Marokko deel 5

1 april 2018 - Taifa Algeciras, Spanje

Dag lieve allemaal, dit is ons laatste blog, heel fijn dat jullie met ons mee zijn gegaan.

24-03-2018 - zaterdag -  Bourmalne du Dades. 

We rekenen af en ik laat me verleiden tot het kopen van een sjaal. We vervolgen onze weg over de N10 tot Tineghir en buigen af naar de 703.  Op aanraden van de hoteleigenaar gaan we niet de Dadeskoof in maar de Gorges du Todra kloof deze is volgens hem de mooiste. Het is indrukwekkend als we de kloof inrijden, zeer smal, velen gaan er een stukje in maar rijden later terug, wij niet het wordt rustiger na Ait Han gaan we over op de P7103 met veel slechte stukken en bochten maar dit is echt de meest indrukwekkende route die we tot nu toe hebben gereden. Het is ruig soms hele groene stukken waar vrouwen werken wij denken dat er er rijst wordt verbouwd, er stroomt een rivier (Oued Todra) door waar we tot 2 x toe door moeten rijden, de kale bergen veranderen constant van kleur en structuur, we rijden op een hoogte van ongeveer 1500 meter en komen door piep kleine gehuchtjes.  Het is adembenemend, we blijven foto stops maken. Vanaf Amellago wordt de weg beter de omgeving vlakker en minder ‘mooi’. We kunnen nu een beetje doorrijden naar Rich waar we afslaan de N13 op.  We rijden de tunnel du Legionair in, suffe militairen bewaken deze tunnel. Er is camerabewaking want als Pieter foto’s maakt komt er een oude militair naar buiten kijkt een beetje om zich heen gaapt en sjokt weer naar binnen. Deze tunnel is gebouwd door de Fransen in 1930 om de zuidroute te openen. De omgeving veranderd in diepe kloven. In het rivierdal vinden we het Kasbah hotel ‘Jurassique’  in Errachidia een oase van olijfbomen, het is tevens een camping.

Gereden km’s-280.

25-03-2018 - Zondag - Errachidia 

Ons internet is op maar we kunnen in het hotel op het net en dat komt goed uit want we willen elke zondag ons blog plaatsen. Het gaat niet snel maar het lukt. De patron laat de business aan zijn oudste zoon over en die weet wel raad hij biedt aan om via iemand die hij kent een kaartje te kopen en regelt het allemaal via de telefoon. We geven de codes door. Na een half uur nog geen internet. Ondertussen hebben we besloten om voor de eerste keer te gaan lunchen het ziet er zo lekker uit als we naar de gasten op het terras kijken. Vleesspiesen met salade van rijst, bonen, peen, olijven met brood. Een schaal vol fruit en toetjes. Een flesje water maakt het compleet. De olijven kwamen allemaal uit hun boomgaard en natuurlijk ook de olijfolie. Het wordt onverwachts heel druk met een grote groep Spanjaarden in jeeps  die hier komen picknicken, het zal wel  schoolvakantie zijn want er zijn veel kinderen bij. Dan een grote groep campers die komen voor de  lunch, na de lunch tanken ze hun campers vol en legen de toiletten! Dan gaan ook zij weer weg en wordt het rustiger. De jongen die ons internet zou verzorgen komt een kijkje nemen maar uiteindelijk lukt het niet. Er komt nog een grote groep 4-wheeldrives  sommigen met maar de meeste zonder tentje. Er zijn kamers genoeg met airco. Het is een prachtige locatie gerund door een ontzettend lieve familie. De zoon zoekt nog een mooie vrouw, dus meisjes mocht je interesse hebben dan heb ik wel een adres voor jullie!

26-03-2018 - Maandag - Errachidia

Terug de N13 op. Het is een lange tocht van ongeveer 300km door Midden Atlas naar Meknes, woestijnachtig gebied, hoge bergpassen 1.900mtr  brede valleien waar talloze schaapherders met flinke kuddes lopen, ze wonen met hun gezinnen in onderkomens gedekt met plastic, en klimmen verder tot een hoogte van 2.200mtr. Dan komen we in de cederbossen van Azrou. Hier leven berber-apen die zitten en  lopen langs de bosrand, talloze kraampjes en mannen bieden zakjes pinda’s aan. Ze zijn niet schuw je kunt er dichtbij komen. Iedereen geeft de aapjes te eten maar de zwerfhonden die er lopen lusten ook wel wat, niemand besteed daar aandacht aan, gelukkig heb ik nog brood voor de angstige beesten.  

Na al het zand en de ruige kale rotsen ineens bossen te zien en glooiende groene weides is vreemd maar prachtig mooi. Deze weg noem ik de hondenweg, hier lopen zoveel zwervers in grote roedels. Het is een doorgaande weg voor de Camperaars, motorrijders, 4-wheel drives, en allemaal in groepen. We komen ook een groep VW-campers tegen die met elkaar reizen. We staan met 1 van de campers even op een parkeerplaats en zo hoorden wij dat ze nu 6 dagen onderweg waren. 25 km voor Meknes zien we druivenvelden we weten dat er Marokkaanse wijn bestaat maar hebben het nog nergens gezien! Laat in de middag bereiken we Meknes en parkeren op een p-terrein bij een hoge muur met gaten deze worden gevuld met vogels, vlakbij het centrum. Meknes is één van de 4 koningssteden en ligt op 550 meter hoogte van de Midden-Atlas maar is niet zo bekend bij toeristen. We lopen meteen naar, El Hedim Squeare, wat plein van de verwoesting betekend, deze naam kreeg het plein omdat Moulay Ismael er het puin liet storten van de huizen die hij voor het bouwen van zijn paleis had laten vernietigen. Sultan Moulay koos deze plaats in de 17e eeuw uit als hoofdstad. Hij bleef bouwen aan poorten- paleizen- reusachtige stallen, graansilo’s enz. Op de vraag of hij nooit genoeg kreeg van het bouwen dan antwoordde hij , ik vergelijk mijn onderdanen met ratten, als je de zak laat liggen vreten ze zich een weg naar buiten maar als je ze in beweging houdt dan hebben ze daar geen tijd voor! Hij schijnt ook nog geprobeerd te hebben een Franse Prinses te huwen, door zijn contacten met de Fransen kwam hij ook op het idee om een nog mooier paleis dan Versailles te bouwen. Op het plein kijken we de ogen uit, ook hier aapjes maar dan gekleed met joggingpakjes met namen van bekende voetballers erop, een struisvogel, slangen, pony (paarden), ezels alles voor een foto. Vanaf het terras boven het plein aanschouwen we dit met een kip-tajine, in het donker lopen we de medina in de verkopers verlaten hun stalletjes. 

Gereden km’s-314. 

27-03-2018- Dinsdag - Meknes.  

We gaan als eerste naar de Bab Mansoer Stadspoort, de architect was waarschijnlijk tot de islam bekeerd want als bijnaam heeft de poort El Aleuj (de afvallige). We nemen een rijtuigje, echte toeristen dus, en laten ons door een groot gedeelte van Meknes rijden. Onderweg stappen we uit om de ruïne van de koninklijke stallen te bezichtigen. Deze immense stallen konden genoeg voer bergen om 12000 paarden een jaar lang te voeden. Het heeft mooie doorkijkjes. Helaas is het paleis, de gevangenis en het Mausoleum van Bab Mansoer gesloten.

Om 1 uur gaan we naar Fez over de N6. 

Onderweg tanken we en doen boodschappen. 15.15u zijn we in Fez.  We staan op een grote parkeerplaats vlakbij de poort waar we de oude medina uit 1200 in gaan. Eigenlijk hebben we maar één doel, de leerlooierijen. Op internet hebben we gezien dat het 3 kwartier lopen is en 1 rechte weg, ongeveer 3 km. We staan met de camper kennelijk hoog want we dalen naar beneden maar het schiet niet echt op het is smal er staan allerlei dingen op straat zodat de doorgang nog enger wordt en dan komen er ons ook nog handkarretjes tegemoet of achter je aan zodat je opzij moet. Na bijna 1 uur zouden we er toch moeten zijn en vragen het maar eens aan een jongen, die zegt rechtdoor en dan rechtsaf. Wij lopen verder en ineens loopt hij voor ons en wenkt hem te volgen,  wat een geluk,  we hadden het echt nooit gevonden en komen door straatjes waar we veel ambachtelijk werk zien zoals handgemaakte zilveren en gouden sieraden, koperwerk, mozaïek en keramiek, kleine donkere ruimtes waar gewerkt wordt aan kleding, tapijten, kussens, ook houtsnijwerk de lijkkisten staan in het straatje.  Er hangen grote stukken vlees aan de haken,  schapen-kopjes liggen opgestapeld en kijken me aan, de slager ziet mijn onthutste gezicht en pakt een kopje en maakt een beweging het mij toe te werpen  en lacht zich rot als ik weg duik, ook de poten staan mooi uitgestald.  Echt alles van een dier wordt gebruikt. We komen door duistere gangetjes en trapjes en dan staan we voor de winkel waar leren tassen, jassen, riemen en nog meer lederen spullen wordt verkocht we moeten nog 5 trappen op. Vanaf het dakterras is het uitzicht geweldig we kijken over het oude centrum van Fez en onder ons zien we de ronde baden als een honinggraat gevuld met allerlei kleuren verf. Hier worden de verschillende dierenhuiden behandeld en gekleurd. We zijn wat aan de late kant maar normaal staan de mannen er tot hun middel in. Overal hangen  lappen huid te drogen. Als we de winkel uitkomen zit de jongen (o wat fijn) op een steen op ons te wachten en brengt ons weer in het straatje waar we de weg weer terug weten. We geven hem een leuke fooi en gaan omhoog totdat een sigarettenverkoper ons verleid (nou eigenlijk mij want Pieter wilde niet)  om met hem mee te gaan zijn huis bekijken en thee te drinken. We gaan het straatje in en moeten trappen klimmen met zeer hoge treden. Hij laat ons het uitzicht zien en is trots dat ze op de grote blauwe moskee kijken, er liggen overal kleden, ze slapen ook wel buiten onder een afdak, het blijkt dus dat ze berber tapijten knopen op een weefgetouw en ze willen ons dat laten zien en natuurlijk verkopen! En omdat ik mee wilde moest ik hem en zijn familie, want die kwamen er ook bij, teleurstellen en het zo draaien dat ik dat echt niet wilde, lastig zoiets. Soms komen jongetjes van een jaar of 10 vragen of ze je ergens heen kunnen brengen, hun kleine broertje loopt er ook bij zo leren ze het vak, maar als je zegt dat je het zelf wel kunt vinden zeggen ze, geen probleem welkom in Marokko. Trouwens, iedereen die je tegen komt zegt dat, welkom in Marokko, ook de politie controles, die zijn er erg veel en als we moeten stoppen zeggen zij dat ook! We komen op de groenten-fruitmarkt, torens van appels, sinaasappels, mandarijnen, hangende kettingen van vijgen, dadels, er is overvloed aan alles de omgeving is erg groen en vruchtbaar en de boeren uit de omgeving komen hun waar hier verkopen. Op een ander gedeelte zien we bergen kleding op straat liggen ook voor de verkoop en als we bij een poort komen staan er veel jongemannen merkpetjes, gympen en trainingspakken te verkopen.Op het plein waar de camper staat is het gezellig druk, op de traptreden zitten veel vrouwen te keuvelen, er is ook een beetje verkoop en er staat politie en militairen om de boel te bewaken. Als ik het plein sta te filmen komt er een schreeuwende man op me af, ik moet stoppen want ik schendt de privacy en zo gaat hij maar door in het Frans, waar ik gelukkig bijna niets van verstaat. Ik laat de man scheldend achter en ga verder. Bijna niemand vond het erg iedereen loopt met een camera of mobiel foto’s te maken.  Als 1 van de 4 koningssteden en de 2e grootste stad komen hier natuurlijk veel toeristen dus ze zijn het wel gewend.  Rabat is de enige stad die ontbreekt aan onze reis maar wie weet komt dat de volgende keer.

Gereden km’s-83.

28-03-2018 - Woensdag - Fez

Nog voor half 5 worden we wakker van een herrie, ik denk dat er wel 10 Imams uit even zovele moskeeën door de luidsprekers oproepen tot gebed en allemaal verschillend wel een kwartier lang! 10.00 uur gaan we weg en zoeken de N4 op groene weides, ezels met een eg en man achter zich aan werken op het land er wordt flink gesproeid gif? Bonte koeien, bloeiende mimosa, korenvelden, wilde viooltjes, bossen een heel ander landschap eigenlijk al vanaf Azrou en schapen altijd weer veel schapen, maar de stadjes en gehuchten zijn eigenlijk overal hetzelfde.  Over verschillende wegen komen we in de middag aan in het stadje Moulay Bouselham op de camping.  Dit vissersplaatsje ligt in een natuurgebied. De mannen bieden je allemaal een tochtje met hun bootje aan om de flamenco’s te zien in het vogelreservaat. De naam van dit dorpje is van een 10e eeuwse heilige.

Gereden km’s-194.     

29-03-2018 - Donderdag - Moulay Bouselham

Mistig als we opstaan maar dat verdwijnt na een paar uur dan gaan we fietsen door het plaatsje, nemen een kijkje bij de mannen die met hun kleine bootjes vol vis op het strand aankomen en hun vis verkopen. En besluiten naar de camper te gaan de boel op te ruimen en richting Tanger Med te gaan. We hebben een open ticket dus weten niet of en met welke boot we terug kunnen. We nemen de tolweg voor de eerste keer en zijn verbijsterd als de bus voor ons stopt en passagiers uit laat stappen! Deze zullen over de vangrail moeten stappen om ergens te komen! Ook zien we fietsers en lopers op deze weg, schapen en koeien eveneens zonder dat het daar is afgezet omdat de snelweg door de bergen loopt. We zijn al snel ter plaatse. We kunnen mee de boot vertrekt om 19.30 uur. Tijd genoeg om nog een Tajine in het restaurant te eten. Pieter neemt iets onbestendigs met botjes erin, zal wel schaap zijn en ik een kip citroen. Heerlijk. De ferry vertrekt een half uur later dan gepland en staat helemaal vol en weer heel veel vrachtauto’s’. We zijn met 117 passagiers en een crew van 71 personen. Het blijft raar dat we niet met Dirhams kunnen betalen we hebben nog een euro of 30 over. En ook niet met creditcard alleen maar cash.  Als we van boord gaan is het 2 uur later dan in Marokko, even wennen. We overnachten vlakbij de lidl op een groot parkeerterrein waar heel veel campers staan.We gaan vanaf nu verder door Spanje, Frankrijk naar Nederland. We sluiten ons blog hiermee af.  

Gereden km’s-19

Epiloog:

We zijn bijna 5 weken door Marokko getrokken en van Tanger Med tot terug bij Tanger Med 6940 km’s gereden. Ik moet eerlijk toegeven dat ik met een negatief gevoel ben gegaan, een aantal jaar terug heb ik met een vriendin een verzorgde reis geboekt, we wilden heel graag de Koningssteden bezoeken, dat is mij toen bar slecht bevallen. Pieter wilde al lang heel graag die kant op en uiteindelijk ben ik overstag gegaan met de belofte, we kopen alleen maar water uit flessen ook om de tank te vullen, we koken in de camper, eten niet buitenshuis. (Uiteindelijk ben ik ook hier mee overstag gegaan na 3 weken). En zo zijn wij naar Marokko gegaan, maar ik ben nu helemaal om en waarom?

Marokko is een land dat alles heeft, cultuur, natuur, authenticiteit, ruige bergen, bizarre rotsformaties, relaxte stranden, zee, wandelende zandduinen, oases, karavaanstadjes, groene weides, vruchtbare valleien, bossen, palmbomen, dadels, vijgen, heerlijk sappig fruit, geurige muntthee, er zijn heel veel slagertjes waar het vlees buiten hangt, veel camperaars die we tegen kwamen kochten het daar en vonden het prima en goed vlees, wij hebben ons daar niet aan gewaagd en kochten alleen maar bij de grote supermarkt Marjane, wel 8000 of meer dromedarissen heel veel ezels en schapen zo veel dat we denken dat er meer schapen zijn dan mensen. Prachtige steden, het is goedkoop, goede maar simpele campings. Gastvrijheid, de mensen zijn vriendelijk en lachen veel. Ze pakken je makkelijk vast, houden je hand vast, kinderen zijn aardig zwaaien graag naar je en geven je soms een knuffel. Er is leerplicht voor kinderen tussen de 7 en 13 jaar, voor kinderen onder de 7 jaar zijn er de koranschooltjes bij de moskee of kleuterschooltje maar die zijn alleen in de steden te vinden.

Koning Mohammed VI is een modern en geliefd man, grote posters en foto’s zijn overal te zien, hij heeft het land moderner en de positie van de vrouw vooruitstrevender gemaakt. Zijn vader had een harem met 40 vrouwen daar is Mohammed VI vanaf gestapt hij vindt 1 vrouw genoeg. Zij kreeg als eerste een koninklijke titel, princes. Het is een totale monarchie waar de koning de absolute macht heeft. Hij wordt koning van de armoe genoemd maar leeft zelf wel in grote luxe, in 2008 had hij een vermogen van 2 1/2 miljard dollars.

Hij heeft zijn land op kaart gezet dat zich vertaald in  Economische voerspoed en ondanks alles een grotere vrijheid van meningsuiting.

In de Arabische wereld zijn de mensen jaloers op Marokko.

Het verschil tussen rijk en arm is groot, maar dat heb je in alle armere landen. In de krotjes die met plastic bedekt zijn laten wij onze honden nog niet slapen.De mannen zitten of hangen nog steeds bij elkaar op straat of de cafe’s waar ze koffie of thee drinken. De vrouwen gaan in de middag bij elkaar zitten met de kinderen in de plantsoenen of op straat.Als je onderweg ergens stopt voor een foto of een lunch en je denkt hier kan ik even rustig staan zonder lastig gevallen te worden dan moet je niet raar  kijken als er binnen een paar minuten kinderen met of zonder ezel of iemand naast je staat om iets te verkopen te bedelen voor snoep, eten, of bier.

O ja, jammer dat ze alles maar op straat gooien, huisvuil, plastic, motorolie en ga zo maar door. 

De blauwe (camper)  heeft zich wederom kranig gedragen door alle gebieden, slechte wegen en storm.  

Het was een prachtige rondreis, veel gezien maar nog lang niet alles, Insjalah gaan we  misschien ooit nog eens terug. 

Bedankt dat jullie met ons mee zijn gegaan we waren blij met jullie support en gaan jullie missen. Maar wie weet tot ziens!

J/P  

Foto’s

20 Reacties

  1. Will:
    1 april 2018
    Wat een mooi laatste verslag en foto`s heb genoten! Wens jullie weer een behouden thuiskomst
  2. Marianne de jong:
    1 april 2018
    Bedankt voor het mooie interresante reisverhaal.
    Heb er van genoten. Vind het stoer hoor Jeanne, nu een veilige terug reis door Spanje. Misschien zie ik jullie nog als jullie in Albir zijn. Lieve groet Marianne.
  3. Ad Mutsers:
    1 april 2018
    Welkom in Europa. Het was weer een mooie reis.
  4. Vera:
    1 april 2018
    Leuk hoor. Jullie hebben een mooie reis gemaakt. Fijn dat het goed idee gegaan is. Goede en voorspoedige reis terug! Groetjes van ons en deze keer vanuit de Belgische Ardennen.
  5. Marja:
    1 april 2018
    En nu weer terug naar het koude kikkerlandje! Zal wel even wennen zijn! Mooie foto’s ook weer!
  6. Henny van der Velden:
    2 april 2018
    Bedankt voor het mooie reisverslag. Ik heb met volle teugen genoten. Wat fijn dat alles goed is gegaan. Nu weer veilig op huis aan.
  7. Elly Smulders:
    2 april 2018
    Wat een geweldig reisverslag; we hebben ervan genoten! Ik had altijd het idee dat ik niet op eigen gelegenheid naar Marokko zou durven, maar door jullie positieve verhalen, verander ik misschien nog wel van gedachte! Xxx
  8. Els:
    2 april 2018
    Het was weer een feest om dit verslag te lezen. Het moet een prachtig land zijn.
    Goede terugtocht naar Nederland en tot kiek in cuuk.
  9. Dorian:
    2 april 2018
    Wat een mooie reis Jeanne en Pieter en wat hebben jullie weer een prachtig reisverslag geschreven. Nog een fijne reis naar huis.
  10. Daphne:
    2 april 2018
    Hey luitjes, wat een prachtige reis weer !!! Doe voorzichtig op het laatste stukjes at huis en ik zie jullie snel weer !!! Dikke kus D.
  11. Joop:
    2 april 2018
    Ik heb weer genoten van de natuur en jullie verslagen.
    Stoer hoor zo'n reis door veelal "niemandsland", zo kwam het bij mij soms wel over.
    Goede reis verder naar de 21e eeuw.
    Mazzel
  12. Anja:
    2 april 2018
    Vanuit Adelaide ook een reaktie van ons op je prachtige verhaal. MAROKKO is thans een land dat boven aan je lijst komt te staan als vakantieland denk ik. Mooi zeker na jouw eerste ervaring. Fraai om te lezen. Nu weer thuis? Groeten
  13. Ellen:
    2 april 2018
    Hè, wat jammer nou, het boek is uit. Hopelijk komt er een deel 2!
  14. Nel:
    3 april 2018
    Wat een belevenis en avonturen hebben jullie meegemaakt! Inderdaad,wat een boekwerk heb jij geschreven en prachtige foto,s Bedankt voor het mee mogen reizen!
  15. Ingrid en Jan:
    3 april 2018
    Hebben genoten en wensen een veilige Reis naar huis waar spreken wij af om jullie thuiskomst te vieren..? Liefs Ingrid Jan
  16. Jacqueline:
    3 april 2018
    Bedankt!!! Moeder en Pieter, het was weer een heerlijke reis, ik kijk alweer uit naar de volgende!!!
  17. Mariette:
    4 april 2018
    Geweldig, wat heerlijk om op deze manier mee te reizen, ik heb genoten , dank je wel en tot horens, 👍♥️☕️🍰🍷🍻😘🙋‍♀️
  18. Dick en Sien:
    11 april 2018
    Geweldig genoten van jullie reisverslag en mooie en bijzondere foto's. Wacht af wat jullie volgende reisbestemming zal zijn. Bedankt dat jullie ons mee hebt laten genieten van een mooie reis.
  19. Lpc Willemen:
    17 april 2018
    Het was zoals we gewent zijn van jullie weer een perfecte weergave van de reis door Marocco , op naar de volgende ?
    Grt Betsie en Lammie
  20. Bart:
    18 april 2018
    Hoi, het was leuk om jullie te volgen, en het doet natuurlijk heel erg dromen- bedankt daarvoor!