MEI T/M JULI 2014 - POLEN

Hallo allemaal, leuk dat jullie er weer bij zijn.  We gaan over een paar dagen Duitsland in en we weten dat het lastig is om daar Internet te hebben. Toevallig reden we nu langs een Hotel met Internet dus toch maar weer een reisbloq  publiceren. Je weet maar nooit wanneer we de volgende eruit kunnen gooien.  Veel plezier met lezen!                                                                                                                                                                                                10 juni 2014 - Mazurië het land van de duizend meren maar het zijn er zeker meer dan 3000. Het is prachtig met veel bossen. Hier en daar een klein gehucht. Dit is het Noord Oosten van Polen. We kunnen niet om Gierlotz heen, midden in het bos waar in de 2e wereldoorlog in enorme bunkers Hitler zijn hoofdkwartier had, genaamd Wolfsschanze, van 1940 t/m november 1944, daarna werd zijn hoofdkwartier verplaats naar Bad Neuheim. Het gebied is 8 km² groot. Het bouwen van de Wolfsschanze had de codenaam “chemiewerk Askania” en werd uitgevoerd door 2 tot 3 duizend werknemers van de organisatie Todt. Het complex ligt dicht bij de Russische grens, het hoofdkwartier was omgeven  met een mijnenveld, na de oorlog zijn er ca 54.000 mijnen gevonden. Hier werd de mislukte aanslag op Hitler gepleegd. Op 20 juli 1944 arriveerde Claus Von Stauffenberg met een bom deze explodeerde en 4 mensen kwamen om maar Hitler was slechts lichtgewond. Claus en bijna 5000 mensen werden ter dood veroordeeld. Bij hun aftocht bliezen de Duitsers  het omvangrijke  complex op. Maar de gigantische blokken beton  liggen overal verspreid. Er staan nog delen van de bunker van Hitler overeind maar voor uitleg heb je een gids nodig, je kunt ook een overzichtskaart kopen om een beetje inzicht te krijgen. Het enige gebouw wat overeind is gebleven is het hotel van de soldaten van de SS en SD. Nu nog steeds een hotel met restaurant wij eten er ’s-middags een soep met brood, vleessoep zei het meisje, wij vonden schone pens in de soep, niet kijken gewoon eten. Er is een kampeerplaats, je mag er 24uur staan. Dus genoeg tijd om de ruïnes te zien. Bij het hotel kun je douchen.  In Nowa Most blijven we even een paar dagen aan een riviertje in de bossen niksen, beetje fietsen heerlijk relaxed, en geen  mobiel verkeer mogelijk. Wel gezellig want er komen regelmatig kanovaarders langs, soms worden ze opgehaald of gebracht, Xanti geniet van alle aandacht die ze krijgt.                                                                                                              Op de Poolse wegen is het uitkijken ze halen in ook als het niet kan, op weg 25 zien we het resultaat van deze onverlaten, een gekantelde vrachtauto met hout, een auto helemaal total los, ook wij zijn overgeleverd aan deze idioten en ontsnappen ternauwernood. Tussen Drulity en Jelonki liggen 5 hellingbanen in het kanaal van Elblag naar Ostrada.  Dit kanaal is 150 jaar oud en heeft een lengte van 95m. het is moeilijk om    erbij te komen ze zijn het aan het renoveren. Wij denken dat het een bezienswaardigheid moet worden want het ligt in een prachtig natuurgebied en je kunt hier staan op een mooie camperplek (nu nog gratis).  We rijden Pommeren in en gaan naar Malbrock. In 1274 begonnen de kruisridders van de Duitse orde met de bouw van een kasteel dat het grootste van Europa zou worden. Deze ridders waren na hun kruistochten op zoek naar land om een eigen christelijke staat te stichten. Het had een totale lengte van 1 km en was 250 m breed. Het kasteel is te bezoeken je moet er wel  4 uur voor uit trekken. Ook rond het kasteel is een toeristische commercie ontstaan  met betaalde parkings en souvenirs.                                                                               Eerst waren er de Wederdopers, zij weigerde de eed af te leggen en wezen de kinderdoop af. Ze werden door het Spaanse gezag vervolgd omdat ze met getrokken zwaard Gods rijk op aarde wilden stichten. Onder leiding van de prediker Menno Simons uit het Friese Wit Marsum,  zwoeren ze het geweld af. En vanaf die tijd noemden de wederdopers zich Mennonieten. Maar aan hun vervolging kwam   geen eind, halverwege de 16e eeuw vluchten de Nederlandse mennonieten naar Gdansk. De Poolse vorst verleende hun de vrijheid van Godsdienst in ruil daarvoor moesten ze de Wisla Delta in cultuur brengen. Ze groeven sloten en bouwde dijken en haalden zo in  record tempo de oogsten binnen. Ze bleven ook preken en zingen uit de Nederlandse bijbels en gezangenbundels. Toen de delta in Pruisische handen kwam voelden de Mennonieten zich ook Duitsers.                                                                  We verlaten het glooiende landschap en zien de vlaktes van de Wisla Delta die ons sterk aan Friesland of Groningen doen denken. De boerderijen en huizen zijn veelal op Terpen en paaltjes gebouwd. Per toeval stuiten we in Rosawo op een eeuwenoude begraafplaats. Op een  briefje aan een paaltje lezen we in het Nederlands dat hier de Mennonieten begraven liggen. We lopen over de begraafplaats en zoeken naar Nederlandse namen, we zien een Cornelius, een Hermann, en nemen wat foto’s.  Het is toch wel een bijzondere ervaring dat hier Nederlanders liggen en dat zij het landschap bepaald hebben met wuivend graan, mais en Nederlandse koeien, maar dan met hoorntjes! We steken de Wisla over met een pont die door een sleepboot getrokken wordt en rijden naar de landtong die aan Kaliningrad grenst. Gratis mogen we het natuur Park Krajobrazowy inrijden. De landtong is 31 km lang. Hier moeten we goed uitkijken want de zwijnenmoeders steken zomaar over met hun kroost.                                                                                                                                                                                                                          We blijven op de 501 die dwars door Gdansk gaat. Daar aangekomen vinden we de Mixparking, Akademia Muzycna, snel  hier kunnen we overnachten en het is slechts 300 m lopen van de oude stad.  Ook deze stad heeft een indrukwekkend verleden. In de 10e eeuw ontwikkelde de stad  zich door handel en visserij, Het trad toe tot de Hanse. Daarna werd het bezet door de kruisridders, waarna ze als vrijstad bescherming genoot van de koning van Polen. 150 jaar van voorspoed volgde. Dankzij de handel in graan die over de Wisla werd aangevoerd werd zij een van de rijkste steden  van Europa. Door de vele handelscontacten trok de stad Hollandse en Vlaamse kunstenaars aan, dat is duidelijk te zien aan de overeenkomsten met de Amsterdamse grachtenhuizen. Ze zijn door de Zweden aangevallen, de Russen vielen binnen. Bij de tweedeling  van Polen werd de stad  in 1793 bij Pruisen ingelijfd, onder de naam Dantzigd bleef het een welvarende stad. Tot 1939 toen de Duitsers binnen vielen. Tegenwoordig is Gdansk een economisch, cultureel en wetenschappelijk centrum met een universiteit een technische  hogeschool, musea, theaters, opera en een muziekacademie. We lopen de rivier de Motlawa over en zien de boten, kano’s en een wel heel bijzonder bouwwerk de Brama Zuraw (kraanpoort) dit werd rond 1440 gebouwd als verdedigingspoort. Later werd de houten opbouw toegevoegd waarmee de goederen in de schepen konden  worden gehesen.                                                                                                                                                                                                                    We lopen door de  “Groene poort”  deze werd door Amsterdamse architecten ontworpen, de rode bakstenen werden per schip uit Nederland aangevoerd, en komen op de markt, we kijken onze ogen uit. Deze stad is in de 2e wereldoorlog bijna volledig verwoest, maar voor de oorlog voorbij was zijn ze al begonnen met het opbouwen van de huizen, en het is onvoorstelbaar als we al die prachtige “ Amsterdamse grachten” huizen, waarvan elke gevel wel iets bijzonders heeft,  zien. Een brede wandelstraat met terrassen, muziekanten, straatacrobaten en hier en daar een arme stakker die om een aalmoes vraagt brengt ons naar de volgende poorten: Gouden poort en de Hooglandse poort. Prachtige gebouwen en Godshuizen. We wanen ons een paar eeuwen terug.  Ook de overdekte markt is een bezienswaardigheid evenals het station. Maar jullie moeten dit echt zelf gaan zien. In de avond is het sfeervol en kun je genieten van heerlijk eten bij 1 van de vele eetgelegenheden. Hier ga je niet met een hongergevoel weg.                                                                                                                                                                                      Gdansk heeft een niet onbelangrijke zeehaven en de scheepswerven van Gdansk behoren tot de grootste  ter wereld. Fietsend gaan we naar de bekendste werf van   waaruit Lech Walesa  namens de vakbond Solidariteit de stakingen leidde. De aanleiding was het ontslag van een medewerker en de inzet van erkenning van de onafhankelijke vakbond Solidarnosc. Ook Westerplatte mogen we niet missen volgens een paar mannen die ons, toen we stopten en de kaart bekeken, kwamen helpen. Op 1 september1939 om kw voor 5 in de ochtend werd door de Duitse kruiser Schleswig Holstein het vuur geopend op het 182 tellende garnizoen in de kazerne, ze wisten een week lang stand te houden. Foto’s, ruïnes en een monument herinneren hieraan. De kazerne is er nog steeds en in het park worden we verrast door een paar militairen die vanuit een veldkeuken soep verkopen, we hebben de buik al rond maar konden toch niet weigeren. Een flinke bak erwtensoep buffelen we alsnog naar binnen. Fietsen in en om Gdansk gaat prima, er zijn veel nieuwe fietspaden aangelegd. 12 km buiten Gdansk ligt het voormalige vissersdorpje Sopot. Het Poolse Scheveningen, de speeltuin van Pommeren. Al eeuwen een geliefd kuuroord. Het is 27 gr en gezellig druk met strandgangers. We lopen lekker met blote voeten door de branding en genieten op een terrasje van een wafel-kersen en koffie. Het Grandhotel doet ons denken aan het Kurhaus. Er ligt een houten pier voor van 512 meter, dit is de langste van Europa, het lijkt of we in Scheveningen zijn. Op de wandelpromenade zien we het  “crooked house”, een heel bijzonder golfend huis dat in 2003 is gemaakt. 

goh het is weer een heel verhaal geworden maar we hopen dat jullie het nog steeds leuk vinden, dus tot de volgende  J/P