertje dan vliegen. Geniet er nog van!!
  7. Nel Spies:
    4 maart 2020
    Wat een prachtig verhaal,je maakt het helemaal mee.Een onvergetelijke belevenis.fijn dat jullie weer heelhuids terug zijn.
  8. Nel Spies:
    4 maart 2020
    Prachtige foto,s.!
  9. Mariette:
    5 maart 2020
    Wat een prachtig verhaal weer, ik heb weer genoten !!!👍
  10. Arienne Burghard:
    5 maart 2020
    Wat een enorme ervaring, fantastisch m te doen en heel erg mooi!! Leuk ook de verhalen erbij. Prachtig, zo kunnen wij het ook een beetje meebeleven,
  11. Marja:
    5 maart 2020
    Weer veel gezien, mooie foto’s
  12. Vera:
    5 maart 2020
    Prachtig !!!
  13. Anja:
    5 maart 2020
    Hallo alle 4! Mooi verhaal met foto's en door alle belevenissen een heel bijzondere reis geworden. Leuk om te lezen en vast voor herhaling vatbaar. Nu maar uitkijken naar de volgende!
  14. Henny van der Velden:
    5 maart 2020
    Is een mooie reis geweest en heb genoten van jullie foto's en reisverslag.